مکه
 
 
 
نویسنده : مبین اردکان
تاریخ : یکشنبه 88/9/1
نظر
افراد وابسته به جنبش آنارشی گرای مهندس موسوی در دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز در حالی بر روی دیوارها وتخته های کلاس ها شعار نویسی می کنند که مسئولین حراست دانشگاه نیز هیچ گونه برخورد قاطعی را متوجه این افراد نمی کنند.

به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، در هفته های گذشته افراد موسوم به موج غیر مردمی سبز در دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز به صورت کاملاً محسوسی بر روی دیوارها و تخته کلاس های درس شعارهایی برعلیه مقامات عالیه نظام و مقدسات اسلامی نوشته اند.

عصر روز دوشنبه 25 آبان ماه تعدادی از دانشجویان دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز، به صورت کاملاً اتفاقی دانشجویی را در حال نوشتن شعار مشاهده کرده و وی را به حراست دانشگاه تحویل می دهند،

جالب آن است که دانشجویان تحویل دهنده فرد خاطی حدود 20 دقیقه بعد فرد مورد نظر را مشاهده می کنند که در دانشگاه بدون هر مشکلی و بدون برخورد حراست دانشگاه در حال قدم زدن و تمسخر دانشجویان و جوسازی می باشد.


البته پس از پیگری دانشجویان مشخص می شود که حراست دانشگاه آزاد فقط به گرفتن تعهد از این دانشجو اکتفا کرده است و هیچ گونه اقدامی جهت گرفتن هزینه خسارت وارده از دانشجوی مذبور انجام نداده است.

گرچه حراست دانشگاه آزاد به قل چماق های مدیریت دانشگاه آزاد معروف هستند و در ایام انتخابات رفت و آمدها و حضور ممتد آنها در ستاد های مهندس موسوی دیده شده است اما تسامح و سهل انگاری این حراست در قبال تخریب اموال متعلق به دانشجویان که عمدتا به ایجاد جو ملتهب در دانشگاه می انجامد قابل تأمل است.

قابل ذکر است سیستم دانشگاه آزاد به گونه ای است که خسار تهای حداقلی چون شکسته شدن یک پیپت آزمایشگاه را از دانشجویان دریافت می کند.

به نظر می رسد افراد شعار نویس تحت نظر و فرماندهی فردی به نام «م.ه.ح» که دانشجوی میهمان دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز از دانشگاه آزاد واحد قزوین می باشد و ارتباط تنگا تنگی با سران سبز در دانشگاه دارد .

البته مشخص نیست افراد موسوم به موج سبز که در بنر ها وتبلیغات خود دائما "شعار ما بی شماریم" را تکرار می کنند چرا از شعار نویسی ها که منجر به تخریب اموال عمومی دانشگاه ها می شود و هدفی جز یار گیری ندارد استفاده می کنند.

قابل ذکر است شعار نویسی پول نویسی و نیز پاشیدن رنگ سبز بر در و دیوار از جمله راهکارهایی است که سران اصلاح طلب به پیاده نظام های خود دستور می دهند.جالب آنکه شعار نویسان که به کمبود در و دیوار نیز مبتلا شده اند از درب توالت های عمومی و نیز بدنه سطل های زباله نیز برای شعر نویسی استفاده می کنند.