یکی از مهمترین موانع برای بازداری از فحشاء و انتشار آن در جامعه ارتباط عملی با قرآن مجید است، ارتباطی که سبب می شود، آدمی از گناه و معصیت و فحشاء دوری کند و اهل تقوا و پرهیزکاری شود.

توصیه قرآنی

نماز بهترین توصیه برای مقابله با فحشاء

1-«اتْلُ ما أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتابِ وَ أَقِمِ الصَّلاةَ إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهى‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ وَ لَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ ما تَصْنَعُونَ: آنچه از کتاب به سوى تو وحى شده است بخوان، و نماز را برپا دار، که نماز از کار زشت و ناپسند بازمى‏دارد، و قطعاً یاد خدا بالاتر است، و خدا مى‏داند چه مى‏کنید.» [العنکبوت:45 ]

آنچه در ارتباط با این آیه شریفه قابل ذکر است یک شبهه قدیمی است که با شنیدن این آیه ممکن است در اذهان خطور کند و آن اینکه ما در جامعه افرادی را مشاهده می کنیم که اهل نماز هستند ولی در مقابل از گناه و معصیت نیز دوری نمی کنند؟ اگر نماز انسان را از فحشاء و منکر باز می دارد چرا حال این افراد اینگونه است؟

در پاسخ به این سوال جواب های متعددی بیان شده است، اما آنچه در این نوشتار به آن پرداخته می شود پاسخ زیبای علامه طباطبایی به این سوال مهم است:

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان با مطرح کردن این شبهه به مقایسه افراد نماز گزار و بی نماز می پردازد و بعد از بیان اینکه باز داری از گناه اثر طبیعی نماز است اما این اثر به صورت علم تام نیست که بتواند صد در صد مانع گناه شود،می فرمایند:

«اگر خواننده عزیز بخواهد این معنا را لمس کند، باید حال بعضى از افراد که نام مسلمان دارند، و در عین حال نماز نمى‏خوانند، در نظر بگیرد، که اگر رفتار آنها را زیر نظر قرار دهد، مى‏بیند که به خاطر نخواندن نماز، روزه را هم مى‏خورد، و حج هم نمى‏رود و زکات هم نمى‏دهد، و بالأخره سایر واجبات را هم ترک مى‏کند، و هیچ فرقى بین پاک و نجس، و حلال و حرام نمى‏گذارد، و خلاصه در راه زندگى هم چنان پیش مى‏رود، هر چه پیش آید خوش آید، و هیچ چیزى را در راه خود مانع پیشرفت خود نمى‏بیند، نه ظلم، نه زنا، نه ربا، نه دروغ، و نه هیچ چیز دیگر.

آن وقت اگر حال چنین شخصى را با حال کسى مقایسه کنى که نماز مى‏خواند، و در نمازش به حد اقل آن یعنى آن مقدارى که تکلیف از گردنش ساقط شود اکتفاء مى‏کند، خواهى دید که او از بسیارى از کارها که بى نماز از آن پروا نداشت پروا دارد، و اگر حال این‏ نمازگزار را با حال کسى مقایسه کنى که در نمازش اهتمام بیشترى دارد، خواهى دید که دومى از گناهان بیشترى پروا دارد، و به همین قیاس هر چه نماز کاملتر باشد، خوددارى از فحشاء و منکرات بیشتر خواهد بود.»[تفسیر المیزان، ج‏16، ص: 202]

2-ارتباط با قرآن مجید

به تحقیق یکی از مهمترین موانع برای بازداری از فحشاء و انتشار آن در جامعه ارتباط عملی با قرآن مجید است، ارتباطی که سبب می شود، آدمی از گناه و معصیت و فحشاء دوری کند و اهل تقوا و پرهیزکاری شود، چنانچه خداوند متعال می فرماید:

«وَ کَذلِکَ أَنْزَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِیًّا وَ صَرَّفْنا فیهِ مِنَ الْوَعیدِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ أَوْ یُحْدِثُ لَهُمْ ذِکْراً:و این گونه آن را [به صورت‏] قرآنى عربى نازل کردیم، و در آن از انواع هشدارها سخن آوردیم، شاید آنان راه تقوا در پیش گیرند، یا [این کتاب‏] پندى تازه براى آنان بیاورد.» [طه: 113]

و روشن است که این کتاب تنها در صورتی سبب پرهیزکاری و پند واندرز برای افراد خواهد شد که ارتباط عملی با آن داشته باشند و توصیه های طلایی آن را در لحظه لحظه زندگی خود جاری و ساری کنند.

توصیه روایی

توصیه زیبای امیر المومنین در ارتباط با اشاعه فحشاء

در ارتباط با این آیه 19 از سوره نور محمد بن فضل از امام کاظم روایتی شنیدنی نقل می کند که:

«به امام کاظم علیه السّلام عرض کردم: قربانت گردم، از یکى از برادرانم خبرى مى‏رسد که آن را نمى‏پسندم و وقتى از خود او مى‏پرسم وى منکر آن مى‏شود با آن که گروه مورد اعتمادى آن را از او نقل مى‏کنند. امام علیه السّلام در پاسخ فرمود: اى محمّد! گوش و چشمت را پیرامون برادرت تکذیب کن، و اگر پنجاه سوگند خورنده نزد تو گواهى دهند و او سخن دیگرى گوید سخن برادر خود را تصدیق و سخن آنان را تکذیب کن، و از او خبرى را منتشر نکن که موجب زشتى او گردد و آبرویش را بریزد که اگر چنین کنى از کسانى خواهى بود که خداوند در باره آنها فرموده: إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشِیعَ الْفاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِیم»[اصول کافی، جلد 8، صفحه 147]

خلاصه کلام آنکه امروزه، جامعه ما بیش از هر زمان دیگر نیازمند این توصیه های طلایی است، توصیه هایی که با نادیده گرفتن آنها روزانه زندگی صد ها نفر از هم پاشیده می شود و افسردگی و بی آبرویی و ..... افراد بسیار زیادی را تهدید می کند و عده ای نیز، بی آبرویی افراد را وسیله ای برای تفریح و سرگرمی خود قرار داده اند.