بیانیه مجمع اصولگرایان شهرستان اردکان 
بسمه تعالی 
مردم متدین و ولایت مدار شهرستان:
«مُحَمّدٌ رَسُولُ اللّهِ وَالَّذینَ مَعَهُ اَشِداءُ عَلَی الْکُفّارِ رُحَماءَ بَیْنَهُمْ...»؛( فتح / 29)

مردم مؤمن و انقلابی و دشمن ستیز ما به خوبی نشان دادند که بر صراط مستقیم اسلام ناب محمدی (ص) گام می‌زنند. حضور پرشکوه و پرشعور و با عظمت مردم ایران در انتخابات نهم مجلس شورای اسلامی با رقابتی مثالزدنی، پاسخی دندان شکن به دشمنان اسلام و یاوه‌گویی‌های امریکا و انگلیس و اسرائیل و نوکران داخلی‌اشان، چون سران فتنه و انحراف و لیبرال‌های سرخورده و دیگر همفکران و همدستان آنها بود.
از مردم متدین و ولایت‌مدار شهرمان به خاطر مشارکت تام و تمام و کم نظیرشان در انتخابات که چه بسا نشانگر یکی از بالاترین درصد مشارکت باشد، تشکر و تقدیر خالصانه داریم. 
این چنین مشارکتی حماسه‌ای است که به لطف الهی، مردم شهرمان با دعای خیر رهبر بزرگوار انقلاب اسلامی و اطاعت از اوامر ایشان رقم زدند. 
مجمع اصولگرایان شهرستان تلاش فراوان نمود تا سران و عوامل فتنه سبز را که به خواست استکبار جهانی بر طبل تحریم انتخابات می‌کوبیدند با حضور ایمانی و انقلابی و پرشور و حداکثری مردم، مأیوس سازد و خدای را بر این توفیق بسی شکرگزار است. 
کاندیداهای گرامی نمایندگی مجلس شورای اسلامی در شهرمان با تقبّل زحمت و تلاش فراوان، سهم مؤثری در رسیدن به این توفیق داشتند که امیدواریم مأجور درگاه الهی باشند. 
اصولگرایی، پایبندی کامل به ارزش‌های اسلامی و دلبستگی استوار به انقلاب اسلامی و آرمانهای حضرت امام (ره) و اطاعت خالصانه از اوامر ولی فقیه زمان است. 
یکی از ارزش‌ها و اصول پایدار در نظام جمهوری اسلامی، مردمسالاری دینی است. از میان کاندیداها، آن شخصیت بزرگواری که حائز اکثریت آرای رأی دهندگان می‌شود عهده‌دار مسئولیت بزرگ و تلاش و پی‌گیری خواسته‌های مردم در تحقق ارزشها و آرمانهای انقلاب اسلامی و پاسداری از خون شهدا و بخصوص پیروی از ولی امر مسلمین برای مقابله با دشمنان انقلاب اسلامی و عوامل دگراندیش و کژکردار و فاسدین و مفسدین داخلی خواهد بود. 
وظیفه‌ای که عموم مردم برعهده دارند این است که نمایندگان خود را در کسب توفیق الهی برای ادای مسئولیت‌های خود، یاری و همراهی نموده و هرگاه خدای ناکرده در این مسیر دچار غفلت و انحراف گردیدند، تذکر و توجه دهند. 
اصولگرایان شهرمان برای جناب آقای محمدرضا تابش که موفق به کسب اکثریت آرای مردم شهرمان شده‌اند، آرزوی توفیق در انجام این مسئولیت خطیر را داشته و انتظار آن دارد که درس‌های دینداری و یار و پناه محرومان بودن و عزت و آزادگی و دشمن ستیزی و نفرت و برائت از دنیاطلبان و منحرفان و فتنه‌انگیزان و تفرقه جویان داخلی و بخصوص ولایت‌مداری را که از جدّ خویش حضرت آیت الله خاتمی(ره) آموخته‌اند، لحظه‌ای در عمل فراموش نکنند.
مجمع اصولگرایان شهرستان اردکان 13 اسفند 1390

ز تربت شهدا بوی سیب می آید
هفتمین یادوراه شهدای محله مزرعه سیف
سخنران: حجت الاسلام ماندگاری
همراه با افتتاح سایت مسجد امیرالمؤمنین(ع) اردکان
www.masjed110.ir
زمان: سه شنبه 16 اسفند ساعت 8 شب
مکان: اردکان خ صدرآباد مزرعه سیف مسجد امیرالمؤمنین(ع)

مسابقه (بوی سیب) ویژه یادوراه شهدا
سوال: دو سردار شهید از محله مزرعه سیف اردکان را نام ببرید؟
جواب را به سامانه پیامک مسجد امیرامومنین(ع) اردکان ارسال نمایید.
30005800990110
قرعه کشی و اهدا جوایز 16 اسفند در یادوراه شهدای مزرعه سیف

بالای 41 هزار نفر شرکت مردم درانتخابات در حوزه انتخابیه اردکان

 

یا صاحب الزمان ! داستان یوسف را گفتن وشنیدن به بهانه ی توست  .

شرمنده ایم .

می دانیم گناهان ما همان چاه غیبت توست .

می دانیم کوتاهیها ، نادانیها و سستیهای ما ، ستمهایی است که در حق تو کرده ایم .

یعقوب به پسران گفت : به جستجوی یوسف برخیزید ،

و ما با روسیاهی و شرمندگی ، آمده ایم تا از تو نشانی بگیریم .

به ما گفته اند اگر به جستجوی تو برخیزیم ، نشانی از تو می یابیم .

اما ای فرزند احمد ! آیا راهی به سوی تو هست تا به دیدارت آییم .

اگر بگویند برای یافتن تو باید بیابانها را در نوردیم ، در می نوردیم .

اگر بگویند برای دیدار تو باید سر به کوه و صحرا گذاریم ، می گذاریم .

ای یوسف زهرا !

خاندان یعقوب پریشان و گرفتار بودند ،

ما و خاندانمان نیز گرفتاریم ،

روی پریشان ما را بنگر . چهره زردمان را ببین .

به ما ترحم کن که بیچاره ایم و مضطر

ای عزیزِ مصرِ وجود !

سراسر جهان را تیره روزی فرا گرفته است .

نیازمندیم ! محتاجیم و در عین حال گناهکار

از ما بگذر و پیمانه جانمان را از محبت پر کن .

یابن الحسن !

برادران یوسف وقتی به نزد او آمدند کالایی – هر چند اندک – آورده بودند ،

سفارش نامه ای هم از یعقوب داشتند .

اما ...

ای آقا ! ای کریم ! ای سرور !

ما درماندگان ، دستمان خالی و رویمان سیاه است .

آن کالای اندک را هم نداریم .

اما... نه ،

کالایی هر چند ناقابل و کم بها آورده ایم .

دل شکسته داریم

و مقدورمان هم سری است که در پایت افکنیم .

ناامیدیم و به امید آمده ایم .

افسرده ایم و چشم به لطف و احسان تو دوخته ایم .

سفارش نامه ای هم داریم .

پهلوی شکسته مادر مظلومه ات زهرا را به شفاعت آورده ایم .

یا صاحب الزمان !

به یقین ، تو از یوسف مهربانتری .

تو از یوسف بخشنده تری .

به فریادمان برس ، درمانده ایم .

ای یوسف گم گشته ! و ای گم گشته ی یعقوب !

یعقوب وار ، چه شبها و روزها که در فراق تو آرام و قرار نداریم .

در دوران پر درد هجران ، اشک می ریزیم و می گوییم :

تا به کی حیران و سرگردان تو باشیم .

تا به کی رخ نادیده ترا وصف کنیم .

با چه زبانی و چه بیانی از اوصاف تو بگوییم و چگونه با تو نجوا کنیم .

سخت است بر ما ، که از دوری تو ، روز و شب اشک بریزیم .

سخت است بر ما ، که مردم نادان تر واگذارند .

سخت است بر ما ، که دوستان ، یاد ترا کوچک شمارند .

یا بقّیةالله !

خسته ایم و افسرده ،

نالانیم و پژمرده ،

گریه امانمان را بریده است .

غم دوری ، دیوانه مان کرده است .

اما نمی دانیم چه شیرینی و حلاوتی در این درد و دوری است که می گوییم :

کجاست آن که از غم هجران تو ناشکیبایی کند .

تا من نیز در بی قراری ، یاریش دهم

کجاست آن چشم گریانی که از دوری تو اشک بریزد ؟

تا من او را در گریه یاری دهم

مولای من ! دیدگانمان از فراق تو بی فروغ گشته اند .

و می دانیم پیراهن یوسف ، یادگار ابراهیم ، نزد توست .

و ای کاش نسیمی از کوی تو ،

بوی آن پیراهن را به مشام جان ما برساند .

و ای کاش پیکی ، پیراهن ترا به ارمغان بیاورد

تا نور دیدگانمان گردد .

ای کاش پیش از مردن ، یک بار ترا به یک نگاه ببینیم .

درازی دوران غیبت ، فروغ از چشمانمان برده است

کی می شود شب و روز ترا ببینیم و چشمانمان به دیدار تو روشن گردد ؟

شکست و سرافکندگی ، خوار و بی مقدارمان کرده است .

کی می شود ترا ببینیم که پرچم پیروزی را برافراشته ای ؟

و ببینیم طعم تلخ شکست و سرافکندگی را به دشمن چشانده ای .

کی می شود که ببینیم یاغیان و منکران حق را نابود کرده ای ؟

و ببینیم پشت سرکشان را شکسته ای .

کی می شود که ببینیم ریشه ستمگران را برکنده ای ؟

و اگر آن روز فرا رسد ...

و ما شاهد آن باشیم ،

شکرگزار و سپاسگو نجوا می کنیم :

الحمدلله رب العالمین .

من معترضم ، من معترضم به اینکه در زمانه ای متولد شده ایم که آخرالزمان لقب گرفته که گمراهی زیاد است که نور کم که رنگ ها بی رنگندمن معترضم،به اینکه آنقدر کوچکم که گم شده ام در زندگی روزمره که شلوغی های پی در پی غافلم کرده که دلمشغولی ها محاصره که چشمانم گرفته انگار.

من معترضم،به چشمانم که در حدقه کوچکشان دودو می کنند،همه را میبینند می فهمند جز آن که را باید ،جز آن راه که باید،که چشمانم سالهاست غبار گرفته اند...من معترضم،به غبارها که همه مان را محروم کرده اند از لذت واقعی ،خروارها غبار انگار لایه کرده اند میان چشم ها و خورشید ،چه قدر فاصله دارد این چشمها تا خورشید من معترضم نه به خورشید،نه به زمانه نه به زمان،من معترضم به خودم ،به چشمان غبار گرفته ،به دقیقه های شلوغ،به دل مشغولی های روزمره به بی رنگی های خاکستری ،به خودم که تورا فراموش کرده ام که اسمم را گذاشته ام منتظر ... اما... اما از انتظار تنها تحمل زمانه اش را یاد گرفته ام، من اعتراضم از لحظه لحظه های غفلت است... که یک بار-حتی زل نزده ام به در،ملتمسانه نخواسته ام که چار چوب در ،لحظه ای ،حضورت را قاب بگیرد.من معترضم به من که در زندان تنگ کلمات محبوس شده نمیتواند-یکبار ،سر بالا بیاورد دست ها را بالا بگیرد و فریاد بزند:

"خدا کند که بیایی...."

من این بار صمیمانه ،معترضم که طاقتم طاق نشده ، که دور می بینم آیینه را.

من این بار با در ماندگی ،معترضم که حتی برای انتخاب یک تیتر ساده باری من وامانده ام ،نمی دانم بگویم.

"ای پاسخ نجیب "امن یجیب ها...

یا بنویسم :"ما هیچ، ما نگاه"من هیچ نمی دانم که چه عنوانی شایستگی آن را دارد که بار سنگین چنین مسئولیتی را به دوش بکشد

من شکایت دارم از نفس که بی تو بالا می آید ولی به غزل می آوریزد....

روزی تو خواهی آمد از کوچه های باران....

خدایا   
عذر میخواهم از این که بخود اجازه میدهم که با تو راز و نیاز کنم
عذر میخواهم که ادعا های زیاد دارم در مقابل تو اظهار وجود میکنم
در حالی که خوب میدانم وجود من ضائیده ی اراده من نیست و بدون خواسته ی تو هیچ و پوچم ,
عجیب آنکه
از خود میگویم
منم میزنم
خواهش دارم و آرزو میکنم

خدایا...
تو مرا عشق کردی که در قلب عشاق بسوزم
تو مرا اشک کردی که در چشم یتیمان بجوشم
تو مرا آه کردی که از سینه ی بیوه زنان و دردمندان به آسمان صعود کنم
تو مرا فریاد کردی که کلمه ی حق را هر چه رسا تر برابره جباران اعلام نمایم
تو تار و پود وجود مرا با غم و درد سرشتی 
تو مرا به آتش عشق سوختی
تو مرا در توفان حوادث پرداختی , در کوره ی غم و درد گداختی
تو مرا در دریای مصیبتو بلا غرق کردی
  و در کویره فقر و هرمان و تنهائی سوزاندی.

خدایا ...
تو به من
پوچیه لذات زود گذر را نمودی
ناپایداری روزگار را نشان دادی
لذت مبارزه را چشاندی
ارزش شهادت را آموختی

خدایا 
تو را شکر میکنم
که از پوچی ها و ناپایداریها و خوشیها و قید و بندها آزادم نمودی
و مرا در توفانهای خطرناک حوادث رها کردی و در غوغای حیات در مبارزه ی با ظلم و کفر غرقم نمودی و مفهوم واقعی حیات را به من فهماندی.

فهمیدم : سعادت حیات در خوشی و آرامش و آسایش نیست
بلکه در درد و رنج و مصیبت و مبارزه با کفر و ظلم
و بلاخره شهادت است

خدایا تو را شکر میکنم که اشک را آفریدی که عصاره ی حیات انسان است
آنگاه که در آتش عشق میسوزم
یا در شدت درد میگدازم
یا در شوق زیبائی و ذوق عرفانی آب میشوم و سراپای وجودم
روح میشود
لطف میشود
عشق میشود
سوز میشود
و عصاره ی وجودم بصورت اشک آب میشود
و بعنوان زیبا ترین محصول حیات که وجهی به عشق و ذوق دارد و وجهی دیگر به غم و درد در دامان وجود فرو میچکد.

اگر خدای بزرگ از من سندی بطلبد , قلبم را ارائه خواهم داد و
اگر محصول عمرم را بطلبد,اشک را تقدیم خواهم کرد

خدایا
تو مرا اشک کردی که همچون باران بر نمک زاره انسان ببارم
تو مرا فریاد کردی که همچون رعد در میان توفان حواث بغرم
تو مرا درد و غم کردی تا همنشین محرومین و دلشکستگان باشم
تو مرا عشق کردی تا در قلبهای عشاق بسوزم
تو مرا برق کردی که تا آسمان ظلمت زده بتازم و سیاهی این شب ظلمانی را بدرم
تو مرا زهد کردی که هنگام درد و غم و شکست و فشار ناراحتی وجود داشته باشم
و هنگام پیروزیو جشن و تقسیمه غناعم دامنه خود بر گیرم و در کویر تنهائی با خدای خود بمانم.

خدایا تو را شکر میکنم
که غم را آفریدی و بندگان مخلص خود را به آتش آن گداختی و مرا از این نعمت بزرگ توانگر کردی.

خدایا تو را شکر میکنم
که به من درد دادی و نعمت درک درد عطا فرمودی

تو را شکر میکنم
که جانم را به آتش غم سوزاندی و قلب مجروهم را برای همیشه داغ دار کردی دلم را سوختی و شکستی تا فقط جایگاه تو باشد.

روز جمعه در هنگام رای دادن

 برای ثبت کد منتخب خود،

به کف دست راست خود نگاه کنید ... 18

---------------------------------------------------------- 

بسمه تعالی

انصراف برای اتحاد

انتخابات عرصه تضارب آرا و بروز تفکرات و عقاید مختلف در میان اقشار گوناگون جامعه است و همانطور که در بیانیه یوم الله 9 دی ماه خدمت مردم شریف اردکان عرض شد ما در انتخابات به دنبال وحدت و همگرایی نیروهای انقلابی ، متدین ، ولایت مدار بوده و هستیم و به فضل الهی و عنایات خداوندی ، این مهم محقق شده است .

فارغ از اینکه نتیجه انتخابات چه باشد ، ما خود را پیروز انتخابات میدانیم زیرا که به  مهم ترین هدف خود یعنی وحدت میان عناصر متعهد ، متخصص ،کارا و تاثیر گذار دست یافته ایم. بازسازمانی ،همکاری و هماهنگی تمامی عزیزان فعال در ستاد انتخاباتی بنده را به شگفتی وا می دارد و این به علت وحدت ، ائتلاف و همکاری اصولگرایان است و این مهم دست یافتنی نبود مگر به خاطر ازخود گذشتگی ، فروتنی و فداکاری دو برادر عزیز:

آقای دکتر احمد رضا متالهی و آقای مهندس سیدابوالفضل وکیلی .

بنده حقیر از طرف خود و از طرف تمامی اعضای ستاد انتخاباتی و همچنین از طرف تمامی نیروهای حزب الهی و انقلابی شهرستان اردکان از این دو بزرگوار تقدیر و تشکر می نمایم و بر خود لازم می دانم مراتب سپاسگذاری خود را خدمت این دو برادر عزیز تقدیم نمایم.

امید است در آینده و در فرصت های آتی با همکاری و هماهنگی دوباره،تعالی شهر وشهرستان اردکان رابه ارمغان بیاوریم.

و من الله توفیق

حسین کلانتری

کاندیدای نهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی - حوزه انتخابیه اردکان