متن زیر گزیده‌ای از وصیت نامه علمدار و قائم مقام فرماندهی لشکر ویژه 25 کربلا سرلشکر شهید حاج حسین جان بصیر است که هم‌خوانی با پیام راهگشای نوروزی مقام معظم رهبری و نامگذاری سال 1392 به سال « حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی » دارد .

حماسه عظیم سیاسی امت بیدار ایران اسلامی
 
مرگ بر آمریکای جهان‌خوار، مرگ بر شوروی متجاوز و مرگ بر اسرائیل دسیسه باز، مرگ بر فرانسه تروریسم‌پرور، مرگ بر هرچه ضد انقلاب اسلامی، مرگ بر صدام ضد خدا، مرگ بر منافقین، مرگ بر حزب کثیف توده، مرگ بر دشمنان رهبر و روحانیت، مرگ بر ضد ولایت فقیه و مرگ بر حاکمان مرتجع منطقه اما درد و دلم با شما امت قهرمان و بیدار. می‌دانم در طول انقلاب چه فداکاری که نکردید. چه مصیبت‌هایی را که متحمل نشدید. آری پرچم‌های سبز و سیاه بر بام‌های خانه‌های‌تان این خود گواه این مطلب است.
فداکاری‌های تو را، ازخودگذشتگی‌های تو را و مبارزات جانانه تو را با چه زبانی می‌توان بیان داشت و چگونه می‌توان شکر کرد. از کدام مبارزه تو سخن بگویم. شما بودید که انقلاب کردید شما بودید که با فرمان رهبر ما دست خالی اما با ایمان کامل در مقابل توپ و تانک و مسلسل ایستادید و نظام پوشالی و بی‌ارزش طاغوتیان را در هم پیچیدید و پس از انقلاب در مقابل دشمنان اسلام خارجی‌ها و ایادی داخلی‌شان مردانه مقابله کردید.
تمام جیره‌خواران‌ خان رذالت را یکی پس از دیگری در زباله‌دان تاریخ و به دست فراموشی سپردید و این شمائید که از اول جنگ تحمیلی تاکنون از بذل جان و مال دریغ نکردید و باز این شما ملت شهیدپرور بودید که عصای دست خود، میوه دل و جگرگوشه گان خود را  برای استمرار انقلاب و برای نجات اسلام به جبهه‌ها اعزام داشته و می‌دارید باز هم شما بودید و هستید که وقتی پاره‌تنان  روی دست برادران سپاه و ارتش و بسیج تشییع می‌شود، با صدای دلنشین و مهربان‌تان فریاد می‌زنید: این گل پرپر ماست/ هدیه به رهبر ماست...
 
حماسه اقتصادی از آن مستضعفین
 
ملت قهرمان و متعهد به قرآن و رهبر! این شمائید که فشارهای اقتصادی و فشارهای متعدد دیگر را با بردباری و متانت خاص تحمل کرده و می‌کنید.
اما سخن اینجا است همه این فداکاری‌ها را شما کوخ‌نشین‌ها، شما مستضعفان، شما طبقه محروم جامعه، انجام دادید نه طبقه مفرح و کاخ‌نشین، نه طبقه زرمندان و زورمندان، نه محتکران و گران‌فروشان، نه اربابان و چپاولگران، بنابراین سنگینی و مشکلات را شما محرومان برسینه خودتان دارید.
پس بار انقلاب بر دوش شما بوده و هم‌اکنون نیز هست لذا باید برای تداوم، بقاء و تحویل انقلاب به صاحب اصلی‌اش امام زمان(عجّل الله تعالی فرجه الشریف) توجه داشته و همه شما موظفید گوش به فرمان رهبر و روحانیت متعهد خط امام باشید... .
فرزندم، خوش پوشیدن، خوش رفتن، خوش خوردن مطلبی را درست نمی‌کند، خوش گشتن و خوشرویی با بعضی‌ها نمی‌تواند به انسان آگاهی بدهد ولی انسان می‌تواند با توکل به خدا و توسل به ائمه اطهار(علیهم السلام) هم دنیا را داشته باشد و هم آخرتش را تأمین کند.
 
امروز، روز امتحان است
 
فرزندانم ؛ روزگاری است که نفس اسلام، یعنی جان اسلام، جان انقلاب، امید مسلمین و ناموس ملت غیور ایران، در خطر است، مورد تاخت و تاز لشکریان ابرهه زمان، نمرود و نمرودیان و فرعون و فرعونیان است.
آیا آسوده نشستن، آرام گرفتن، خوردن و خوابیدن، گفتن و خندیدن، بی‌تفاوت بودن، کار هیچ انسان مسلم، مؤمن و عاقلی می‌تواند باشد؟
من معتقدم حتی حیوانات با غیرت هم در موقعیتی که به آنها حمله می‌شود آرام نمی‌گیرند مگر آن دسته از حیواناتی که همانند خوک و یا خوک صفت باشند که با صدای هیاهوی دیگران فرار می‌کنند یا دائم به شهوترانی، لذت مادی و دنیوی مشغول می‌شوند و گرنه امروز روز امتحان است به قول شاعر که می‌گوید:
فولاد به پنجه قضا موم شود / موجود به یک حادثه معدوم شود
نامردی و مردانگی اهل جهان / از گردش روزگار معلوم شود
 
قدرت ایمان غالب بر همه قدرت‌ها
 
حامیان صدام باید بدانند که ملت ما مکتب دارد، قرآن دارد، اسلام دارد، خدا دارد و امام زمان(عجّل الله تعالی فرجه الشریف) پشتیبان اوست. قدرت‌ها اگر اسلحه دارند، مغرورند.
در عملیات کربلای 5 مشاهده شد که تانک‌های دشمن چگونه با پرتاب یک آر پی جی به هوا می‌رفتند، یک آر پی جی شاید 14 هزار تومان یا 7 هزار تومان باشد ولی قیمت یک تانک دشمن 50 هزار تومان است، با یک آر پی جی 50 هزار تومان به هوا می‌رود این قدرت را چه کسی به این رزمنده داده است جزء اینکه خداوند داده است. جز این است که به برکت فرماندهی فرمانده کل سپاه اسلام حضرت امام زمان(عجّل الله تعالی فرجه الشریف) است. جز این است که ائمه اطهار(علیهم السلام) نظر دارند.
همه ابرجنایت‌کاران باید بدانند که کلک همه‌شان کنده می‌شود و همه به گور سیاه می‌روند و شاید هم در تاریخ اسمی از آنان برده نشود، همانطوری که شاه رفت، ایادی‌اش هم رفتند و اثری از آنان باقی نماند. این قدرت اسلام است، این قدرت قرآن است، این حکومت عدل الهی است که باید در کره زمین گسترش یابد و رزمندگان اسلام‌ کسانی باشید که وقتی امام زمان(عجّل الله تعالی فرجه الشریف) ظهور می‌فرمایند و حکومت اسلامی تشکیل می‌دهند پشت سر حضرت حرکت می‌کنید.
 
بصیرت در مسیر حماسه
 
ما هم حرکت امام را قبول کردیم و به جان و دل خریدیم و مشت‌های‌مان را در میدان عمل بلند کردیم. میدان عملی که از کوچه‌ها و خیابان‌ها شروع شده بود به امام گفتیم اگر همه وجودمان را در راه اسلام از دست بدهیم تو را تنها نخواهیم گذاشت، فرمان تو فرمان پیامبرگونه است، امام‌گونه و نشأت گرفته از اندیشه خدایی است، با دل و جان خریدار پیام تو هستیم، پیام را که قبول کردیم، حرکت را شروع کردیم.
عده‌ای در حرکت ثابت قدم ماندند و عده‌ای در میانه راه بازمانده و برگشتند و یا درجا زدند همانند غربال کردن نیم دانه‌ها و آشغال‌ها افتادند. آنهایی که دروغ می‌گفتند که ما با شما هستیم، ما مردمی هستیم، ما مرد عمل هستیم، همه آنها در وسط راه بریدند، کمونیست‌ها اکثریت یا اقلیت، منافقین، همه چهره‌های‌شان را لعاب مسلمانی دادند و عاقبت رسوا شدند.
آنان از راه بازماندند و دست بیعت با ابرجنایتکاران دادند. شیطان بزرگ و کوچک، همه آنهایی که منافع‌شان در خطر بود خواستند سرسپرده‌ها، معدومی‌ها، ملی‌گراها، چهره‌خودشان را به صورت مسلمان نشان بدهند که دست‌شان رو شد.
آنها فکر می‌کردند اگر وارد میدان شوند منافع آنان حفظ می‌شود، به زودی فهمیدند که اسلام به فکر منافع اسلام و آنانی که در خط اسلام هستند، است.
کاری کردند که چهره‌های‌شان مشخص شد، وضعیت آنان بر مردم معلوم و مردم آنان را شناختند و یکی پس از دیگری طرد گردیدند.
رشته همبستگی، دوستی و محبت خودی‌ها در جبهه ظاهر شد، جنگی که آمریکا برای ما به وجود آورد از طریق عراق بر ما تحمیل کرد. در جریان جنگ، آنانی که حزب‌الله بودند، در خط امام بودند، حرکت کردند و همان افراد در این جا گردهم جمع شدند، دست به دست هم دادند و عهد کردند از هم قول می‌گرفتند وقتی به بهشت می‌روند در جوار ائمه اطهار(علیهم السلام) سفارش یکدیگر را کنند، رفاقت فقط در اینجا نباشد، اگر در اینجا همسنگر و دوست هستیم وقتی در جوار ائمه اطهار(علیهم السلام) رفتیم، یکدیگر را به یاد بیاوریم.
این نحوه همدلی در جبهه یک حرکت درونی برای نیروها ایجاد کرد، خودشناسی و خداشناسی معیار شد. وقتی خود و امام خود و خدا را شناختند فهمیدند جبهه یعنی چه؟ جنگ یعنی چه؟
همه اینها یک حرکت درونی بود و وقتی در جبهه بودند به فکر پشت جبهه نبودند که وضعیت خانواده و زن و بچه‌های‌شان چگونه است؟ زیرا با آنها وداع کرده بودند. این‌ها همه سندهای زنده و تاریخی حرکت‌های اسلامی عصر ما هستند.