مکه
 
 
 
نویسنده : مبین اردکان
تاریخ : یکشنبه 90/5/16
نظر

این چند روزه سایتهای مختلف تحلیل های زیادی در خصوص ایثار و گذشته آمنه بهرامی به ویژه پیام محمد خاتمی به ایشان ، نگاشته اند ، در این راستا امروز 16 مرداد هم سایت الف در تحلیلی دیگر به ابعاد درس آموزی  اقدام آمنه به امثال خاتمی پرداخت... و ای کاش ذره ای از غیرت آمنه ها در افرادی چون خاتمی وجود داشت.

آقای خاتمی در ضمن نامه به آمنه، این بار صریح‌تر از همیشه علامت مثبت به نظام فرستاده نوشته:
«آیا در عرصه زندگی سیاسی و اجتماعی نیز نمی‌توان از آمنه آموخت و بحران را با آرامش و تنش را با احترام به یکدیگر و پاس داشت حق و حرمت انسان و دوری از غرور – بخصوص آنان که قدرت بیشتری دارند – سودا کرد؟»
 
درباره ارسال علامت‌های پی‌درپی آقای خاتمی برای عادی‌سازی روابط خود و دوستانش با نظام، یادآوری چند نکته ضروری است:

- خانم آمنه بهرامی کسی را بخشید که از انجام عمل زشت و جنایتکارانه خود شدیداً اظهار ندامت و شرمندگی می‌کرد. آیا کسانی که حوادث تلخ بعد از انتخابات سال 88 را رقم زدند هم از کرده خود پشیمان و شرمنده هستند؟ آیا اصلاً خبر دارند چه ضربه‌ای به آبروی نظام و جنبه مردمسالاری آن وارد کرده اند؟
 
2- نظام جمهوری اسلامی که پنجه در پنجه آمریکا انداخته و غرب با تمام تلاشش نتوانسته آنرا به زانو درآورد، در سال 88 و سال 89 آن قدر قدرت داشت تا سران فتنه را دستگیر و محاکمه و مجازات کند اما نجابت به خرج داد و با وجودی که سران فتنه پی‌درپی و بدون حد و مرز تهمت می‌زدند، با آنها مدارا کرد و راهبرد «جذب حداکثری و دفع حداقلی» را بکار برد. رهبر انقلاب در سال 88 بارها از آنها دعوت کردند به مسیر قانون برگردند و در عین حال از همه ظرفیت‌های قانونی استفاده کردند تا آنها از مسیر قانونی اعتراضشان را به نتیجه انتخابات پی‌گیری کنند اما این دوستان آقای خاتمی بودند که بر ادامه اعتراض از مسیر خارج از قانون و اردوکشی‌های خیابانی اصرار و پافشاری کردند  و خود ایشان هم حمایت کرد یا سکوت.
 
آقای خاتمی نباید فراموش کند که همین الان هم مشمول گذشت و بردباری نظام شده است وگرنه اگر قرار بود و درباره خیانت‌های انجام شده قانون اجرا شود، معلوم نبود الان ایشان کجا بود...
 
نظام در سال 88 در شرایطی با سران فتنه مدارا کرد که آنها زشت‌ترین و بدترین تهمت‌ها را به نظام نسبت می‌دادند و پیروزی تاریخی ملت در مشارکت 85درصدی را تلخ و بدنام کرده بودند. حتی پس از آنکه پیاده نظام آنها در خیابان شعار « نه غزه، نه لبنان» سرداد و با تروریست‌های مجاهدین خلق پیوند خورد هم، رهبر انقلاب مردم شدیداً عصبانی را به آرامش دعوت کردند و فرمودند: «بعضى خودشان اصرار دارند بر اینکه از نظام فاصله بگیرند» (22 آذر1388)
 
فراموش نکنیم که این بردباری و دعوت بردیدگان از اکثریت مردم به فاصله نگرفتن از نظام در شرایطی بود که بر اثر تهمت‌های ظالمانه و جنگ روانی و تبلیغات همه جانبه غرب، نهاد رهبری در اوج مظلومیت قرار گرفته بود اما با وجودی که توان برخورد با خائنان را داشت، مظلومانه تهمت‌ها را تحمل و آنان را به بازگشت دعوت می کرد.
 
3- زمان فعال شدن‌ آقای خاتمی برای طلب آرامش و پایان تنش هم جالب توجه است. رئیس جمهور سابق در شرایطی علامت مثبت به نظام می‌فرستد که پیاده ‌نظام فتنه در داخل کاملاً از نفس افتاده و غرب نیز از کارایی و اثر بخشی سران فتنه کاملاً ناامید شده است.
 
باید از آقای خاتمی پرسید چرا درسال 88 که عده ای از اوباش تحت لوای جنبش سبز خیابان‌ها را ناامن کرده بودند و رجز می‌خواندند، علامت مثبت به نظام نمی‌فرستاد؟
 
4- گذشت و بخشش، آنطور که آمنه عزیز انجام داد، آموزه‌ای دینی است دل هر انسان آزاده‌ای را شاد می‌کند اما چه چیزی را باید ببخشیم؟ آمنه از حق خود گذشت اما مدعی‌العموم نباید از حق جامعه بگذرد. اسید پاش جنایتکار باید به واسطه «جنبه عمومی جرم»اش مجازات شود تا جامعه آرامش داشته باشد و دیگر کسی هوس چنین عمل پلیدی به سرش نزند.
 
درباره جنبه خصوصی جرم انجام شده در 23خرداد 88 و روزهای بعد از آن، با سابقه ای که از رهبر انقلاب سراغ داریم، می‌توان حدس زد که ایشان به سهم خود؛ خاتمی و موسوی و کروبی را بخشیده‌اند و چه بسا در خلوت خود برای عاقبت به خیر شدن این افراد دعا هم می‌کنند اما جنبه خصوصی جرم این افراد در حق سایر افرادی که در آن ماجرای تلخ جانی و مالی متضرر شدند چه می شود؟ ولی فقیه شرعا و قانون نمی تواند جنبه خصوصی جرم سران فتنه و قاصران و مقصران آن غائله شوم را ببخشد. علاوه بر این، «جنبه عمومی جرم» این افراد چه می‌شود؟ اگر آنها بخشیده شوند، حیثیت نظام و امنیت روانی انتخابات آینده چه می‌شود؟...
 
صحت انتخابات، ناموس نظام مردمسالاری دینی است. این ناموس به شکل ظالمانه‌ای در سال 88 هتک شد و فرد بازنده، بدون مدرک و فقط بر اساس احساس خود از جو احاطه کرده اش، در آن تردید ایجاد کرد. اگر چنین فردی بخشیده شود، دیگر چگونه می‌توان مردم را به برگزاری انتخابات تشویق کرد؟ اتفاقاً آنها بخاطر خیانتشان به مردمسالاری دینی باید محاکمه و مجازات شوند تا از این پس کسی جرات نکند بدون مدرک صحت انتخابات را زیر سوال ببرد.
 
آنها باید محاکمه و مجازات شوند تا از این پس کسی جرات نکند با حمایت انگلیس و آمریکا و اسرائیل، در تهران بلوا و نا امنی ایجاد کند.
 
آنها باید محاکمه و مجازات شوند تا از این پس کسی جرات نکند طرفدارانش را خارج از چارچوب قانون به خیابان‌ها فرابخواند و آسایش و امنیت عمومی را مختل کند.
 
آنها باید محاکمه و مجازات شوند تا از این پس کسی جرات نکند نقش مهره سیا و موساد و M16 را ایفا کند.
تنها در صورت عذرخواهی صریح سران فتنه از پیشگاه ملت ایران و تلاش برای جبران ظلمی که به نظام مردمسالاری دینی و انتخابات روا داشتند؛ شاید رهبر انقلاب صلاح ببینند بر اثر اختیار قانونی شان، از «جنبه عمومی جرم» خیانت بار این افراد چشم بپوشند ولی در هر صورت، این نظام و مردمند که باید برای پذیرش این تحول فرضی شرط بگذارند نه فتنه گران و حامیانشان.