حضرت امام علی (ع) پس از شهادت حضرت زهرا (س)، به مشاورت برادرشان عقیل که از علمای نَسَب‌شناس بود و خاندان‏های عرب را به خوبی می‌‏شناخت، با فاطمه کلابیه ملقب به ام‌البنین (مادر پسران) ازدواج کردند. عقیل، طایفه بنی‌کلاب را در شجاعت، کم‌نظیر می‌دانست.
این بانوی بزرگوار از امام علی (ع) چهار پسر به نام‏های «عباس»، «جعفر،» عبداللَّه «و» عثمان «آوردند. این چهار برادر به سفارش مادر، فدائی حضرت اباعبدالله‌الحسین بودند و در واقعه خونین کربلا و در رکاب مولای خویش به شهادت رسیدند.
ام‌البنین از نخستین کسانی بودند که بر سوگواری برای واقعه عاشورا مداومت داشتند.
نقل است که این بانوی مخدّره همه روزه عبیداللَّه، فرزند حضرت عباس (ع) را همراه خود به قبرستان بقیع می‌‏بُردند و اشعاری در رثای شهدای کربلا می‌‏‌خواندند.
سوگواری ایشان، مردم مدینه را در قبرستان بقیع گردهم‌ می‌آورد و آنان نیز با ندبه‌های این بانوی بزرگوار می‌‏گریستند. ام‏ البنین سه سال پس از عاشورای سال 61 ق در مدینه دارفانی را وداع کردند. مزار آن بزرگوار در بقیع است.
به مناسبت رحلت این بانوی بزرگوار، این روز را روز تکریم مادران و همسران شهدا دفاع مقدس نامگذاری شده است.
تصویر ذیل قبرستان شریف بقیع در مدینه منوره و موقعیت قبر مطهر منسوب به حضرت ام البنین را به نمایش گذاشته است.