راهکار انتخاب  صحیح چیست؟  ....

بررسی عملکرد کاندیداها و نمایندگان فعلی

یک مسئله ی مهم، بررسی عملکرد کاندیدها و نمایندگان فعلی است. تعداد نطقهای پیش از دستور و میان دستور، پیشنهاد طرحها و نظرات در لوایح و طرحهاو موافقتها و مخالفتها و سؤال از وزیر، پیشنهاد تحقیق و تفحص، و درخواست پژوهشهای تخصصی از مرکز پژوهشها، تأخیرها، غیبتها، تذکرات و...بسیار ساده هم از مشروح مذاکرات مجلس قابل برداشت است. الآن اینها در سایت مجلس هم هست.

از چمران پرسیدند: تعهد بهتر است یا تخصص؟   گفت: «میگویند تقوا از تخصص لازمتر است، آن را میپذیرم  . اما میگویم آن کس که تخصص ندارد و کاری را میپذیرد بی تقواست  .  »

یک عده به خاطر تعصبات محله ای و منطقه ای و فعالیتهای روبنایی در حوزه انتخابیه  و یا بر اساس اینکه در فلان لیست و فلان جناح هستند ،  می روند به مجلس ، این را ما باید اصلاح کنیم و فرهنگ سیاسی جامعه را رشد دهیم. غیر از این ، عملکرد نماینده  را در برهه های حساس و سرنوشت ساز یا جاهایی که جای منافق و مؤمن مشخص شده پیگیری کنیم،  موضع گیری نماینده در قفبال نظرات رهبری و وولایت ، موضع گیری ها  در قبال فتنه ی 88،  موضع وقف و عدم دانشگاه آزاد، مذاکره با آمریکا، طرح نظارت بر نمایندگان، نوع تعامل با دولت و... مواردی است که باید رویش دست گذاشت. مثلاً آن 220 نفری که از جاسبی حمایت کردند و نامه نوشتند، کی ها بودند و...

اصلح بودن را باید ریز کنیم. مثلاً تخصص داشتن نماینده را باید باز کرد. یعنی چه، مردمی بودن را هم چنین و... مثلاً نماینده باید از نظر تحصیلات یا از نظر مطالعات یا از نظر تجربیات شخصی و کاری و مسئولیتی و... در حوزه ی ای خبره باشد یعنی صرفاً یک سیاسی حرفه ای که یک سری پست عوض کرده نباشد، یا صرفاً به خاطر مدرک یا لیست یا رانت یا  ... بالا نیامده باشد.

آسیب شناسی ها

یک فرصت مهم و موثر برای آسیب شناسیها هم هست. وقتی میگوییم نماینده و مجلس و انتخابات جه باید باشد، در کنارش چه نباید کردها و چه نباید به اشدها را هم باید تبیین کنیم. این که نماینده نباید نگاه منطقه ای داشته باشد و وعده ی عمرانی بدهد و هو کردن آدمهای این چنینی، عدم نظارت بر نماینده ها و عدم نظارت نماینده ها و ایفای وظایف خودشان، گلوگاه های فساد در مجلس مثل رانت اطلاعاتی، توصیه نامه ها و استفاده از نفوذ، روابط قدرت و ثروت و نقش شهرام جزایری ها و سیاسیون و احزاب دولت ساخته ی بی نشان و با نشان، امکانات و حقوقی که نمایندگان برای خودشان تصویب میکنند. در مقایسه با مجلس اول که تعداد زیادی حاضر نبودند حتی پول از نمایندگی بگیرند و آقای طالقانی که در مجلس خبرگان قانون اساسی حاضر نبود در پشت صندلی اشرافیای بنشیند که نمایندگان مجلس سنای شاه مینشستند و روی زمین مینشست و علی قائمی هم کنارش! اینها را هم باید گفت.

طرد آدمهای ناصالح و کیفهای انگلیسی

این که امام توصیه به جمع کردن تمام قوا برای جلوگیری از ورود بازیگرها، طرد و معرفی به مردم طرفداران اسلام آمریکایی (اسلام سرمایه داری، مستکبرین، مرفهین بی درد، منافقی، راحت طلبان، فرصت طلبان)، جدیت با تمام قو برای ندادن سرنوشت اسلام و مسلمین به غیر لایق، به انزوا کشیدن ملی گرایان پیوسته به آمریکا و مواظبت تشکلهای اسلامی به خوب انجام گرفتن و خود را خوب جا زدن اشخاص ناباب موضع داشته باشند را چه کسی قرار است عینی کند؟ این که رهبری می گیوند کسانی که دهان مردم را برای نمایندگی چرب میکنندشایسته ی نمایندگی نیستند را که باید پی بگیرید؟ . خیلی راحت هم قابل شاخص بندی است، اکبر جوجه اصغر جوجه دهنده ها و پول خرج کن ها و تبلیغات پرخرج، اینها را باید افشا کرد با اسم و داغ ننگ به صورتشان زد، به تعبیر امام کسانی که حریم اسلامی و مالی را در تبلیغات رعایت نمی کنند، قطعاً نمیتوانند در مجلس نقش آفرینی پاک داشته باشند، ولو لیست جبهه کذا و کذا باشند. باید پرسش از محل هزینه های لیستها کرد؟ کسی که حاضر نیست بگوید یا نمیداندهزینه ی تبلیغاتش از کجا آمده، آماده است کیف انگلیسی قبول کند.

متن فوق گزیده ای بود از مباحث طرح شده در اردوی انتخاباتی خواهران بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف 14بهمن90