راستی چرا وقتی به رفتار و گفتار عموم مردم دنیا نگاه می کنیم ، رنگ و بوی خدایی در اون نمی بینیم؟
چرا بیشتر مردم دنیا ظاهر رفتار و گفتارشون ، با مبانی دینی و الهی سازگاری نداره ؟
چرا مردم ، دینداری به معنای واقعی و کامل رو سرلوحه زندگی خودشون قرار ندادن؟
چرا این همه بی حجابی ! بی عفتی ! این همه فساد ! این همه دروغ و تهمت و غیبت !
این همه حرامخواری ! این همه گناه علنی در دنیا بیداد می کنه !
کافیه چشم بازکنی و ببینی که اغلب مردم دنیا در گناههای علنی غوطه ورند!
حتی کشورهای مسلمون هم کم کم دارن در این گرداب فساد غرق می شن!
شاید بعضی وقت ها شک کردی ، مبادا بی خیالی های مردم نسبت به دین درست باشه !
نکنه راه صحیح همین باشه که باید از لذتهای دنیوی بدون قید و بندی بهره ببریم و به اصطلاح " حالشو ببریم "!
نکنه حساب و کتاب و پرونده اعمال و رسیدگی به اعمال ، اینجوری که ما فکر می کنیم نباشه !
آخه میلیاردها آدم رو زمین طوری زندگی می کنن که طرز زندگیشون با این حساب و کتابهایی که از دین و دیانت تو ذهن ماست نمی خونه !
شاید بارها به خودت گفتی، چرا من هم مثل بعضی از مردم، خدا و دین رو رها نکنم؟این همه قید و بند رو به جون نخرم ! منم برم " حالشو ببرم "
وقتی این همه سرگرمیها و دلمشغولیها و زرق و برقهای دنیوی برای انس گرفتن وجود داره، چرا انس با خدا؟ چرا انس با قرآن!؟
یعنی این همه مردم اشتباه می فهمن ؟ یعنی " خواهی نشوی رسوا ... همرنگ جماعت باش " اشتباهه ؟
خدای بزرگ این گونه سخن می گوید:
اگر برنامه ات تنها دنبال مردم دویدن است، از راه حق منحرف خواهی شد.
می دانی چرا؟
چون پایه حرکت بیشتر مردم، احتمال ها و تخمین ها و حدس های غیر عقلی است.
وَإِن تُطِعْ أَکْثَرَ مَن فِی الأَرْضِ یُضِلُّوکَ عَن سَبِیلِ اللّهِ إِن یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ یَخْرُصُونَ :
و اگر از بیشتر کسانى که در [این سر] زمین می باشند پیروى کنى، تو را از راه خدا گمراه مىکنند. آنان جز از گمانِ [خود] پیروى نمی کنند و جز به حدس و تخمین نمی پردازند. (الأنعام : 116)
علم و یقین ،در فرهنگ قرآن دارای ارزشی عالی و مقامی عظیم است.
یکی از ویژگی های هدایتیافتگان به وسیلة قرآن، که همان پرهیزگاراناند، این است که اهل یقین به قیامتاند: «وَ بِالا"خِرَةِ هُم یُوقِنونَ» (و ایشان به آخرت یقین دارند)
قرآن میفرماید که موحدان اهل یقیناند: «رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَیْنَهُمَا إِن کُنتُم مُّوقِنِینَ ( پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است، اگر یقین دارید. )، زیرا اساساً وادی ایمان وادی علم و معرفت و شناخت و یقین است.
حق و حقیقت از جنس علم و یقیناند، نه شک و نه ظن، لذا ظن در وصول به حقیقت و شناخت حق به انسان هیچ سود نمیرساند: «إَنَّ الظَّنَّ لاَ یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئًا »
قرآن پیروی از ظن و گمان را همان پیروی از هوای نفسمیداند: «إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى» ([آنان] جز گمان و آنچه را که دلخواهشان است پیروى نمی کنند، با آنکه قطعاً از جانب پروردگارشان هدایت برایشان آمده است.)
قرآن سخن و استدلال بر اساس ظن و گمان را چیزی جز گزافه گویی و تخمین های نابجا نمیداند: «قُلْ هَلْ عِندَکُم مِّنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا إِن تَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ أَنتُمْ إَلاَّ تَخْرُصُونَ» (بگو: «آیا نزد شما دانشى هست که آن را براى ما آشکار کنید؟ شما جز از گمان پیروى نمىکنید، و جز دروغ نمىگویید.» )؛ و به پیامبر خویش میفرماید که بیشتر مردم روی زمین به دنبال ظن و حدس و گماناند و از معرفت و حقیقت و علم به دورند: «وَإِن تُطِعْ أَکْثَرَ مَن فِی الأَرْضِ یُضِلُّوکَ عَن سَبِیلِ اللّهِ إِن یَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ یَخْرُصُونَ» (و اگر از بیشتر کسانى که در [این سر] زمین مىباشند پیروى کنى، تو را از راه خدا گمراه مىکنند. آنان جز از گمانِ [خود] پیروى نمىکنند و جز به حدس و تخمین نمی پردازند.)
دعوت قرآن و اسلام برای علمآموزی یگانه راه عبور از ظن و گمان و رسیدن به سکون و آرامشِ دانش و آگاهی است. امام علی(علیه السلام) میفرمایند: «لِقاحُ المَعرِفَةِدِراسَةُ العِلمِ» (بارور شدن معرفت و شناخت به کاوش های علمی است).
مرحوم مجلسی در بحارالانوار درباره وجوب و لزوم تحصیل علم و تشویق در به دست آوردن دانش و ثواب و پاداش دانشمند و دانشآموز روایت زیبایی به نقل از رسولخدا (صلی الله علیه وآله) آورده است: «مَن سَلَکَ طَریقاً یَطلُبُ فیهِ عِلماً سَلَکَ اللهُ بِهِ طَریقَاً اِلَی الجَنَّةِ وَ اَنَّالمَلائِکَةَ لَتَضَعُ اَجنِحَتَها لِطالِبِ العِلمِ رِضیً بِهِ وَ اَ نَّهُ لَیَستَغفِرُ لِطالِبِ العِلمِ مَن فِیالسَّماءِ وَ مَنفِیالاَرضِ حَتَّی الحُوتِ فِی البَحرِ وَ فَضلُ العالِمِ عَلَی العابِدِ کَفَضلِ القَمَرِ عَلی" سائِرِ النُّجومِ لَیلَةَالبَدرِ وَ اَنَّ العُلَماءَ وَرَثَةُ الاَنبِیاءِ اِنَّ الانبِیاءَ لَم یُوَرِّثُوا دیناراً وَ لادِرهَماً وَلـ"کِن وَرَّثُوا العِلمَ فَمَناَخَذَ مِنهُ أَخَذَ بِحَظٍّ وافِرٍ» (کسی که به راه تحصیل و طلب علم و دانش رود، خداوند او رابه راهی که به سوی بهشت است میبرد و قطعاً فرشتگان با خشنودی تمام بال های خود رابرای طالبان علم میگسترانند و به راستی که آسمانیان و اهل زمین، حتی ماهیان در دریا،برای طالبان علم از خداوند آمرزش میخواهند. و برتری عالِم بر عابد مانند برتری ماه است بر سایر ستارگان، آن هم در شب چهاردهم.
البته علما ارث برندگان پیامبراناند،همانا پیامبران درهم و دینار به ارث نگذاشتند، بلکه میراث آنان علم و دانش است. پسهر کس علم و دانش برگیرد به بهرة فراوانی رسیده است.)
منبع جواب سئوالات :
سایت میقات مهر