وقتی به نمایش خیمه شب بازی می نگری، آنقدر محو داستان ماجرا می شوی که گاه یادت می رود که این هم داستانی است مثل داستان های دیگر، یادت می رود که عروسک ها را نخ هایی نامریی* حرکت می دهد یادت می رود در پس این حرکات عروسک های بی اراده کسی هم هست تا آنها را هدایت کند، اما وقتی ماجرا به قسمت هیجان انگیز میرسد خود کارگردان و نقال ماجرا هم وارد نمایش می شود.داستان جامعه امروز ما نقل همین  ماجرا است. کارگردان خود وارد داستانش شده است. پس از چندین ماه و بهتر است بگوییم پس از شش سال تلاش بی وقفه در جهت سرکوب خواست ملت دوباره شاهد جریان الیگارشی قدرت طلبی هستیم که مخالف اراده ملتش است. کارگردان قصه ما که هیچگاه داستان هایش مورد استقبال مخاطبانش قرار نگرفته بود تصمیم به  کارگردانی داستانی جدید گرفته است. داستانی که چندین ماه است حول قصه انحراف هدایت  می شود. انحرافی که هیچ گاه ماهیتش مشخص نشد و چه بسا برای کارگرادان حرفه ای ما این گونه بهتر باشد تا  تم اصلی داستان اش پوشیده بماند؛ تا مخاطبان، داستان های وی را همانگونه که وی خواستارش است دنبال کنند..

 امروز اگر نخ های عروسک ها یی را که  بیشتر در سمت راست صحنه مشغول حرکت هستند را دنبال کنی فقط و فقط به کارگردان می رسی. اما چرا داستان به اینجا کشیده شد؟ ماجرا بسیار ساده است ، پس از این که آنها از کارکرد اصلاح طلبان برایشان نامید شدند به چنین سناریویی روی آوردند. نیروهای اصولگرا بهترین راهکار برای عملیاتی شدن این سناریو بودند.  

پس از این که جریان مرموز و ناکام در نهم دی ماه سال 88 به اهداف خود نرسید چهره خود را عوض کرد. امورز شاهد هستیم که در جهت کاستن از مشروعیت نظام و پس از این که تمام تیرهای آنها به خطا رفته است تنها راه کاستن از اعتبار و مشروعیت دولت را انگ انحرافی و منحرف یافته اند. آن هم برای چه کسی؟ برای چه دولتی؟ دولتی که مواضع اصولی وی در همه صحنه ها در این شش سال زبانزد بوده است و از همه مهمتر مورد تایید رهبری انقلاب بوده است. عاملی که در طول این سال ها مهمترین عامل مشروعیت سازی دولت بوده است حال به اهرمی جهت فشار بر دولت مبدل شده است و چه خوب نقشه را طراحی کرده اند.  اکنون که به پشت صحنه ماجرا سرک می کشیم، مشاهده می کنیم که مواضع اخیر کارگردان ( علیرغم ماهیت شومی که پیام داراست و همچنین حالت دستوری ای که نسبت به رهبری  ابراز کرده است) ** اندکی پارادوکسیکال می باشد. در حقیقت سخنان وی مهر تایید ضمنی است بر مواضع و حرکات ریاست جمهوری طی این چند سال. البته و صد البته که وی هیچ گاه مواضع ریاست جمهوری را تایید نکرده است و نخواهد کرد. اما این موضع وی نشان می دهد که تمام این مخالفت ها و سنگ اندازی ها در طی این مدت تنها ابزاری بوده است برای فشار. باید در برابر این تحرکات  جدید هوشیار بود تا دوباره به دام فتنه گران دیروز نیفتیم. فتنه ای که  رهبر معظم انقلاب در رابطه با آن فرمودند: فتنه 88 یک “بیماری” بود که با حضور عظیم مردمی دفع شد.

کافی است تا اندکی بصیرت پیشه کنیم.