کسانی که مکه رفته اند و با دقت کامل به کعبه دلربا نگاه کرده اند ، حتما به آیات نوشته شده روی پرده  خانه خدا هم دقت کرده اند .

یک قسمت از  روی پرده خانه کعبه این آیه از قران حک شده که:

هان اى پیامبر! به بندگانم خبر ده که من لغزش‏ها و گناهان مردم باایمان را می ‏آمرزم و رحمت و بخشایش من نبست به آنان که در اندیشه اصلاح و جبران و بازسازى شخصیت معنوى و انسانى خویش باشند بسیار است.

( تفسیر نور ):
1- رحمت الهى، بزرگترین وبهترین پیام است. «نبّى‏ء» (نبأ به خبر مهم گفته می ‏شود)
2- گنهکاران نیز بنده خدا هستند. «عبادى»
3- در لطف او شک و تردیدى به خود راه ندهید. «انّى انا»
4- بخشندگى او همراه با لطف و مهربانى است، نه تنها می ‏بخشد لطف هم می کند. «الغفور الرحیم»
5- بخشش و لطف الهى، عمیق وپی ‏درپى است. «غفور رحیم» (قالب غفور و رحیم، نشانه ‏ى عمق و تکرار است)
6- لطف ورحمت الهى بر غضبش مقدم است. «اَنَا الغفور الرحیم و انّ عذابى»

در اینجا خداوند رحمان و رحیم درهاى بهشت را به روى بندگان گناه کار نیز مى گشاید، اما به صورت مشروط.
با لحنى مملو از محبت و عالیترین نوازش ، روى سخن را به پیامبرش ‍ کرده مى گوید پیامبرم ! بندگانم را آگاه کن که من غفور و رحیمم ، گناه بخش و پر محبتم (نبى ء عبادى انى انا الغفور الرحیم ).
تعبیر به عبادى (بندگان من ) تعبیرى است ، لطیف که هر انسانى را بر سر شوق مى آورد، و دنبال آن توصیف خدا به آمرزنده مهربان این اشتیاق را به اوج میرساند.