معنویت ضمن آنکه به حیات و زندگی معنا، روح و هدف می‌بخشد انسان را در مسیری از کمال قرار می‌دهد که در هیچ موردی متوقف نمی‌شود این نوع نگرش ضمن ارائه هدف های متعالی و مقدس، افرادی فداکار می‌سازد، آدمی را نیز از سقوط در دره هولناک پوچ‌گرایی و هیچ‌ستایی نجات می‌دهد. به عبارتی معنویت داروی درمان بسیاری از نابسامانی ها و بیماری های روحی بشر امروز است که مواد مخدر، الکل، پول و علم و تکنولوژی از عهده درمان آن بر نمی‌آیند.

زندگی که منطبق با معنویت است، مسیر زندگی و هدف آن مشخص بوده و در این مسیر، بن‌بست و آخر خطی وجود ندارد این امر یک حرکت خود آگاه و اختیاری را در رودخانة پرتلاطم زندگی مادی بوجود می‌آورد به‌گونه‌ای که هدایت الهی را شامل حال انسان امروزی می‌کند.

«یا ایها الناس قد جاء تکم موعظة من ربکم و شفاء لما فی الصدور و هدی و رحمة للم?منین» (نور/4)

ای مردم! پند و ارزی از جانب خداوند به شما داده شده است که مایه بهبودی و آرامش خاطرتان می‌باشد و رحمت و هدایتی برای م?منان است.

دین و معنویت آدمی را در پندار، گفتار و رفتار متعادل می‌کند به طوری که انسان تلاش می‌کند در جهت تأمین مصالح همگانی و تضمین خانواده‌ای سالم بکوشد تا جامعه‌ای پاک و سعادت‌بخش ایجاد نماید و هر فرد به حقوق طبیعی و مشروع خود به آسانی دست یابد.