دوست محترم حرف از بلوغ سياسي زديد.بله،اگر من و دوستان ديگه لحن اعتراضي داريم علتش تعصب خشک و بي اساس نيست! به شخصه زماني به اظهارات ايشون معترض شدم که متوجه جهت دهي از پيش تعيين شده ايشون شدم! ازابتداي سخن نکات ريز و درشت رو کنارهم چيدن و البته غالب حرف ها نظرات شخصي و پيشنهادات ايشون بود(که البته از نظر سياسي صحيح نيست فردي به دليل اينکه پيشنهادات او درحال اجرا نيست نکته مورد انتقادش را به کل مخدوش اعلام کند)ايشان اين تکه هاي پازل خودشون رو که مجموعه اي از حرف هاي درست و نادرست و نظرات شخصي ايشون بود(و اين تکه ها اصلا از يک جنس نبود که بتوان با کنار هم قرار دادن آنها به نتيجه اي واحد رسيد) طوري کنارهم قرار دادند که يک تصوير سياه از ولايت فقيه بسازند و در انتها دقيقا موضع خودشون رو مشخص کردند که اصل مشکلشون با چه مقوله اي بوده.در واقع نقطه عطفي که ايشون براي نتيجه گيري بحثشون انتخاب کردند قلب اعتقاد اسلامي ما بود.اينجا ديگه بحث ازاين نيست که بياييد از انتقاد سازنده حمايت کنيم بحث بر سر اين است که بياييد از اصل اعتقادمان حمايت کنيم.بلوغ سياسي يعني اينکه مچ سخنور را در نقطه عطف بگيريم نه اينکه با جهت دهي هاي او به مقصدي که ميخواهد برسيم بي آنکه بازنگري به اصل عقايد خودمون و محتواي صحبت وي داشته باشيم.مگر اينکه ما نيز هم...