• در حالی که وندی شرمن صراحتاً (و مطابق هشدارهایی که داده بودیم) گفته بود که کنگره حق تصویب تحریم‌های جدید غیر هسته‌ای را دارد + امریکا تحریم جدید هسته‌ای علیه ایران تصویب کرد! + و تعارفی را که نداشت کنار گذاشت
• چند روز پیش هم وزارت خزانه‌داری امریکا (Treasury) - به عنوان مغز متفکر تحریم‌ها - نوزده فرد و شرکت را به خاطر مشارکت در امور هوایی تحریم کرده بود + و این غیر از تداوم تحریم شرکت‌های کشتیرانی از سوی اتحادیه اروپا یک هفته بعد از ژنو است + که خوب البته حق مسلم‌شان دانسته شده بود!
• لاوروف از تأخیر در اجرایی شدن توافقنامه (منظور برداشته شدن تحریم‌هاست) ابراز نگرانی کرده است + و گفته شاید اصلاً در اتحادیه اروپا به این زودی تصویب نشود
• آخر هفته در سنا تحریم‌های جدید ایران طرح و قطعاً تصویب خواهد شد + و باراک اوباما علی القاعده حماقت نخواهد کرد و آن را وتو نخواهد کرد، اگر هم بکند کنگره با قدرت مجدداً طوری تصویب می‌کند که قابل وتو نباشد، جالب اینجاست که ادعا می‌کنند که این تحریم‌ها قبل از زمان اجرایی شدن توافقنامه (دی‌ماه) است و در نتیجه توافقنامه را نقض هم نمی‌کند! گراهام (سناتور امریکایی) در این‌ باره به خبرنگاران گفت: «این که به دولت شش ماه زمان بدهیم تا از طریق مذاکره به یک توافق موفق دست پیدا کند، از نظر من منطقی است. اما این هم منطقی است که تحریم‌هایی را آماده در رابطه با ایران داشته باشیم برای زمانی که توافقی حاصل نشود.» و این نشان از خیز بلند امریکا برای له کردن ایران دارد و فهم‌شان از میزان ترسو بودن تیم مذاکره کننده...
• گستاخی‌های بی‌سابقه در تهدید ایران به حمله نظامی را هم اضافه کنید + که هرگز با جلوگیری مقامات امریکایی - بر خلاف رفتار مقامات ایرانی با معترضان به ضدیت توافقنامه با منافع ملی - مواجه نمی‌شود...
• ظریف چهار روز پیش در مصاحبه با Time ادای انقلابی‌ها را درآورده بود و گفته بود تصویب تحریم جدید یعنی نقض توافقنامه +؛ دست و پاهای آخر وزیری (...) که الفبای سیاست‌ورزی یانکی‌ها را علی‌رغم ده‌ها سال زندگی در آنجا نمی‌داند...
• دیدگاه عباس عراقچی - به عنوان مدافع توافقنامه - هم این بود که این توافقنامه حداکثر مدتی از بالا رفتن دست‌های جمهوری اسلامی در برابر غرب جلوگیری می‌کند نه این‌که اتفاق فوق‌العاده‌ای باشد و ما چه ذلت عظیمی می‌کشیم برای تقریباً هیچ چیزی که بدست آورده‌ایم!

همه این‌ها غیر از واقعیات (...) توافقنامه‌ای است که از اساس ارتباط حقوقی درستی با مفاد قانون جامع تحریم ایران ندارد و نمی‌تواند در برابر تحریم‌هایی که این قانون وضع کرده مقاومت کند و آن‌ها را کنار بزند...

و غیر از باج‌هایی است که به اسم نشان دادن حسن نیت قبل از زمان اجرایی شدن توافقنامه با تعلیق فعالیت‌هایمان به غربی‌ها دادیم...

خلاصه این‌که کاری که باید بکنیم این نیست که مردم را نسبت به متن توافقنامه آگاه کنیم...

زمان این موضوع گذشته و الان از نظر من این یک موضوع فرعی است...

بلکه به نظر می‌رسد باید نسبت به نقض توافقنامه موضع سختی اتخاذ بکنیم...

و دولت را به خاطر خوش‌بینی (...) و امیدوار کردن دشمن سرزنش کنیم...

و از جلوتر آمدن دولت در خط قرمزهای نظام شدیداً جلوگیری کنیم...

چون دولت مشخصاً اظهار خضوع عجیبی درباره نقض توافقنامه به خرج می‌دهد...

و همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد امریکا یک سنت هم نمی‌خواهد به ایران بدهد...

و تنها همان را که قرار بود بدهد هم دارد - با تشدید تحریم‌ها و جلوتر انداختنش - می‌گیرد...

واقعاً این دولت دوام خواهد آورد؟ احتمالاً جواب این است که تنها و تنها با حمایت رهبری بله...

زود بیدار شدم تا سر ساعت برسم 
 باید این بار به غوغای قیامت برسم 
 من به قد قامت یاران نرسیدم، ای کاش 
 لااقل رکعت آخر به جماعت برسم 
سیب سرخی سرنیزه ست، دعا کن من نیز 
این چنین کال نمانم به شهادت برسم...