چند روز پیش تو یه جلسه ی غیر رسمی ، مباحثی مطرح شد در خصوص عدم همکاری برخی از مسئولین و متولیان یک شهر در یک استان در یک کشور در یک قاره در یک کره در یک کهکشانی...

که متولیان و مسئولین امر در این شهر در خصوص برنامه های فرهنگی و قرآنی اصلن توجه خاصی ندارن و خوششون نمیاد دست اندرکاران مردمی فعالیتهای دینی و قرآنی برن سراغشون و ازشون بخوان از امکانات و بودجه های شهری برای این امور مایه بذارن!!؟؟

مثلن برای نمونه ، یکی از اعضای جلسه ، کلی با غر و لوند از اینکه یکی از نهادها و ادارات اون شهر در نصب  بنرهای تبلیغی با موضوعات قرآنی همکاری شایسته و در خور توقع انجام نداده بود و نوع برخورد و نوع دستور مبارک رئیس اون مجموعه در زیر نامه ی  درخواست اونا ، رو مطرح می کرد و هر چند جای تعجب بود تو شهری که این همه بودجه و امکانات و ... داره ، ادارات و نهادهاش از برآوردن این توقعات ساده فرار می کنن ولی بازم احتمال می شه داد که  صلاح و مملکت خویش خسروان دانند...

ولی وقتی تو همون شهر قدم بزنی و هر از چند گاهی نگاهی به موضوع ساده ی بنرهای سطح شهر بندازی از ظاهر اون شهر می شه این برداشت رو کرد که  : مسئولین و متولیان ( در این موضوع ) یک شهر ، دوره های شناخت هر جونور و حیونی براشون از  دوره های شناخت کتاب آسمونی  مردم اون شهر مهمتر و پر فضیلت تره ...

نعوذ بالله : توصیه مهم به این دوستانی که قصد دارن در شهر کارای فرهنگی و دینی انجام بدن اینه که : این همه حیوون و جونور تو قرآن و روایات اسلامی هست ، چرا شما نمی خوای دوره های مختلف شناخت و معرفی اونها برگزار کنین ،  اصلن کلی سوره قرآن دارم که  به اسم حیووناس ... بقره ، نمل ، عنکبوت ... هم مشتریش بیشتره!!! هم مورد توجه متولیان امر قرار می گیره !!! هم بابت نصب نشدن بنر هاش لازم نیست کلی حرص و جوش بزنین  چون مطمئنن نصب می شه ، تازه یه مجسمه بزرگ ازش می سازن و میدون هم که تو شهر برای نصب مجسمش کم نداریم ،  اصلن چه معنا داره میادین شهرمون بدون مجسمه حیوونا بمونه !!!

هر کی هم معترضه ، به جهنم ...