محبت؛ طلای گمشده خانواده‌‌های ایرانی

اگر گشتی به خانواده‌های ایرانی بزنیم متوجه خواهیم شد که محبت و ابراز آن

کمرنگ شده است و زن و مرد با آنکه در دل همدیگر را دوست دارند اما به بهانه های مختلف از ابراز آن به طور شایسته خودداری می‌کنند.

 

محبت؛ طلای گمشده خانواده‌‌های ایرانی

اگر گشتی به خانواده‌های ایرانی بزنیم متوجه خواهیم شد که محبت و ابراز آن

کمرنگ شده است و زن و مرد با آنکه در دل همدیگر را دوست دارند اما به بهانه های مختلف از ابراز آن به طور شایسته خودداری می‌کنند.

 

طلای محبت اکسیری است که از قدیم شنیده‌ایم خار را گل می‌کند و در زندگی مشترک اثر مهمی دارد. اثری که شاید در تحکیم روابط بین زن و مرد راهگشا و کارگشا باشد و اگر به طور صحیح انجام پذیرد اثری وصف ناشدنی در دل فرد مقابل می‌گذارد.

 

مرد: کار بیرون خانه، یعنی محبت؛ زن: کار خانه، یعنی محبت

 

اما بسیاری از زنان و مردان هستند که پیش خود فرض می کنند که محبت می‌کنند اما جوابی از طرف مقابل نمی‌گیرند. مثلاً مرد پیش خود فرض می کند که از صبح تا شب در بیرون از منزل کار می کند و برای همسر خود غذا و پوشاک تهیه می کند پس دیگر زن چه می خواهد؟ یا اینک زن پیش خود فکر می کند که از صبح تا بعد از ظهر که مرد وارد خانه می شود مشغول درست کردن غذا و رسیدن به کارهای خانه است پس وظیفه ام را برای شوهرم انجام دادم.

 

همه این موارد در حالی صورت می گیرد که فضای محبتی در خانه کمرنگ شده است. بهانه ای هم که در این وسط مطرح می شود این است که وقت نمی شود و خسته ایم. نتیجه آن هم این می شود که دوری دلهای زن و مرد صورت می گیرد و فضای خانه سرد می‌شود که اثرطولانی مدت آن هم مشخص است.

 

اما جالب است که کارشناسان دینی و حتی روانشناسان بر این نکته معتقدند که محبت کردن به یکدیگر اصلاً ‌فرصت زیادی نمی خواهد.

 

*ابراهیم، نبودن یک ماهه‌اش را با محبت یک روزه جبران می کرد

 

در اینجا اجازه دهید خاطره ای از همسر شهید همت مطرح کنم که این بزرگوار می گفت «ابراهیم در ماه یک روز به خانه می آمد ولی همان یک روز که به خانه می آمد طوری با من رفتار می کرد که من برای یک ماه ندیدن او شارژ می شدم. به من در کارهای خانه کمک می کرد حتی ظرف می شست. مرا با احترام خطاب می کرد و از کلمات قشنگی که بین زن و شوهر رد و بدل می شود استفاده می کرد. همین ها باعث می شد محبت او در دل من شعله بکشد و بفهمم که او در عین دوری به یاد من بوده و مرا دوست دارد.»

 

در اینکه عالم را خدای متعال بر پایه محبت ساخته است شکی نیست پس اگر محبت می کنیم و نتیجه نمی گیریم باید به نحوه محبت کردن خود شک کنیم.

 

محبت زوری؛ اگر نباشد بهتراست!

 

حتما برایتان پیش آمده که برای کسی مجبور می شوید هدیه ای بخرید.

هدیه عروسی یا تولد؛ اما ته دل راضی به خرید آن نیست. اینجاست که هدیه خریده می شود اما چون از ته دل نیست و به قول اساتید، محبت خالص نیست اثر چندانی برای طرف مقابل ندارد. اما در مقابل گاهی شده که هدیه ای کوچک برای فردی در نظر دارید که با تمام وجود هم راضی هستید که آن را با محبت هدیه کنید اینجاست که هم فرد هدیه دهنده و هم فردیکه هدیه دریافت می کند هر دو سرشار از آرامش و محبت می شوند و به قولی بر جانشان می نشیند.

 

این موضوع یکی از اسرار عالم است که خدای متعال در خلقت خودش لحاظ کرده است اما شاید خیلی ها از آن غافلند. بسیاری از مردان و زنان هستند که محبت می کنند ولی چون محبتشان خالص نیست اثر آن محبت را در طرف مقابل نمی بینند و به همین دلیل از محبت کردن ناامید می شوند؛ چرا که فکر می کنند اثری ندارد.

 

محبت قلبی بدون ابراز کردن آن یعنی هیچ!

 

یکی دیگر از مسائلی که باید مورد توجه قرار بگیرد این است که متأسفانه دیده می شود زن و شوهر نسبت به هم محبت دارند اما آن را ابراز نمی‌کنند و به نوعی به همسر خود آن را به طور زبانی بیان نمی کنند.

حرف اینجاست که مرد در ذهن خود می گوید که من همسرم را دوست دارم چرا که برایش کار می کنم و خرج زندگی را می دهم. او از همین موضوع باید بفهمد که چقدر دوستش دارم و برخی دیگر هم ابراز محبت را به صورت زبانی را کاری سبک و دور از شأن می دانند.

 

جالب است که زن نیز در فکر خود همین موارد را مرور می کند و کار طاقت فرسای خانه را به منزله ابراز محبت به شوهر خود می داند. البته در اینکه کار خانه و خارج خانه نوعی ابراز محبت است حرفی نیست اما بر اساس متن روایات و احادیث و گفته همه کارشناسان این چنین طرز تفکری که تمام محبت از این طریق بین زن و شوهر ابراز می‌شود کاملاً اشتباه است و موجب سردی روابط بین زن و مرد می شود.

 

در روایات از پیامبر اکرم علیه السلام نقل شده است که گفتن کلمه دوستت دارم از طرف شوهر به همسر خود؛ هیچگاه از قلب او نمی رود. روایت دیگر از امام باقر علیه السلام است که فرمودند هر کسی را که دوستش دارید گاه و بیگاه به او یادآوری کنید. این روایات به همراه روایات دیگر بیان می دارد که ابراز محبت زبانی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

 

جملاتی مانند "دوستت دارم"؛ "تو بهترین همسر دنیا هستی"؛ "خداراشکر که بهترین همسر دنیا را نصیبم کرد" ؛ "دیدن تو آرامش به من می‌دهد" و دیگر جملاتی نظیر این در قوی شدن ارتباط بین زن و شوهر بسیار موثر است.

این ذهنیت را نیز باید از بین برد که اگر به او اینگونه ابراز محبت کنم او از این ابراز محبت سوء استفاده می کند که البته هر فرد عاقلی اگر فقط کمی به این ذهنیت بیاندیشد به باطل بودن آن می رسد.

 

در جامعه ای زندگی می‌کنیم که دما ارتباطات عاطفی بین زن و شوهر پایین آمده است و به دلایلی که برخی از آن در بالا ذکر شد از ابراز محبت و ارائه خالص ترین محبت خود به هم خودداری می کنند. امید است با سرلوحه قراردادن این روایات نسبت به این موضوع حساسیت بیشتری نشان دهیم تا بتوانیم کانون گرمی در خانه ایجاد کنیم. گرمایی که زن و مرد را گرم کند و از سردی فضای خانه جلوگیری کند.