مکانی که خون ریختن در آن حرام است و این حرمت تا جایی اهمیت دارد که اعراب جاهلیت احترام این مکان را حفظ نگه داشتند اما این حرمت توسط عوامل سعودی شکسته شد در این فاجعه حتی به زنان و جانبازان هم رحم نکردند به طوری که نیمی از کشته شدگان زنان بودند. 

  

نکته دردناک آنجاست که بسیاری از آمار شهدا مربوط به روزهای پس از حادثه است که مأموران سعودی اجازه مداوای مجروحین حادثه را در بیمارستانها ندادند و برخی از مجروحین که جراحات حاد داشتند، پس از تحمل رنج و درد بسیار و در حالی که امکان مداوای آنها بود، به شهادت رسیدند. 



دروغگویی سعودی ها در مورد جمعه خونین
در بیانیه رسمی وزارت کشور سعودی در هشتم ذیحجه، با دروغ پراکنی به حجاج شرکت کننده در برائت از مشکرین اتهامِ اخلال در مراسم حج زدند واعلام کردند که حجاج با چوب و سنگ و چاقو به طرف مسجدالحرام هجوم آوردن و ماموران برای جلوگیری از هرج ومرج وارد شدند و نیز دراین گزارش با ادعای عدم تیراندازی به زوار حرم آمده است که حجاج با مأموران امنیتی درگیر شدند و تعدادی از حجاج  زیر دست و پا ماندند و له شدند. 


جای گلوله سعودیها

دولت سعودی از پذیرش هیأت تحقیق اعزامی دولت جمهوری اسلامی ایران جلوگیری نمود و تا مدتها از تحویل اجساد حجاج ایرانی و انتقال مجروحان نیز خودداری می‌کرد. 

تأثر امام از این واقعه تلخ
حضرت امام(ره ) در بـیان واقعی اثرات این واقعه در پاسخ تلگرام نماینده خود در حج نوشت :«اگـر هـزاران مـبـلـغ روحانی را به اقطار عالم می فرستادیم تا مرز واقعی بین اسلام راستین واسلام آمریکایی و فرق بین حکومت عدل و حـکـومت سرسپردگان مدعی حمایت از اسلام را مشخص کنیم ، بصورتی چنین زیبا نمی توانستیم .»


همچنین  امام خمینی(ره) در 1 شهریور 1366 ، یعنی 20 روز پس از فاجعه جمعه خونین فرمودند: «شکستن کعبه مسئله ای نیست که بشود ازش همین طور گذشت. اگر ما از مسئله قدس بگذریم،اگر ما از صدام بگذریم ، اگر از همه ی کسانی که به ما بدی کردند بگذریم، نمی توانیم [از] مسئله حجاز بگذریم. مسئله حجاز یک باب دیگری است. [مسائل]دیگر و لازم است زنده نگه داشتن این روز، روزی که خیانت شد به اسلام. 

شقاوت سعودی ها بدتر از یهودی ها بود
حجت‌الاسلام و المسلمین رحیمیان نیز در خاطرات خود در این باره  می‌گوید:‌ گروهی از فلسطینی های ساکن در فلسطین اشغالی بعد از حادثه جمعه خونین در بعثه برای همدردی نزد ما آمدند ... در حالی که به شدت متاثر و گریان بودند، از قساوت های سعودی های آل یهود گفتند: که چگونه بر پیکر پاک زنان شهید چکمه می کوبیدند وکیف های پول و دستنبند و کردن بند آن ها را با خشونت وایجاد جراحت بیشتر بر جسد خونین ان ها ، می ربودند! از مظلومیت ملت ایران گفتند : که ما تا کنون فکر می کردیم کسی مظلوم تر از ما فلسطینی ها نیست ولی در این جت فهمیدیم که شما از همه مظلوم تریدو دشمنان شما از ما بیرحم ترند و پست ترند! 



این جنایت در ظاهر برای سرکوب مراسم برائت از مشرکین بود، اما در حقیقت براساس دستور آمریکا و در جهت مقابله با «صدور انقلاب اسلامی» رقم خورد. هر چند که این نقشه هم بر آب شد این رویداد موجب بسط انقلاب اسلامی گردید به طوریکه در چهلم شهدای جمعه خونین بود که انتفاضه فلسطین آغاز گردید. 

تاکید امام بر برائت از مشرکین در حج ابراهیمی
امام خمینی‌(ره) در عید قربانِ نخستین حج پس از پیروزی انقلاب اسلامی (30 آبان 1358)، در پیامی به حجاج ، تحلیل جامعی از کعبه و حج ابراهیمی بیان کردند و آن را محل نشر توحید و نفی شرک دانست. ایشان تأکید کردند که کعبه خاستگاه اصلی ندای توحید و مرکز شکستن بت ها در سراسر جهان است و بنابر آیات قرآنی تطهیر آن از همه ناپاکی‌ها و پلیدی‌ها که بالاترین آنها شرک است، واجب است، و سپس با اشاره به اعلان برائت از مشرکین در سوره توبه و قیام مهدی موعود علیه السلام از کنار کعبه و دعوت مردم به توحید، نتیجه گرفتند که همه بت شکنی‌ها از کعبه سرچشمه گرفته و خواهد گرفت و امت اسلام نیز باید به این امر تأسی نمایند. 


ماجرای"جمعه خونین مکه" چه بود؟
در روز نهم مردادماه 1366 شمسی برابر با ششم ذیحجه سال 1407 قمری، هزاران زائر ایرانی و تعدادی از زائران دیگر کشورهای اسلامی در مکه معظمه و خانه خدا، پس از انجام فریضه نماز عصر، به سوی محل تجمع و شروع راهپیمایی در منطقه معابده، رهسپار شدند. برنامه راهپیمایی در ساعت 30/16 با تلاوت آیاتی از قرآن کریم آغاز شد و در ساعت 18:40 دقیق راهپیمایی به نقطه پایانی رسید. صدای بلندگوها خاموش و مردم به شعارهای خود خاتمه دادند و پلاکارها در هم پیچیده شد که ناگهان حملات عمال سعودی ابتدا با ریختن آب سرد و پس از آن آب ولرم و جوش بر سر زائران شروع گردید. 

یعنی درست پس از پایان مراسم و به دنبال حرکت مردم به سوی مسجدالحرام برای ادای فریضه مغرب، پس از طی مسافتی، در حالی که در جلوی جمعیت عظیم راهپیمایان، زنان و معلولین انقلاب در حال حرکت بودند، ستون‌هایی از نظامیان آل سعود هویدا شدند. نیروهای امنیتی و پلیس و گارد سلطنتی سعودی به سوی مردم (بویژه زنان و معلولان و جانبازان) هجوم بردند و با «باتوم» بر سر و روی حجاج بی‌گناه کوبیدند.

مزدوران دیگری نیز از بالای پله‌ها و ساختمان‌ها، سنگ و آجر و شیشه و بلوک سیمانی بر سر و روی مردم می‌ریختند. پس از آن شلیک گازهای سمی و خفه کننده شروع شد و بدنبال آن رگبار گلوله‌ها به قصد کشتن و نه متفرق کردن راهپیمایان برائت از مشرکین سرازیر شد و پیکرهای پاک انسانهایی که جرمشان اعلام برائت و بیزاری از امریکا و اسرائیل و ایادی ناپاکشان بود، درخاک و خون غلتیدند.
 


زنان بی‌گناه که چادر از سرشان افتاده بود و در زیردست وپا له می‌شدند و با گازهای خفه کننده و رگبار گلوله‌ها به شهادت می‌رسیدند. آل سعود حتی به آمبولانس‌های حامل مجروحین نیز یورش می‌بردند و مانع جمع‌آوری مجروحین می‌شدند. درنتیجه این حمله و هجوم، بیش از پانصد تن از حجاج بی‌دفاع و هراسان ایرانی و غیرایرانی کشته و حدود هفتصد تن زخمی شدند. 

نکته قابل تامل خبر بازداشت حجاج خارجی شرکت کننده درمراسم برائت از مشرکین به محض ورود به کشورشان است.
 
کشتار جمعه خونین با هدایت یهودی آلمانی تبار
مسئول عملیات کشتاردر جمعه خونین ، ژنرال «اولریش ویگنر» یک یهودی آلمانی تبار بود که در عربستان به او مسؤولیت داده شد.
ویگنر کسی بود که قبل از عملیات طبس هم در قالب خبرنگار شبکه ZDF آلمان کل مسیر طبس را شناسایی کرده و اطلاعات منطقه عملیات را به دست «چارلی بکویث» فرمانده عملیات طبس سپرد. 

این یهودی مدتی بود که به عنوان مسئول هماهنگی امنیتی شهر مکه از سوی عربستان منصوب شده بود. در جریان حج خونین وی وحشیانه ترین رفتارها را در ماه حرام و در حرم امن الهی علیه حجاج بیت الله الحرام انجام داد. 

پاسخ امام خمینی به پادشاه سعودی
حضرت امام در 18/7/60 در پاسخ به پادشاه عربستان نوشتند که «... این جانب تمام گرفتاری‌ها و بدبختی‌های مسلمین و دولت‌های کشورهای اسلامی را در اختلاف و نفاق بین آنان می‌دانم. چرا باید دولت‌های اسلامی با داشتن قریب یک میلیارد جمعیت و در دست داشتن ذخیره‌های زیر زمینی، خصوصاً موج‌های نفت که رگ حیات ابر قدرت‌هاست و برخورداری از تعلیمات حیاتبخش قرآن کریم و دستورات عبادی، سیاسی پیامبر اسلام - صلی الله علیه و آله و سلم - که مسلمانان را به اعتصام به «حبل الله» دعوت و از تفرقه و اختلاف تحذیر می‌فرماید و با داشتن ملاذ و ملجأیی چون حرمین شریفین، که در عهد رسول الله - صلوات الله علیه - مرکز عبادت و سیاست اسلامی بوده و پس از رحلت آن بزرگوار مدت‌ها نیز چنین بوده است و طرح فتوحات و سیاسات از آن دو مرکز بزرگ سیاسی عبادی ریخته می‌شده است، اکنون به واسطه کج‌فهمی‌ها و غرض‌ورزی‌ها و تبلیغات وسیع ابرقدرت‌ها کار را به آنجا بکشانند که دخالت در امور سیاسی و اجتماعی، که مورد احتیاج مبرم و از اهم امور مسلمین است، در حرمین شریفین جرم شناخته شود و پلیس سعودی در داخل مسجد الحرام و در جایی که به حکم خدا و به نص قرآن مجید برای همه کس حتی منحرفین محل امن است با چکمه و سلاح به مسلمانان حمله کرده و آنان را مضروب و دستگیر نمایند و به زندان بفرستند. جرم این مسلمانان شعار بر ضد امریکا و اسرائیل، این دشمنان خدا و رسول بوده است... اگر دولت حجاز از این فریضه عبادی - سیاسی، که هر سال در مواقف کریمه حرمین شریفین با حضور میلیونی مسلمانان تشکیل می‌شود، استفاده سیاسی اسلامی می‌نمود، احتیاج به امریکا و هواپیماهای آواکس آن و سایر ابرقدرت‌ها نداشت و مشکلات مسلمانان حل می‌شد. می‌دانیم که امریکا این هواپیماها را از آن جهت در اختیار عربستان قرار داده است تا به نفع خود و اسرائیل از آنها استفاده نماید. چنان‌که دیدیم آواکس‌های امریکایی برای تفرقه بین ایران و سایر مسلمانان عرب گزارشی سرتاسر دروغ داد مبنی بر بمباران مراکز نفتی کویت توسط ایران... اخیراً به این نکته تأکید می‌کنم که از مکتوب شما ظاهر می‌شود که گزارش‌های دروغ و انحرافی به شما داده می‌شود. چنان‌که نوشته‌اید شعارهای زائران ایرانی موجب نارضایتی و تنفر زائران بیت الله شده است.
بهتر بود شما اشخاص امینی را مأمور گزارش‌ها نمایید تا معلوم شود شعار ضد اسرائیل و امریکا موجب تنفر و نارضایتی زائران نشده، بلکه برخورد مأموران دولت سعودی و ضرب و هتک و به حبس کشیدن مهمانان خدای متعال، به جرم شعار علیه اسرائیل و امریکا، موجب تنفر و نارضایتی مسلمانان جهان و بخصوص زائران بیت الله الحرام و حرم معظم رسول الله - صلی الله علیه و آله و سلم - شده است. از خداوند متعال خواستارم که مسلمانان را از خواب غفلت بیدار و عظمت اسلام را روز افزون فرماید؛ و مسلمانان و خصوص دولتمردان را به آنچه صلاح اسلام و مسلمین است هدایت فرماید...» 

بایکوت خبری رسانه های نوعدوست غربی!
به رغم پوشش خبری یکسویه حادثه و پخش تصاویر و فیلم‌هایی از تظاهرات و شروع و خاتمه آن، از جزئیات نحوه قتل عام حجاج تصویر و فیلم در اختیار هیچ کشوری قرار نگرفت و این موضوعبا یک بایکوت وسیع خبری مواجه و تنها در برخی مطبوعات محدود و کوچک اروپا یی منعکس شد.

پس از آن مراسم برائت از مشرکین از سال‌های 1367 تا 1369 ازسوی سعودی ها ممنوع شد اما از سال 1370 هجری شمسی مجدداً، در مکه انجام شد؛ در 1370 در روز ششم ذیحجه 1411، در مقابل بعثه مقام معظم رهبری؛ در سال 1371 برابر با، ششم ذیحجه 1412 در اطراف بعثه رهبر معظم انقلاب و از سال 1372 به بعد، به رغم توافق سال 1370 با دولت سعودی برای برگزاری مراسم برائت، به علت تضییقات و اجتناب از خونریزی، در منی و عرفات همه ساله در زیر چادرها برگزار شده است.