دقت کردید که برخلاف مورد سونامی اندونزی؛ در تقریباً نود درصد از فیلم‌های مربوط به «زلزله و سونامی ژاپن»؛ هیچ انسانی و هیچ نشانه‌ای از حیات انسانی و غیرانسانی (حتا سگ و گربه!) مشاهده نمی‌شد؟! و فقط در چند صحنه‌ای که مرتب پخش می‌شود؛ چندنفر در بالای چندساختمان بلندمرتبه، درحال کمک‌ خواستن هستند؟!

دقت کردید که برخلاف مورد سونامی اندونزی؛ انگار سونامی ژاپن، وارد «شهر ارواح» و «شهرهای از قبل تخلیه‌شده» شده بود؟! طوری‌که نه در بالای سقف یا بالکن خانه‌ای، نه در اتوموبیلی، نه در کرجی‌ها و کشتی‌ها؛ هیچ اثری از انسان‌هایی نیست که در موقعیت خطیری گرفتار آمده باشند؟!

ـ دقت کردید که در هیچیک از «مناطق سونامی‌زده‌ی ساحلی»؛ شاهد هیچ اثری از جنازه‌ی آدم‌ها در مخروبه‌ها نیستید و فقط گاه و بیگاه، تصاویر شهروندان مجروحی پخش می‌شود که در اثر زلزله (احتمالاً در شهرهای دیگری که در حاشیه دریا نبودند) آسیب دیده‌اند؟!

ـ دقت کردید که برخلاف مورد سونامی اندونزی؛ به‌رغم گذشت چندروز از این واقعه‌ی هولناک، رهبران سیاسی کشورهای بزرگ دنیا، هیچ پیام همدردی عمده‌ای برای ژاپنی‌ها نفرستادند و کماکان در برابر این واقعه سکوت کرده و «مشغول ارزیابی ماهیتِ این رویداد» هستند؟!

ـ دقت کردید که برخلاف مورد سونامی اندونزی؛ سازمان‌های صلیب سرخ دنیا، تقریباً هیچ نیروی کمکی عمده‌ای به ژاپن نفرستادند (مگر بنگلادش!)؟!

ـ دقت کردید که علی‌رغم درخواست دولت ژاپن از آمریکا که نیروهای نظامی خود را که در این کشور مستقر هستند به کمک نظامیان ژاپنی بفرستد؛ ایالات متحده از این کار خودداری کرد؟! طوری که ژاپن مجبور شد، پنجاه هزار نیروی نظامی دیگر خود را به مناطق زلزله‌زده بفرستد؟!

? آخر چطور ممکن است که یک «زلزله و سونامی ناگهانی و پیش‌بینی‌نشده» در «چندین شهر ساحلی یک کشور» رخ دهد اما شما در تمام فیلم‌های مربوط به این واقعه؛ شاهد «حتا یک جنازه» یا «دستجاتی از مردمان شوک‌زده و غافلگیرشده» (یا حتا حیوانات!) نباشید؟!

حتا اگر بخواهید این مسئله را به «وسائل هشداردهنده‌ی سونامی» که در سواحل و دریای ژاپن نصب شده‌اند نسبت دهید [که مثلاً توانسته‌اند شهروندان را از خطری که در پیش است آگاه کنند و به آنان هشدار دهند که منطقه را تخلیه کنند] آنوقت این پرسش مطرح می‌شود که: «چگونه می‌توان ظرف هشت دقیقه» چنین جمعیتِ انبوهی را از شهرهای ساحلی تخلیه و آنان را از کانون خطر دور کرد؟! به‌نحوی که حتا در یک صحنه، شاهد شهروندی نیستید که درحال «دست و پا زدن در آب» و «تلاش برای نجات‌دادن جانش» یا «فراز از مهلکه» باشد؟! [اگر صحنه‌های مربوط به سونامی ژاپن را با سونامی اندونزی مقایسه کنید؛ شماهم این مسئله را تائید خواهید کرد که گوئی شهرهای ساحلی ژاپن؛ پیشاپیش تخلیه شده بودند].

? به‌نظرم؛ ماجرا چیزی غیر از آن باشد که دولتمردان ژاپنی درحال تظاهر به آن هستند. و احتمالاً مربوط باشد به «آزمایش سلاح اتمی»یی که مخفیانه درحال ساخت و آزمایش آن بودند و ساعت‌ها قبل از لحظه‌ی آزمایش، شهروندان شهرهای ساحلی کشورشان را از منطقه (به بهانه‌های مشروع) تخلیه کرده بودند.

اما غافلگیر شده و آزمایش اتمی آنان، ابعاد و پیامدهایی به‌مراتب بیشتر از آن داشته است که از قبل محاسبه و پیش‌بینی کرده بودند. از جمله؛ انتظار نداشتند که تدابیر ایمنی راکتورهای اتمی‌شان (که گویا درحالت خودکار هم قرار داشته‌اند) عمل نکند. طوری‌که یکی از آنها را منفجر و دیگری را به نشت اتمی دچار کند.

به‌نظرم؛ واکنش «سرد و احتیاط آمیز اغلب سران کشورهای اتمی دنیا» نیز از همین مسئله ناشی می‌شود. چراکه آنها نیز غافلگیر شده و انتظار نداشتند که «یکی از کشورهای محور متحدین» که در پایان جنگ جهانی دوم، پیمان‌نامه‌ی تسلیم امضا کرده و تضمین داده بود که «هرگز به‌دنبال ساخت و آزمایش سلاح اتمی نخواهد رفت»؛ در خفا و پنهان از چشم آنان، چنین کرده باشد.

و به‌نظرم ماجرا (تمایل ژاپن به ساخت سلاح هسته‌ای) از زمانی آغاز شده باشد که همین دو‌‌سال پیش، ژاپنی‌ها توسط کره‌شمالی تحقیر شدند و با دخالت ایالات متحده، اجازه نیافتند نسبت به آزمایشات موشکی کره‌ی شمالی (که از بالای کشور آنان گذشت و در منطقه‌ی دریایی کشورشان فرود آمد!) واکنشی جدی نشان دهند.

باید گفت: به‌نظر می‌رسد ژاپنی‌ها سلاح اتمی‌شان را با موفقیت آزمایش کردند. اما به‌خاطر پیامدهای فاجعه‌بارش؛ نه‌فقط امکان استفاده‌ی تبلیغاتی از این موفقیت را نیافتند؛ بلکه برعکس، ناچار از «پوشاندن و مخفی‌کردن آن» هستند. نه‌فقط به‌خاطر «خشم متفقین»؛ بلکه بیش از آن، به‌دلیل وحشت از افکارعمومی کشور خودشان.

? «داشتن یک کشور پهناور بیابانی» با «میلیون‌ها متر مربع اراضی خالی از سکنه»؛فقط دردسر نیست و گاهی مزایایی هم در بر دارد!... متقابلاً: وقتی چشم همه‌ی دنیا متوجه کشوری مثل ایران و برنامه‌ی اتمی ایران است؛ زمان مناسبی برای شماست که طرح و برنامه‌ی اتمی خود را پیش ببرید!... البته مشروط به اینکه: مثل ژاپنی‌ها، دسته‌گل به آب ندهید!

? عکس‌های زیر را ببینید. همان معدود آدم‌هایی هم که می‌بینید؛ گوئی «پس از وقوع حادثه» به محل بازگشته‌اند. کمااینکه: در فرودگاهی که شش‌هفت کانال بارگیری و تخلیه‌ی مسافر دارد و نشاندهنده‌ی پرتردد بودن است؛ حتا یک هواپیما نمی‌بینید. یعنی سونامی، همه‌شان را قورت داده و با خودش برده به اعماق دریا؟!
1) سونامی ژاپن

2) سونامی ژاپن

افزونه:
الان خواندم که: [به گزارش خبرگزاری فرانسه از پاریس؛ وزیر امور خارجه آمریکا، امروز به‌منظور «رایزنی با اروپایی‌ها و روس‌ها» درباره اوضاع لیبی وارد پاریس شد. هیلاری کلینتون قرار است در نشست وزیران امور خارجه گروه هشت در پاریس شرکت کند. این نشست دوشنبه‌شب و سه‌شنبه برگزار می‌شود]. که به‌نظرم لیبی بهانه‌ای بیش نیست بلکه هدف از ملاقات وزیران گروه خارجه‌ی هشت؛ همین مسئله باشد که در بالا احتمالش را دادم.