حیدر العبادی متولد سال 1952 بغداد است. العبادی در سال 2006 نماینده مجلس بود و در همان سال به عنوان رئیس کمیته اقتصادی، سرمایه گذاری و بازسازی آن مجلس انتخاب شد و در دولت ایاد علاوی نیز عهده دار وزارت ارتباطات بود.

پدر وی مدیربیمارستان الجمله العصبیه بغداد و بازرس کل وزارت بهداشت عراق بوده و در سال 1979 در لیست 42 پزشکی قرارداشت که به دلیل عدم وابستگی به حزب بعث بازنشسته شدند. 

العبادی همچنین دارای مدرک دکترای برق و فوق لیسانس از دانشگاه منچستر انگلستان و لیسانس مهندسی برق ازدانشگاه تکنولوژی بغداد است.  

در سال 1983 گذرنامه وی به دستور سرویس اطلاعاتی رژیم بعث عراق به اتهام مخالفت با رژیم صدام باطل شد.

رژیم بعث عراق سال 1982 دو برادر العبادی را که یکی استاد دانشگاه و دیگری کارمند دولت بود، به اتهام عضویت در حزب الدعوه اعدام کرد و سال 1981 برادر سومش را که دانشجوی سال دوم دانشکده پزشکی بود، به همین اتهام بازداشت کرد که این برادرش 10 سال در زندان بود.

 سمت های سیاسی پس از سقوط صدام:

العبادی در سال 2003 به سمت وزیر ارتباطات دولت عراق انتخاب شد و پس از آن در سال 2005 مشاور نخست وزیر عراق بود و برای پاکسازی شهر تلعفر از لوث القاعده و تروریست های تکفیری مسئولیت هماهنگ کننده کل این شهر را به عهده گرفت.

وی در سال 2006 وارد اولین مجلس نمایندگان منتخب عراق شد و هم اکنون نیز نماینده مجلس است.

فعالیت های شغلی و تخصصی :

العبادی ریاست مؤسسه تکنولوژی پیشرفته لندن را در سال 1993 به عهده گرفت و تا سال 2003 کارشناس تکنولوژی حمل ونقل سریع السیر در این شهر بود و در همین سال پس از سرنگونی رژیم بعث به عراق بازگشت.

وی در سال 2001 یک اختراع را در زمینه حمل ونقل سریع السیر به ثبت رساند.

فعالیت های مذهبی و سیاسی :

العبادی در کنار تخصص و شغل خود از فرایض دینی جدا نبود؛ وی استاد علوم قرآنی دانشکده اسلامی لندن از سال 1999 تا سال 2003  و کتابی درباره اسلام با عنوان "المختصر فی علوم القرآن" و همچنین کتابی درباره علوم قرانی به زبان انگلیسی تالیف کرده است.

العبادی اکنون جانشین نوری المالکی سیاست‌مدار 64 عراقی و رهبر حزب اسلامی دعوه شده است که در آوریل 2006  جانشین ابراهیم جعفری شد.

حزب دعوت اسلامی سازمان سیاسی اسلام‌گرای شیعه‌ای در عراق است که در سال 1957 توسط علامه سیدمرتضی عسکری و شاگردان و پیروان محمدباقر صدر تأسیس شد.

این حزب در ابتدا به ترویج ارزش‌های اسلامی، افزایش آگاهی سیاسی و مقابله با سکولاریسم می‌پرداخت. در دهه? 1970 با افزایش نفوذ این حزب در میان جوانان و شخصیت‌های مذهبی و سرکوب آن از سوی حکومت حزب بعث، الدعوه به یک جریان انقلابی تبدیل شد که برای مقابله با حکومت صدام به مبارزه مسلحانه نیز روی آورد.

دشمنی حزب الدعوه و حکومت صدام حسین پس از شهادت محمدباقر صدر رهبر معنوی این جنبش در سال 1980 به اوج خود رسید. این حزب پس از براندازی حکومت صدام به یکی از مهمترین احزاب سیاسی عراق تبدیل شد. نخست‌وزیر سابق عراق ابراهیم الجعفری و نخست‌وزیر کنونی این کشور نوری المالکی هر دو از اعضای این حزب بوده‌اند.