مکه
 
 
 
نویسنده : مبین اردکان
تاریخ : یکشنبه 92/7/14
نظر

جواد الائمه، حضرت امام محمد تقى علیه ‏السلام فرمودند: تأخیر در توبه و پشیمانى، غرور است، ادامه تأخیر، حیرت است و سرگردانى، امروز و فردا کردن با خدا، هلاکت است و تکرار گناه، ایمنى از مکر خداست"و از مکر خدا جز زیانکاران ایمن نباشند" (سوره اعراف،آیه99)


متن حدیث:


قالَ الْجَوادُ علیه ‏السلام: تَأْخیرُالتَّوْبَةِ اغْتِرارٌ وَطُولُ التَسـْویفِ حَـیْرَةٌ وَالاْءعُتِـلالُ عَـلىَ اللّه‏ِ هَـلَـکَةٌ وَالاْءصْرارُ عَلَى الذَّنْبِ أَمْنٌ لِمَکْرِ اللّه‏ِ "وَلایَـأمَنُ مَکْرَ اللّه‏ِ إلاَّ الْقَومُ الخاسِروُنَ
" (سورة الاعراف، 99)

یک خبر:

به گزارش خبرگزاری فرانسه، یک فرد انتحاری روز شنبه ( 13 مهر)  خود را در میان گروهی از زائران شیعه که عازم مرقد امام جواد (ع) بودند، منفجر کرد که بر اثر آن 49 نفر کشته و 70 نفر زخمی شدند.

این انفجار روی پل نزدیک  حرم شریف امام جواد (ع)‌ و امام موسی کاظم (ع)، رخ داد.

هنوز هیج گروهی مسئولیت این حمله خونین را که در آستانه بزرگداشت سالروز شهادت جواد الائمه (ع) رخ داد، به عهده نگرفته است.


نویسنده : مبین اردکان
تاریخ : شنبه 92/7/13
نظر

هفتمین مراسم مشترک دانش آموختگی، تحلیف و اهدای سردوشی دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاههای ارتش، با حضور فرمانده کل قوا آغاز شد.

به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری، مهمترین بخش های سخنان رهبری در این مراسم به این شرح است:

- ما به امریکاییها بدبینیم و هیچ اعتمادی به آنان نداریم، دولت آمریکا غیرقابل اعتماد و خودبرتربین و غیرمنطقی و عهدشکن است و دولتی در تصرف شبکه صهیونیسم بین المللی است که بخاطر صهیونیستها مجبور است با رژیم غاصب مماشات کنند و نرمش نشان دهند.
        
- ما از تحرک دیپلماسی دولت حمایت می کنیم و به تلاش دیپلماسی اهمیت میدهیم و از آنچه در سفر اخیر بود حمایت میکنیم البته برخی از آنچه در سفر نیویورک پیش آمد به نظر ما بجا نبود لکن ما به هیئت دیپلماسی دولت عزیزمان خوشبین هستیم ولی به آمریکاییها بدبینیم. دولت آمریکا غیرقابل اعتماد و خودبرتربین و عهدشکن است.


نویسنده : مبین اردکان
تاریخ : شنبه 92/7/13
نظر

1- و من اراد الاخرة و سعی لها سعیها و هو مؤمن فاولئک کان سعیهم مشکوراً(اسراء/9)

 2- من عمل صالحاً من ذکرا و انثی و هو مؤمن فلنحیینّه حیوة طیبه.(نحل /97)

زندگی عین سفر است. انسان همیشه در حال گذر از دیروز به امروز و از امروز به فردا است. هر روز کاروان آفتاب، لحظه‌ها را  از مشرق طلوع تا غروب مغرب می‌راند و این سان سفری آغاز میشود و پایان می‌پذیرد.

زندگی خود سفری است با اهدافی متعالی و برتر . قدم در چه راهی می‌نهی؟ از «کجا» به «کجا» قصد سفر داری؟ برای چه کوچ میکنی؟ مگر نه این زندگی روزمره، این تکرار صبح و شب، این زن و همسر، فرزند و خانه و کار چه کم دارد؟ چرا چنین بی قرار هستی؟ این چه نیرویی است که تو را می‌کشد؟ چه صدایی است که تو را می‌‌خواند؟ چگونه پاسخ می‌گویی؟ رفتن تو را بر می‌آشوبد، درنگ جایی ندارد. باید رفت. هجرت کرد. رفتن بسوی خدا، هجرت از خود به خدا و کوچیدن از دنیایی که رنگ و بوی ماندن دارد. باید رفت. اما نه رفتنی تنها به پای وجود که رفتنی به پای دل. رفتنی که دل را به پرواز در آورد. روح را کوچ داد. و از این وادی«غربت» به منزل دوست رسانیدش . آنجا که حال و هوای دیگری دارد و لبریز از حضور پاکی و صفاست. رنگها و نیرنگها رنگ می‌بازد و صدق و راستی نور خود را به چهره‌ها می‌افشاند. آنجا بوی بهشت و اهل بهشت می‌دهد.

اما چگونه می‌شود سفر کرد. آنهم سفری این چنین، ولی بی‌زاد و توشه، بی‌مقدمه و بی فراهم آوردن اسباب آن؟!! ادامه مطلب...

نویسنده : مبین اردکان
تاریخ : پنج شنبه 92/7/11
نظر

آیه  35 سوره احزاب:

...وَ الذّاکرِینَ اللّهَ کثِیراً وَ الذّاکراتِ أَعَدَّ اللّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِیماً

منظور از «ذکر کثیر» چیست؟

در روایات اسلامى و کلمات مفسرین، تفسیرهاى گوناگونى ذکر شده که ظاهراً همه از قبیل ذکر مصداق است و مفهوم وسیع این کلمه، شامل همه آنها مى شود.

از جمله در حدیثى از پیغمبر گرامى اسلام (صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: إِذَا أَیقَظَ الرَّجُلُ أَهْلَهُ مِنَ اللَّیلِ فَتَوَضَّئا وَ صَلَّیا، کتِبَا مِنَ الذَّاکرِینَ اللَّهَ کثِیراً وَ الذَّاکرَاتِ: «هنگامى که مرد همسرش را شبانگاه بیدار کند و هر دو وضو بگیرند و نماز (شب) بخوانند از مردان و زنانى خواهند بود که بسیار یاد خدا مى کنند». («مجمع البیان»، جلد 8، صفحه 358، و تفسیر «قرطبى»، ذیل آیه مورد بحث.)

و در حدیثى از امام صادق (علیه السلام) مى خوانیم: «هر کس تسبیح فاطمه زهراء(علیهاالسلام) را در شب بگوید، مشمول این آیه است». («مجمع البیان»، جلد 8، صفحه 358.)

بعضى از مفسران گفته اند: «ذکر کثیر» آن است که در حال قیام و قعود و به هنگامى که به بستر مى رود یاد خدا کند.

اما به هر حال، ذکر نشانه فکر است، و فکر مقدمه عمل، هدف، هرگز ذکر خالى از فکر و عمل نیست.

به امید آنکه همه ی زنان و مردان جامعه این آیه نورانی را در قلب هایشان حفظ کرده و با عمل هایشان جامعه را نورانی کنند.