مرداد 90 - اردکان

پرده اول:عمره؛ شیرزن مختار، سرافراز و سربلند در مجلس مصعب کاری زینبی کرد و کربلایی شد … شیدایی؛ محصول عفت است و حجاب …مختار؛ مجنون این لیلی دلیر که سخت‌ترین مصائب را در طول قیام تحمل کرده بود، داغ لیلی خویش را تاب نیاورد و مروارید اشک، تسلی‌بخش دل سوخته‌اش شد، مجنون، آن‌چنان بی‌تاب شد که دل را از دنیا کند و جام وداع را سرکشید …ثابت‌بن مختار، شیرمرد جوان داستان ما، قرار است آتش زیر خاکستر بماند و بشود منتقم خون پدر …ناریه، اما مذبذب و ضعیف و زبون، دل به دنیا باخت که نه در بهترین شرایط، همسری لایق بود برای منتقم خون حسین و نه در بدترین شرایط … وبال گردنی بود که مختار بزرگ‌واری کرد در حقش …حکایت ابن‌حر و شبث‌ هم که حکایت مردارهای نان به نرخ روزخور است که شامه تیزشان بوی امارت و ثروت و شهرت را از لابه‌لای بوی تعفن و کثافات خوب تشخیص می‌دهد … ایرانی جماعت اما شجاع است و دلیر و فرمان‌بردار و ولایت‌پذیر …

پرده دوم:ماه شعبان گذشت ، ماهی که در آن ایرانی‌جماعت کوچه‌های شهر را آذین‌ بست به یمن قدوم منتقمی دیگر تا پا در رکابش باشد، آن طرف‌تر اما جوانی دست در دست گرل فرند محترمه! به عیش و طرب مشغول است، آن یکی به قداره کشی و زورگیری، آن یکی به پوززنی و لایی کشی، آن طرف‌تر دختری دارد می‌رود، اما نه با آرامش که با ترس و لرز …جلوتر ناهی منکری را غرق خون کرده‌اند، ایرانی جماعت اما از پذیرش پیکر غرق به خون یک عجم خودداری می‌کند!فستیوال فرش قرمز پهن است، ایرانی‌جماعت حالا شده غربی جماعت! رنگ عوض کرده، شامه‌اش تیز شده! بوی شهرت و امارت و ثروت را …

عمره‌ها دارند در گوشه خانه غم جارو می‌کنند، اما ناریه‌ها وسط خیابان رقص عاشقی تمرین … همسر لایق کجاست؟!!!پرده سوم:جمعه‌ شب‌ها قهرمان قصه مختارنامه، عمره است و صائب و ثابت و البته مختار‌بن ابوعبید ثقفی …اعیاد ، اما سیمای جمهوری اسلامی جوانک موبلند مطرب را نشان می‌دهد باافتخار …رقص گرل فرندها و بوی‌ فرندها در بوستان ها چه صفایی داده به ایرانی ها!!! دست در دست هم دهیم به مهر!! مهربونی، صلح، صفا و دوستی!!! زندگی یعنی این!!

سیمای ملی دارد مثل عقربه‌های ساعت می‌دود که از سیمای غیرملی جا نماند، ساختمان بیماران روانی و آدمای ابله، باید بخنداند من و تو را که خدایی نکرده جذب آن من و تو نشویم!فیلم‌نامه‌نویس محترم دارد سیاه می‌کند چهره وطن را با ذغال ساخت اجنبی و کارگردان محترم‌تر فیلمی از آن ساخته در حد لالیگا خوش‌ساخت!!! این روزها همانند آن روزها مجوز می‌دهند به اکران فیلم سراسر سرافکندگی عجم! رؤسای قوا اما هم‌چنان می‌گویند ایرانی جماعت، شجاع است و دلیر و فرمان‌بردار و ولایت‌پذیر … ما می‌توانیم! ... نماز؛ این تنها عن الفحشا و المنکر، این تنها راز شیدایی عاشق و معشوق، را چه کار با جوان ایرانی، تا عرفان کیهانی هست چه کسی گفته آرامش در نماز است!!!

آهای جوان! زودباش معادله را حل کن! فهمیدی الان باید کدام باشی؟! عمره خوب است، ناریه خوب‌تر، از هردوی این‌ها ابن‌الوقت باشی بهتر است، وانگهی مختار شجاع است و محکم و پهلوان! راستی از کجا معلوم تهمت‌های مصعب و مهلّب راست نباشد، شاید مختار بدعت‌گذار است! آری! ناریه راست می‌گفت!

آهای جوان! تو باید آزاد باشی از هفت دولت! حجاب خوب است، اما برای تو نه! بگذار امل‌ها باحجاب باشند، آن‌ها عُرضه ندارند خود را عَرضه کنند … تو بیا همین مانتوی آستین کوتاه و شلوار فاق کوتاه را بخر که چرخ اقتصاد ممکلت بچرخد، تو داری به اقتصاد کشورت خدمت می کنی! یقین بدان!

آهای جوان! معیشت تو باید تکنولوژیک باشد، به روز، آن‌لاین … عجم‌ها باهوش‌اند، لایق‌اند … تو یقینا لایق آن‌چه غربی‌ها بالا آورده‌اند، هستی جوانکم! تو استعداد اوباش شدن داری! ناهی منکر را بزن! دنیا برای تو امن است! خیالت راحت!

بخش تحلیلی سایت الف:در هفته‌های اخیراز قول رئیس جمهور سابق، مطالب ضد و نقیضی درباره تمایل ایشان به بازگشت به قدرت و نقش آفرینی در انتخابات آتی و حاکمیت نظام جمهوری اسلامی نقل و منتشر شده است.
درباره این اظهار تمایل، تذکر چند نکته ضروری است:
اولاً مشارکت حداکثری همه سلیقه‌های سیاسی وفادار به قانون اساسی در انتخابات و نظام حاکمیتی کشورمان مطلوب است و همه باید سعی کنیم امکان نقش آفرینی همه سلایق ملتزم به قانون اساسی در اداره کشور فراهم شود. مشارکت تمام سلیقه‌ها در اداره جامعه نه یک تعارف بلکه اصلی از اصول مردمسالاری دینی و اصولگرایی است، البته نه همه سلیقه‌ها، بلکه سلیقه‌هایی که به چارچوب و قواعد اساسی اداره جامعه یعنی « قانون اساسی» وفادار و ملتزم باشند.
رئیس جمهور سابق کشورمان (محمد خاتمی) نباید فراموش کند که در جریان حوادث پس از انتخابات سال 88 که کودتای اقلیت علیه رای اکثریت مردم با مشارکت صریح دشمنان نظام بود، ایشان و اکثر دوستانشان به قانون اساسی ملتزم نبوده‌اند.
فراموش نمی‌کنیم که در 30 خرداد 88 و زمانی که رهبر انقلاب از همه معترضان به نتیجه انتخابات دعوت کردند در مهلت قانونی باقی مانده از مسیر قانونی اعتراضاتشان را پیگیری کنند ولی نفر دوم انتخابات بجای مسیر قانونی اعتراض، طرفداران خود را به خیابان‌ها فرا خواند؛ آقای خاتمی در کسوت رئیس شورای مرکزی مجمع روحانیون مبارز اطلاعیه صادر و تاکید کرد نفر دوم انتخابات را تنها نمی‌گذارد. این در حالی بود که نفر دوم انتخابات به صریح‌ترین شکل ممکن مسیر قانونی اعتراض به نتیجه انتخابات را زیر پا گذاشته بود و با رفتار خود در سایه تشویق پرشور ضد انقلاب و دولت‌های غربی و رسانه‌هایشان، امنیت عمومی جامعه را به شدت به خطر انداخته و فضا را برای فعالیت اوباش و تروریست‌های مجاهدین خلق فراهم کرده بود.
آقای خاتمی باید به این سوال پاسخ دهد که اگر او و دوستانش به انتخابات وارد شوند و بازهم رای نیاورند، چه رفتاری خواهند داشت؟ آیا بازهم بازی را به هم خواهند زد و مسیر قانون و چارچوب‌های قانون اساسی را زیر پا خواهند گذاشت یا به قانون و مسیر قانونی اعتراض تمکین خواهند کرد؟ آیا آقای خاتمی و دوستانش قول خواهند داد که به قواعد بازی و قانون انتخابات احترام بگذارند؟ اصولاً قول کسی که یک بار با چنان وسعتی به قانون تمکین نکرده چه ارزشی دارد؟ آیا وعده چنین کسانی با چنان پیشینه‌ای می‌تواند قابل قبول باشد؟
در سال‌های 88 و 89 به ویژه در عاشورای 88 و 25 بهمن‌89، نفر دوم انتخابات در صریح‌ترین شکل ممکن با تروریست‌های مجاهدین خلق همدستی کرد و خاتمی که قبلاً از رفتار نفر دوم انتخابات حمایت کرده بود، موضع خود را تغییر نداد و به همین دلیل، آقای خاتمی در لطمات حوادث بعد از انتخابات به کشور شریک است و باید اکنون خود را در صف بازخواست ببیند نه در صف بازگشت به قدرت.
رئیس جمهور سابق باید بداند که گذشت زمان، اعمال و رفتارش در سالهای 88 و 89 را در ذهن وجدان عمومی جامعه و دستگاه قضایی، پاک یا کم‌رنگ نخواهد کرد.
نظام جمهوری اسلامی طرفدار حضور حداکثری همه سلیقه‌های سیاسی در چارچوب قانون اساسی در انتخابات است اما کسانی که تحت حمایت امریکا و اسرائیل و مجاهدین خلق، زمینه ناامنی و فعالیت‌های تروریستی در خیابان‌های تهران را فراهم کرده اند چگونه شایستگی فعالیت سیاسی را دارند؟ البته باید از حضور اصلاح طلبانی که در آن حوادث شریک نبوده اند استقبال کرد.
همه کسانی که در جریان حوادث پس از انتخابات سال 88 تقصیر داشتند باید عادلانه محاکمه و قاطعانه مجازات شوند چه آن دادستانی که دستور داد جوانان بازداشتی به محل نگهداری اوباش فرستاده شوند، چه آن اراذلی که در شب 25خرداد 88 وحشیانه به کوی دانشگاه تهران حمله و دانشجویان را مضروب کردند و چه کسانی که تحت حمایت صریح و علنی دشمنان این آب وخاک، زمینه ناامنی و فعالیت‌های تروریستی را فراهم آوردند. طول کشیدن محاکمه و مجازات این افراد نباید ما را از پیگیری مستمر این خواسته به حق، مأیوس کند.