در آیه 72 سوره مبارکه اسراء می خوانیم « مَن کاَنَ فىِ هذِهِ أَعْمَى‏ فَهُوَ فىِ الاَْخِرَةِ أَعْمَى‏ وَ أَضَلُّ سَبِیلا؛ کسى که در این دنیا کوردل است، در آخرت هم کوردل و گمراه‏تر خواهد بود.»ابتدا باید روشن شود چه کسانی در این دنیا کور دلند؟ تا معلوم شود کوران قیامت کیانند؟

پاسخی که در قرآن کریم به این سوال می توان یافت آیه 24 سوره طه است که می فرماید: «مَنْ أَعْرَضَ عَن ذِکْرِى فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنکاً وَ نحَْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیَمَةِ أَعْمَى‏ ؛هر که از یاد من اعراض کند، زندگى سخت و تنگى خواهد داشت و روز قیامت کور محشورش خواهیم کرد.» از کنار هم قرار دادن این آیه با آیه مورد بالا به دست می آید که کسانی که از یاد خدا روگردانند؛ کوردلان دنیا و کوران آخرتند.

امام باقر علیه السلام در تفسیر این آیه می فرماید:

«مَنْ لَمْ یَدُلَّهُ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلَافُ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ وَ دَوَرَانُ الْفَلَکِ وَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ وَ الْآیَاتُ الْعَجِیبَاتُ عَلَى أَنَّ وَرَاءَ ذَلِکَ أَمْراً أَعْظَمَ مِنْهُ ؛ فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمى‏ وَ أَضَلُّ سَبِیلاً‏» [التوحید، صدوق ره، ص 455]

کسى که آفرینش آسمانها و زمین ؛ آمد و شد شب و روز و گردش ستارگان و خورشید و ماه و نشانه‏ هاى شگفت ‏انگیز، او را از حقیقت بزرگ ترى که وراى آن نهفته است آگاه نسازد او در آخرت، نابینا‏ و گمراه ‏تر است‏.

از جمع بندی مفهوم دو آیه قرآن فوق الذکر و روایت امام باقر علیه السلام فهمیده می شود که اگر کسی در دنیا از یاد خدا روگردان بود و در پس این نظام خلقت، قدرت، یگانگی، علم و حکمت الهی را ندید و آن را باور نکرد ؛ چنین کسی چشم بر حقایق عالم بسته و جز به توهمات و اعتباریات سرگرم نیست. نتیجه این جهان بینی، غفلت از یاد خدا و بی توجهی به دین و آیین اوست. پیامد این بی توجهی چیزی جز زندگی به هم پیچیده دنیایی و کوری در آخرت نخواهد بود.

سوم صفر ، ولادت حضرت امام باقر(ع)(به روایتی) مبارکباد.