پس از ولادت امام زمان‏ علیه السلام به دلیل شرایط سیاسی آن دوران تولد ایشان در زیر پرده کتمان پوشیده ماند. امام حسن عسکری‏ علیه السلام ‏تولّد فرزند خویش را جز به اصحاب خاص خود در میان ننهاد.
امامت ایشان بنا به حدیث های بسیاری بود که از پیامبر(ص) و امامان پیشین روایت شده بود. امام زمان (عج) پس از آنکه بر جنازه پدر نمازگزارد از چشم مردمان پنهان شد. 
سبب پنهان شدن آن حضرت این بود که خلیفه های عباسی تصمیم به کشتن او داشتند. در روایتی ‏از کتاب غیبت، از عدّه‏ ای از اصحاب امام عسکری نقل شده است که‏ گفتند: "نزد امام عسکری‏علیه السلام گرد آمده بودیم و از وی در باره حجّت ‏وپیشوای پس از او پرسش می‏کردیم. 
در مجلس او چهل مرد حضورداشتند. عثمان بن سعید بن عمر عمری در برابر آن‏حضرت بر پا خاست ‏وگفت: فرزند رسول خدا! می‏خواهم در باره مطلبی از شما سؤال کنم که‏خود بدان داناتر از منی. امام به او فرمود: بنشین عثمان! عثمان ناراحت‏ وخشمگین برخاست تا خارج شود. امّا آن‏حضرت فرمود: کسی بیرون ‏نرود. هیچ کدام از ما بیرون نرفتیم. تا پس از ساعتی که امام، عثمان را باصدای رسا ندا داد. عثمان روی پاهایش برخاست. امام فرمود: آیا شما رابه خاطر مطلبی که آمده ‏اید، آگهی دهم؟ 
همه گفتند: آری ای فرزندرسول خدا! فرمود: شما آمده ‏اید تا در باره حجّت پس از من سؤال کنید:همه گفتند: آری. ناگهان پسری را دیدیم مثل پاره ماه، شبیه ‏تر از هرکسی به امام عسکری! فرمود: این پس از من پیشوای شماست و جانشین ‏من بر شما. او را فرمان برید و پس از من به تفرقه دچار نشوید که در دین ‏خویش به هلاکت افتید. بدانید که شما پس از این روز او را نخواهید دید تا عمرش کامل گردد. از عثمان بن سعید آنچه را می‏گوید بپذیرید و فرمان‏ او را اطاعت کنید. که او جانشین امام شماست و کار به دست اوست".