نکته اول: جشن گلریزان...

همه ساله در ماه مبارک رمضان جشن گلریزان به منظور جمع آوری کمکهای خیرین برای آزاد سازی زندانیان دیه و دیون مالی برگزار می شود که کاری است بسیار خدا پسندانه و زیبا. اما امروز یکی از دوستان مطلبی را بیان کرد که قابل تامل بود!

راستی قبل از اینکه مطلب را نقل قول کنم ، به این نکته اشاره باید اشاره کرد : پیشگیری بهتر از درمان است .

و اما... خانواده جوانی البته غیر اردکانی ،  با یک فرزند دختر طلاق می گیرند، دختر نزد پدری که در مسیر خلاف بوده بزرگ می شود و در آستانه سن ازدواج و در سن 17 سالگی طبق نظر پدر با جوانی نااهل و از قماش پدرش ازدواج می کند و برای گذران زندگی به اردکان می آیند. دختر براساس اعتقادات ذاتی پاکی که دارد می خواهد دیندار و پاک زندگی کند ، و صاحب فرزندی می شود ، تنها سه چهار سال تحمل زندگی با شوهر خلافکارش را دارد و تن به طلاق با بخشش تمام مهریه به شرط حضانت فرزندش و نجات فرزندش از تباهی ...

مشکل تا اینجا یک مشکل اجتماعی و فرهنگی است و قابل تامل! ولی مشکل دیگری که می رود تا دامنگیر این دختر عفیفه و مومنه شود این است که شوهر سابقش در دوران زندگی مبغلی وام به نام این زن گرفته است و الان پس از طلاق متوجه آن شده و ضامن هم خود شوهر سابق و دوستانش هستند که تماما مجهول المکان و غیر قابل دسترس می باشند.

و شاید تا چند ماه دیگر این زن جوان که تا کنون از دنیا خیر و برکتی ندیده است به دلیل بدهکاری به بانک عامل آن وام که شوهرش گرفته و خرج اعتیاد و خلافکاریهایش کرده ، گرفتار میله های زندان شود!

گرفتار شدن زنی جوان در زندان و فضای نامناسب زندان و فرزندی که بی پدر هست و بی مادر هم خواهد شد!

راستی، آیا می شود از زندانی شدن این زن پیشگیری کرد؟