« آیا نمی بینی خدا ابرها را برای جمع و مرتب شدن می چرخاند، بعد آنها را با هم مألوف می کند، بعد آنها را روی هم انباشته می کند، و بعد می بینی که از میان امتداد آنها قطره بیرون می آید. و از ابرهای کوه مانند که ریزه های یخ دارند نیز با چرخاندن آنها بارش نازل میکند و آنها را بر سر هر که بخواهد می ریزد و هر که را نخواهد نمی ریزد. برق آن نزدیک است دیدگانها را بگیرد». ( سوره نور – 43 )

آیا از ابر دلتنگ باران...

 آیا از باران...

آیا از خدا تشکر می کنیم ...

بابت این بارش عشق و رحمت بر طبیعت ...

بابت نوازشها ی عاشقانه باران بر دنیای خشک وبی روحمان ...

آیا جای تشکر ندارد...

چرا شاکر او و نعمات بیکرانش نیستیم ...؟

قال النبی صلی الله علیه و آله و سلم:

یفتح ابواب السماء بالرحمة فی اربع مواضع: عند نزول المطر، و عند نظر الولد فی وجه الوالدین، و عند فتح باب الکعبة، و عند النکاح.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:

درهای رحمت آسمانی در چهار وقت گشوده می‏شود:

1- موقع بارش باران.

2- زمانی که فرزند به چهره پدر و مادرش می‏نگرد.

3- هنگام گشوده شدن در کعبه.

4- هنگام برپایی مراسم عقد و عروسی.

بحار الانوار، ج 103، ص 221