متاسفانه گروه‌ها و چهره‌های مشهور به «اصلاح طلب» ، در 20 ساله اخیر که فضای سیاسی کشور باز و چند قطبی شده بود، تجربه موفقی از خود به جا نگذاشتند. مهمترین اشتباه «اصلاح طلبان » این بود که مرز خود را با دشمنان ایران و گروه‌های ضد انقلاب روشن نکرده بودند. برخی روزنامه نگاران و چهره‌های «اصلاح طلبان » هم در رسانه‌های داخلی صحبت می‌کردند و هم در بی بی سی و رسانه‌های ضد انقلاب. هم سرسفره جمهوری اسلامی بودند و هم سرسفره صهیونیسم و وهابیت. هم رفیق قافله بودند و هم شریک دزد. هم در دیدارشان با لابی های سلطه چون جورج سوروس هوای براندازی نظام ایران را در سر می پروراندند و هم  شاهان سعودی را در رسیدن به اهداف ضد شیعی یاری می نمودند... و   بعد از وقایع سال 88 و ایستادن چهره‌های مشهور اصلاح طلبی در کنار تروریست‌های مجاهدین خلق و سلطنت طلب، دیگر تجدید حیات اصلاح طلبان تقریباً غیرممکن است. به یقین باید گفت :  اگر مریم رجوی و رضا پهلوی در ساختار سیاسی ایران جایگاهی پیدا کردند، اصلاح طلبان  هم به قدرت و ساختار سیاسی ایران بازخواهند گشت. عجیب هم نبود که اصلاح طلبان در سالهای اخیر رسماً و علناً از حمایت همه جانبه رسانه‌های بهایی و صهیونیستی و وهابی برخوردار شده اند. عجیب هم نبود که در سال 88 کارشان از براندازی نرم به براندازی سخت رسید و عجیب نبود که در 6دی 88 با تروریست‌های مجاهدین خلق، به پیوند عملیاتی رسیدند.
بخش هایی از سران «اصلاح طلب» ، به کعبه آمالشان، اروپا و آمریکا پناه بردند و برخی دنباله‌هایشان که در ایران مانده‌اند، به خیال خود می خواستند انتخابات را تحریم کنند اما دیدیم که در حقیقت، به طور طبیعی از جریان سیاسی کنار رفته‌اند. این سرنوشت برای بخش برانداز «اصلاح طلبان»، محتوم و قابل پیش‌بینی بود. بالاخره نمی توان برای همیشه شریک دزد و رفیق قافله ماند. حوادث تلخ سال 88 هرچند ضربه ای محکم به نظام جمهوری اسلامی بود اما نقاب از چهره مدعیان منافق اصلاح طلبی برداشت و نشان داد عقبه فکری و سیاسی و مالی این عده نه در شهرها و روستاهای ایران بلکه در واشنگتن و لندن و تل آویو و ریاض است. از نظر سیاسی، کار بخش منافق و غربگرای «اصلاح طلبان» در نظام جمهوری اسلامی تمام است. به همین دلیل هم هست که علناً و بی رودربایستی، غرب را برای حمله نظامی به ایران و یا حداقل تنگ‌ترکردن حلقه تحریم‌های اقتصادی تشویق و تحریک می‌کنند چرا که می دانند تنها «سوار بر تانک‌های آمریکایی» می توانند در ایران به قدرت بازگردند.

اما آیا اصلاح طلبی و تفکر اصلاحات جایگاهی در عرصه سیاسی کشور خواهد داشت؟

جواب : آری ، اما نه اصلاح طلب به معنای مصطلح فوق ... اصلاح طلب واقعی ... در متن های بعدی به تعریف اصلاح طلب واقعی خواهیم پرداخت...