از حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) نقل شده است که:

«اگر از دنیا نماند جز یک روز, همانا خداوند تعالی آن روز را طولانی می کند, تا اینکه مردی از خاندان من [از پس پرده غیبت] بیرون بیاید. اسم او، اسم من و کنیه او، کنیه من است. زمین را پر از داد و عدل می کند. آن حضرت خروج خواهد کرد و بساط عدل خواهد گسترانید و داد مظلوم از ظالم خواهد گرفت».

حکیمه خاتون می گوید که من و نرجس خاتون ـ که مادر آن حضرت است، به وقت وضع حمل ـ به فرموده پدرش حسن عسکری ـ «اِنا انزَلْناه» می خواندیم، آن حضرت نیز در شکم مادر می خواند.

چون متولد شد از او نوری ظاهر شد که بر نور چراغ غلبه کرد و به زانو در آمد و سر سوی آسمان کرد. و در بعضی کتب چنین آمده است که پیشانی بر زمین بگذاشت و گفت: «الحمد لله رَبِّ العالمین».

«آن حضرت، امام دوازدهم است. لقب شریفش را مهدی صاحب‌الزمان خوانند... از اولاد علی بن ابی طالب(علیه السلام) است و زینت زمین و زمان و مَهْبط اَمن و اَمان ... خلیفه و امام زمان, ... پسر امام حسن عسکری(علیه السلام) است. به واسطه حکمت مخفیه الهی، در پرده غیبت است و ظهورش نزدیک است انشاءالله.