بار دیگر شاهد قرائت انشائی جسورانه از ریاست محترم مجلس جناب آقای علی لاریجانی خطاب به آمریکا و مقامات فاسدد عربستان بودیم. در سیاست گفته اند؛ اگر بلوفی از طرف دشمن جدی گرفته شود اثرش از چند جنگ بیشتر خواهد بود ولی اگر دشمن بداند که این تنها یک بلوف است و پشتوانه ی عملی به غیر از قرائت یک انشاء زیبا در پی ندارد! آنگاه پاسخش، زهی خیال باطل خواهد بود!

اقای لاریجانی در ابتدای جلسه علنی روز یکشنبه 20 دی 94 گفت: «در اقدامی که چندی پیش در مورد روادید در خلال بودجه آمریکا انجام گرفت، قطعا مخالف روح برجام بود و اگر آن را اصلاح نکنند، از طرف ایران مقابله به مثل خواهد شد و در این زمینه تدبیر شده است ... در مورد این چند طرح نیز اگر دولت آمریکا مانع نشود، نمایندگان ملت در مجلس طرح‌های مقابل آن را به اجرا در خواهند آورد ... چنانچه این مسیر را دنبال کنند، ما چه در زمینه دفاعی و چه در فعالیت هسته‌ای تجدیدنظر می‌کنیم.»

به جرأت می توان گفت؛ اگر آقای لاریجانی و همفکران ایشان در صحن علنی مجلس اجازه داده بودند که نمایندگان ملت، برجام را طبق اصول 77 و 125 قانون اساسی بررسی و تصویب نمایند، امروز نیازی به خواندن انشاء و بلوفهای بی حاصل و توخالی نبود، زیرا آمریکا به خوبی می داند که دستان ایران بخاطر ترس و بی تدبیری دولت اعتدال بسیارک خالی است و به جز بخش ناچیزی از تعهدات ایران همگی به مرحله اجراء در آمده است، پس رئیس مجلس پیش از اینکه ملت را سرگرم قرائت انشاء و فرافکنی کند، بهتر است بر اساس مصوبه مجلس شورای اسلامی که قبلاً اجراء پروتکل الحاقی را به حالت تعلیق درآورده بودند و دولت بی تدبیر در حال اجراء دواطلبانه آن بر خلاف مصوبه مجلس می باشد، از دسترسی جاسوسان آژانس بین المللی به تأسیسات هسته ای کشور طبق پروتکل الحاقی جلوگیری نمایند تا کدخدا(آمریکا) از اقدامات شیطنت آمیز خود دست بردارد

جناب آقای لاریجانی بدانند؛ که وقت و زمان را از دست داده و نمی توانند از عنصر زمان برای تحت فشار قرار دادن آمریکا استفاده نمایند! پس رجز خوانی آقای لاریجانی همانند کسی است، که به فردی رسید و دید گریان است. سبب گریه اش را پرسید؛ آن شخص گفت: اگر یک دقیقه زودتر رسیده بودم از اتوبوس جا نمی ماندم. سئوال کننده گفت: شما طوری گریه می کنی که انگار اتوبوس دو ساعت قبل رفته!
 

سیاستی بدون دیانت...

وقتی در عالم سیاست ، سیاسیون در عرصه بین المللی ، ذره ای دین نداشته باشند ، تمامی اهداف شوم خود را با طراحی سناریوهای پیچیده ای ، چنان محقق می کند که آخر کار ، خودشان هم از این موفقیت بیش از اندازه ذوق می کنند، چرا که  در مشی استعماری  سیاست منهای دیانت ، این سناریوهای از پیش طراحی شده برگرده ی همانهایی اجرا می شود که گاهی دین دارند ولی سیاستشان مثل دینداریشان همراه با بصیرت و فهم کامل نیست...

نمونه اش را این چند روزه  دیدیم ... سیاست بی دیانت استعماری یک سناریوی از پیش طراحی شده  ای را اجرا کرد ، که مهرهایش یک به یک به ترتیب  و هر کدام توسط مثلا گروههای مسلمان بی سیاست و بی بصیرت اجرا شد...

1-      رهبر شیعیان عربستان ( شیخ نمر) بدون هیچ دغدغه ای کشته شد آنهم توسط مسلمانان بی بصیرت عربستانی !

2-      به سفارت عربستان در ایران در اعتراض به این اقدام ، تعرض شد ، آنهم با یک بازیگردانی ساده و توسط  مهرهای بی بصیرت  و خود فروخته و فریب خورده و اجیر شده که اتفاقا مسلمان هم هستند  و تعداد زیادشان هم ایرانی !

3-      چند کشور مسلمان ، به سادگی بازی خوردند و روابطشان را باکشوری که می توانست الگوی بصیرت  و انقلابیگری برای آنها باشد ، قطع کردند !

4-      عوامل داخلی کشور مسلمان ایران ، که مثلا خود را اهل سیاست می دانند ، به سادگی فریب خوردند و عامل مورد های 2و3 را نیروهای ارزشی داخل نظام خوانند و حتی در برخی پیامها و بیانیه ها نیز این فریب خوردگی مشهود است و نوعی گرا به دشمن نشان دادن محسوب می شود . و باز هم سیاستمداران استعماری در این موضوع به ریش همه خندیدند و تفرقه ای عظیم داخلی را دامن زدند.

5-      بیانیه ها و محکومیتهای  حمله به سفارت عربستان که کاملا منطقی هم می باشد ،  سرپوشی شد برای اینکه انگشت اتهام بر سرکوبی تفکر شیعی به سمت اتهام وحشیانه بودن حمله به سفارت نشانه رود.

6-      اعتراضات جهانی و همه گیر بر علیه اقدام عربستان که می توانست تداوم داشته باشد و منجر به اعتراضات بین المللی شود و اذهان جهانیان را بر علیه ظلم و بیدادش بشوراند ، در نطفه خفه شد و شاید ، سناریوی بعدی سیاستمداران استعمارگر بی دین ، این باشد که رهبران انقلابی در دیگر کشورهای مسلمان را هم می شود همین گونه سرکوب کرد و دودش را به چشم خودمسلمانان سوق داد...