مثل اینکه عده ای صاحب منصبان با برخی مناسبتهای خاص قهر دائمی دارند !

صاحب منصبانی که  در کوچکترین موضوعات اجتماعی و سیاسی ، مصاحبه و بیانیه و گفتگو و سخنرانی و حضور دارند و به قول مشهور حتی حضور در یک مجلس ختم را هم در ایامی مثل انتخابات از دست نمی دهند!

دریغ از یک بیانیه ساده در سایت یا وبلاگ یا مصاحبه یا گفتگوی یا سخنرانی یا نطق پیش یا پس از دستوری  در خصوص برخی مناسبتهای خاص ...!!!

یا اینکه این مناسبتهای خاص را مناسبت نمی دانند!

یا اینکه این مناسبتهای خاص خاری در گلوی آنهاست !

یا نه ! آنقدر مناسبتها و وقایع مهمتر مثل زندانی شدن ستودنی!!!ترین خانم دنیا !!! و باقی بودن حق پاسخگویی برای توهین به رئوس فتنه و ... هست که دیگر مجالی برای پرداختن به مناسبتهای همگانی و ملی و مردمی نمی ماند!

شاید هم استدلالشان این باشد : مناسبتهایی که نقش مثبتی در جناح و باند برخی ها ایفا نکرده ، به چه دردی می خورد !

اصلا ، مناسبتی که بزرگترین سد راهی شد برای ادامه مسیر فتنه !

سد راهی شد برای ظهور و بروز باند و جناح !

سد راهی شد برای رسیدن به مطامع !

سد راهی شد برای براندازی !

سد راهی شد برای در آغوش آمریکا و اسراییل و انگلیس لمیدن !... گرامی داشت دارد؟؟؟
آری  ...!!!

بهتر است موضوع را بیشتر باز نکنم  ... عاقلان را اشارتی کافی است !

فقط نقل یک واقعیتی ساده بود از آندسته صاحب منصب هایی که در آستانه  9 دی 88  ( برای اعتراض به فتنه گران و محکومیت توهین کنندگان به عاشورای حسینی ) از روی صندلیشان بلند نشدند و دیگر صاحب منصبان را همراهی نکردند! حق هم دارند ، تنها آن صندلی هست که برایشان نان آور است ، فکر نان (صندلی)بکن ، راهپیمایی و محکومیت فتنه آبست !

9 دی 89 هم مردم را همراهی نکردند و رفتند سراغ یک جلسه ای برای  یک پروژه ای که آن پروژه هم نان آور بود، نانی از نوع رای و قص علی هذا!

9 دی 90 هم این قهر دائمی ادامه داشت ... و اما 9 دی 91 بازهم قهر ؟؟؟!!!

شاید هم این قهر از نوع بچه گانه اش باشد : قهر قهر با 9 دی قهر قهر تا روز قیامت ...