از آنجایی که سختی و گرفتاری لازمه لاینفک زندگی آدمی است، بشر ناگزیر از بهره‌گیری مهارت‌های ارائه شده قرآنی در غلبه نمودن بر مشکلات معیشتی و سختیهای تامین مایحتاج زندگی می‌باشد، چه آنکه در صورت عدم دستیابی به مهارت‌های مذکور، فقر مالی و سختی های تامین قوت روزانه ، سلامت روان و ایمان آدمی را در معرض خطر قرار خواهد داد و آدمی را از طی مسیر فطری باز می‌دارد.

خداوند روزی دهنده است

باید به این باور برسیم که  روزی‌دهنده همه موجودات خداوند است. در آیاتی به این واقعیت (رزاقیت خداوند) تصریح شده است.
(وَمَا مِنْ دَابَّةٍ فِی الأرْضِ إِلا عَلَى اللَّهِ رِزْقُهَا) (هود/6)
«هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست مگر اینکه روزی او بر خداست.»
(وَکَأَیِّنْ مِنْ دَابَّةٍ لا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّهُ یَرْزُقُهَا وَإِیَّاکُمْ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیم) (عنکبوت/60)
«چه بسا جنبده‌ای که قدرت حمل روزی خود را ندارد، خداوند او و شما را روزی می‌دهد، و او شنوا و داناست.»
(وَجَعَلْنَا لَکُمْ فِیهَا مَعَایِشَ وَمَنْ لَسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِین) (حجر/20)
«و برای شما انواع وسایل زندگی در آن قرار دادیم، و همچنین برای کسانی که شما نمی‌توانید به آنها روزی دهید.»..

آزمایش انسان با مال و دارایی

اگر انسان نوع نگاهش به اموال و متاع دنیوی، وسیله آزمایش و عذاب برخی از انسان‌ها باشد، نه تنها احتیاج و نیاز او را آزار نداده، بلکه سعی و تلاش نموده در میدان آزمایش که سنت الهی است - و نمونه‌ای از آزمایش الهی فقر و احتیاج مالی است ـ سربلند و سرفراز بیرون آید.
(وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُکُمْ وَأَوْلادُکُمْ فِتْنَة) (انفال/28)
«و بدانید اموال و اولاد شما، وسیله آزمایش است.»
(إِنَّمَا أَمْوَالُکُمْ وَأَوْلادُکُمْ فِتْنَة) (تغابن/15)
«اموال و فرزندان فقط وسیله آزمایش هستند.»
انتخاب : دارایی های اندک و زودگذر این دنیا یا دارایی های عظیم وجاودانه آخرت؟

 هر انسان عاقلی که قرآن را پذیرفته و دستورات آن را سعادت بخش دو سرای خویش می‌داند و جهان پس از مرگ را باور دارد، هیچ وقت راضی نمی‌شود بهره اندک دنیوی را بر بهره‌های ابدی اخروی ترجیح دهد. در مقابل، انسان‌های کافر بهره‌های دنیوی را بر بهره‌های اخروی ترجیح می‌دهند؛
(وَوَیْلٌ لِلْکَافِرِینَ مِنْ عَذَابٍ شَدِیدٍ * الَّذِینَ یَسْتَحِبُّونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا عَلَى الآخِرَة) (ابراهیم/3-2)
«وای بر کافران از مجازات شدید (الهی)! همان‌ها که زندگی دنیا را بر آخرت ترجیح می‌دهند.»
(قُلْ مَتَاعُ الدُّنْیَا قَلِیلٌ وَالآخِرَةُ خَیْرٌ لِمَنِ اتَّقَى) (نساء/77)
«بگو سرمایه زندگی دنیا ناچیز است، و سرای آخرت برای کسی که پرهیزگار باشد بهتر است.» (و آیه 38 توبه)

نگاهمان را باید عوض کنیم
قرآن گزارش می‌دهد قارون اموال فراوان و زندگی اشرافی و خیره‌کننده‌ای داشت و انسان‌های طالب دنیا به مقایسه صعودی و چشم دوختن به آن روی آوردند؛
(وَآتَیْنَاهُ مِنَ الْکُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِی الْقُوَّة) (قصص/76)
«ما آن‌قدر از گنج‌ها به او داده بودیم که حمل کلیدهای آن برای یک گروه زورمند مشکل بود!»
(قَالَ الَّذِینَ یُرِیدُونَ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا یَا لَیْتَ لَنَا مِثْلَ مَا أُوتِیَ قَارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظٍّ عَظِیم) (قصص/79)
«آنها که خواهان زندگی دنیا بودند گفتند: ای کاش همانند آنچه به قارون داده شده است ما نیز داشتیم! به راستی که او بهره عظیمی دارد!».

رزق و روزی چیست؟

رزق: بخشش مدام و پیوسته است که گاهی دنیوی و زمانی اخروی است و گاهی نصیب و بهره را هم رزق گویند. و همچنین به چیزی که به معده می‌رسد و با آن تغذیه می‌شود رزق گویند. (راغب اصفهانی)
عده‌ای خیال می‌کنند که رزق فقط در پرتو تلاش و کوشش به دست می‌آید، غافل از آنکه عامل دیگری که عبارت از اراده خدا باشد، در روزی‌ دهی انسان دخالت دارد. دلیل بر ادعای مذکور آیاتی است که قبض و بسط روزی را به دست خدا می‌داند.
(وَاللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَکُمْ عَلَى بَعْضٍ فِی الرِّزْق) (نحل/71)
«خداوند بعضی از شما را بر بعضی دیگر از نظر روزی برتری داد.»
(إِنَّ رَبَّکَ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشَاءُ وَیَقْدِرُ إِنَّهُ کَانَ بِعِبَادِهِ خَبِیرًا بَصِیرًا) (اسراء/30)
«به یقین پروردگارت روزی را برای هرکسی بخواهد، گشاده یا تنگ می‌دارد، او نسبت به بندگانش آگاه و بیناست.»
آیات قصص/82، عنکبوت/62، سبأ/39-36، روم/37، زمر/52 و شوری/12 نیز بر این مطلب دلالت دارد.
کار و تلاش برترین راهکار مقابله با مشکلات مالی و معیشتی است.

از مهارت‌های رفتاری ارائه شده در قرآن برای غلبه بر فقر و نیاز، کار و تلاش است. چه آنکه به قدر تلاش و کوشش به انسان‌ها بهره داده می‌شود؛
(وَأَنْ لَیْسَ لِلإنْسَانِ إِلا مَا سَعَى) (نجم/39)

بنی آدم اعضای یک پیکرند

انفاق به مفهوم وسیع خود شامل انفاق‌های مالی و غیرمالی است و در قرآن مجید بیش از 190 آیه به این موضوع اختصاص یافته است.
مطابق آیات کریمه کسی که انفاق می‌کند عوضش را از خدا دریافت می‌کند و بلکه فزونتر از آنچه که در راه خدا داده است پس می‌گیرد؛
(وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَیْءٍ فَهُوَ یُخْلِفُهُ وَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقِین) (سبأ /39)
«و هر چیزی را (در راه خدا) انفاق کنید، عوض آن را می‌دهد، و او بهترین روزی‌دهندگان است.»
و همچنین فرمود: (وَاللَّهُ یَعِدُکُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلا وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیم) (بقره/268)
«خداوند وعده آمرزش و فزونی به شما می‌دهد و خداوند با قدرت وسیعش، به هر چیز داناست.»
آری، انفاق یکی از راهکارهای قرآنی است که توان تحمل آدمی را در فقر مالی افزایش می‌دهد تا در برابر آثار طبیعی و عادی فقر سر تسلیم فرود نیاورد.

بهینه مصرف کنیم ، اسراف نکنیم

اسراف مفهوم گسترده دارد. از موارد اسراف، ریخت و پاش و مصرف نادرست است که قرآن کریم از آن نهی فرموده است؛
(کُلُوا وَاشْرَبُوا وَلا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفِین) (اعراف /31)
«(از نعمت‌های الهی) بخورید و بیاشامید، ولی اسراف نکنید که خداوند مسرفان را دوست ندارد.»
قال الصادق(ع): «إِنَّ السَّرَفَ یُورِثُ الْفَقْرَ و إِنَّ الْقَصْدَ یُورِثُ الغِنی». (احسان بخش، 8/441)
«به درستی که اسراف و زیاده‌روی موجب تنگدستی و اقتصاد و میانه‌روی باعث ثروت و بی‌نیازی است.»
وقتی در آدمی با مصرف صحیح احساس بی‌نیازی به وجود آید، توان او بر تحمل مشکلات معیشتی  افزایش می‌یابد.

تقوا رمز مقابله با تمامی مشکلات
یکی دیگر از مهارت‌های قرآنی غلبه نمودن بر مشکلات معیشتی ، تقوا مداری است، چه آنکه قرآن به این خاصیت تقوا تصریح نموده است:‌ (وَمَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا) (طلاق/2)
«هرکس که تقوای الهی پیشه کند، خدا برای او راه بیرون رفتن از مضایق و مشکلات را قرار می‌دهد، یعنی برای او راه باز می‌کند برای خروج از بن ‌بست‌ها و بیرون آمدن از مشکلات.» (مطهری، آشنایی با قرآن، 8/23)
صبر بستری برای تحمل مشکلات معشتی

در قرآن کریم به انسان توصیه شده  که برابر گرفتاری‌ها و سختی‌ها صابر و شکیبا باشد تا در پرتو صبر و استقامت به راحتی برسد. (فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا * إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا) (انشراح/ 6-5) «به یقین با (هر) سختی آسانی است. (آری) مسلماً با (هر) سختی آسانی است.»
از آیات کریمه‌ای که در آن سخن از صبر و استقامت به میان آمده، فهمیده می‌شود‌ از مهارت‌های رفتاری غلبه بر مشکلات معشتی، صبر و استقامت است.
«

شکر نعمت ، نعمتت افزون کند

در آیات متعددی از قرآن کریم به آدمی توصیه شده است که ‌نسبت به آنچه از نعمت‌ها (اعم از مادی و معنوی) که در اختیارش قرار داده شده است، سپاسگزار باشد (لقمان /14؛ بقره /152، 172؛ عنکبوت/17؛ سبأ /15) و در بعضی از آیات هم ثمره و سود سپاسگزاری را عائد انسان‌ها دانسته و فرموده است:
(وَمَنْ یَشْکُرْ فَإِنَّمَا یَشْکُرُ لِنَفْسِه) (لقمان/12؛ نمل /40)
«هرکس شکرگزاری کند، تنها به سود خویش کرده است.»

اگرچه براساس آیات متعددی از قرآن رازق خداست و مالکیت از آن اوست، ولی از اصول مسلم قرآنی و سنت الهی این است که خداوند وعده داده اگر بشر به آنچه از نعمتی که در اختیارش گذاشته شده است سپاسگزار باشد، آن را افزایش دهد.
فرمود: ( لَئِن شَکَرْتُمْ لأزِیدَنَّکُمْ وَلَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِید) (ابراهیم /7)
«اگر شکرگزاری کنید (نعمت خود را) شما خواهم افزود، و اگر ناسپاسی کنید، مجازاتم شدید است.»

کم بخور ، همیشه بخور

در ذیل آیه (فلنُحْیِیَنَّهُ حیوةَ طیبه) از امام صادق(ع)و امام علی(ع)نقل شده است که مراد از حیات طیبه، قناعت است. (بحرانی، 4/482)
قناعت در مقابل طمع است. طمع تمایل نفس به چیزی از روی آرزوی شدید و آزمندی است. قناعت به اندک، اکتفا کردن و راضی بودن از امور گذرنده دنیوی و عوارضی که نیازمند به می‌باشد. (راغب اصفهانی)
به خاطر کارکرد قناعت در تحمل فقر مالی، خداوند پیامبرش را از چشم اندوزی به اموال دیگران و مقایسه صعودی نهی فرموده است:
(وَلا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا) (طه/131)
«و هرگز چشمان خود را به نعمت‌های مادی که به گروه‌هایی از آنان دادیم میفکن، اینها شکوفه‌های زندگی دنیاست.»

دستانی نیازمند به سوی آسمان
در نهاد بشر این گرایش وجود دارد که در سختی‌ها و گرفتاری‌ها بر قدرتی ماورای طبیعت پناه ببرد و از او استمداد بجوید. قرآن کریم بر این واقعیت تصریح نموده است؛
(وَإِذَا مَسَّ الإنْسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنْبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَائِم) (یونس/12)
«هنگامی که به انسان زیان (و ناراحتی) رسد، ما را (در هر حال:) در حالی که به پهلو خوابیده، یا نشستته، یا ایستاده است، می‌خواند.»

راضی هستیم به رضای خدا
(وَمَنْ یُسْلِمْ وَجْهَهُ إِلَى اللَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَى وَإِلَى اللَّهِ عَاقِبَةُ الأمُور) (لقمان/22)
«کسی که روی خود را تسلیم خدا کند درحالی که نیکوکار باشد، به دستگیره محکمی چنگ زده، و عاقبت همه کارها به سوی خداست.»
 آدمی که تسلیم محض در برابر خواست خداست، یکی از علل مشکلات معیشتی و نداری خویش را خواست خدا دانسته و بر این عقیده است که هر چه خدا بر او بخواهد خیر اوست. به خاطر همین نوع بینش، فقر مالی او را آزار نداده، بلکه چنین بینشی بر توان و تحمل او می‌افزاید.