دعای کمیل دیشب و دعای ندبه امروز صبح با حضور هزار نفر از زائران عمره گزار ایرانی در محل هتل مقر بعثه مقام معظم رهبری برگزار شد.

سالهاست که در دعای کمیل یه فراز رو بیش از همه دوست داشتم :

" صبرت على عذابک، فکیف أصبر على فراقک..."

ولی پس از سالهای زیاد ، تو دعای کمیل دیشب ایرانی ها تو شهر مکه ، یه فهم و برداشتی کاملا متفاوت از این فراز برام به وجود اومده...!!!

حسی غریب ! فهمی مبهم ! شاید باریکه ای از نور  و شاید راهی به سوی ضلالت !

تا الان تصورش هم نمی کردم ، بشه همچین برداشتی رو از این فراز کرد!

شاید تفسیری متفاوت !

واقعا منظور آقامون امیر مومنان از این فراز ، همین معنای ظاهری و مفهوم عمومی شه!

این جوری که تو روایات هست این دعا از آسمان بر خضر نبی القاء شده و امیرمومنان اونو نقل کرده و می شه گفت که فرازهای اون به نوعی حرف تو دهن بنده ها گذاشتن از سوی خداس!

هر چند برداشتها  و تفسیرای مختلفی از این فراز  خوندم و شنیدم و یکی از برداشتهایی که همیشه برام شیرین بود اینه که :

بنده های من : شاید دلم بیاد عذابتون کنم ، ولی دلم نمیاد ، رهاتون کنم و از آغوش مهربونی خودم دورتون کنم... یعنی وقتی در اوج عذاب الهی هم باشیم همون عذاب آغوش خداست !

ولی امشب برداشتم متفاوت تر از همیشه اس!

باید حسابی روش فکر کنم !

نکنه برداشت خطایی باشه !