مطالبه ی مردمی در گرامی داشت 9 دی

روزها همانند هم نیستند ، آدمی خود موجب یکنواختی ایام می شود یکنواختی که آمد، روزمرگی هم می آید وروزمرگی که بیاید گمگشتگی خواهد آمد. ازاینرو بود که شهید باکری (رضوان الله علیه) آرزو می کرد که پس ازجنگ زنده نماند تاشاهدسقوط برخی دوستان و هم کیشان جهادی درروزمرگی ها نباشد .

بعضی آدمها امیر شب وروزشانند وبرخی اسیر ایام خود و تو خود می دانی که هویت آدمها درکشاکش همین امیری واسیری است که شکل می گیرد وساخته می شود وانگهی آدمها دیر یا زود ، روز واقعه ای در پیش دارند . این درست که هیچ روزی نیست همانند روز حسین (ع) ، اما روز واقعة حسین (ع) ، نماد روزهای واقعه درعالم است که مرز ازلی و ابدی خیرو شرّ با آن تعیین می شود .

 روز واقعه صدالبته فقط محصول ارادة فرد هم نیست ، زیرا تفضلّی باید تا درحالی که بدستور عبیدالله بر حسین (ع) راه می بندی اندکی بعدتوبه کنی و "حر" شوی !

شریّت و حرّیت را اگر چه آدمی به اختیار انتخاب می کند ، بی شک امّا بی مدد حق تعالی ، حرّیتی درکار نخواهد بود... تا یار که را خواهد و میلش به که باشد !

و به دنبال وقایع زیر و درشتی که در تاریخ اسلام رخ داد ، برخی وقایع در عصر حاضر خود گواه عنایت بی بدیل خداوند سبحان به مسیر پیشرفت اسلام و حکومت اسلامی است و برترین مصداق این گونه تفضلات الهی ، حماسه عظیم مردمی در 9 دی 1388 بود که ملت با بصیرت ایران اسلامی در دفاع از حریم حریت و آزادی آن را آفریدند.

بازخوانی فتنه 88

حوادث فتنه 1388، نزدیک‌تر از آن است که نیاز به بازخوانی داشته باشد، اما بی‌شک ریشه این فتنه در تداوم طمع دشمن به امکان شکاندن رابطه میان ولی‌فقیه و امت اسلامی بود. آنان که با نفوذ درون حاکمیت نقش برجسته‌ای در فتنه تیرماه 1378 داشتند، این‌بار با مدیریتی دقیق‌تر و با محاسباتی جزئی‌نگارانه‌تر به میدان آمده بودند. کافی است نگاهی به روزنامه‌های زمان دو حادثه بیاندازیم تا حضور چهره‌های ثابت در هر دو غائله را بیشتر دریابیم. این‌بار نیز تدبیر رهبر سبب گردید تا عمق فتنه آشکار‌تر گردد تا ریشه دشمنی‌ها در توهین به عاشورای حسینی بر همگان آشکار گردد.
دشمن که پس از ارتحال ملکوتی امام خمینی (ره) به برنامه‌ریزی برای شکاف میان امت و رهبری کمر همت بسته بود، این‌بار اما با نیرنگ‌های متفاوتی وارد شد،  به جای شعارهای سکولار، شعارهای انقلابی سر دادند، الله اکبر گفتند و... فتنه 88 فتنه پیچیده‌تری بود؛ فتنه‌ای با شعارهای حق که از آن اراده باطل شده بود. اما با هلهله شادی در عاشورای حسینی مشخص گردید که فتنه‌گران همان‌ها هستند و این‌بار نیز غبار فتنه ننشست جز با حضور سیل خروشان مردمی که چراغ بصیرت در دست داشتند.
شاید بتوان «نُه دی» را آزمون نهایی نظریه امام (ره) در خصوص انقلاب اسلامی دانست، انقلابی که با اتکای به مردم پیروز شد و به پیش رفت و مردمی که با پشتیبانی از ولی‌فقیه از راه امام دست نکشیده‌اند.

نهم دی ماه سال 1388 خداوند ید بیضایی قدرت خود را به یاری جبهه حق رساند و حق را بر سر باطل کوبید. حرمت شکنی بی محابای ارزشهای مقدس مردم در عاشورای سال 1388  توسط فتنه گران علاوه بر نشان دادن ماهیت انحرافی این جریان باعث شد خشم مقدس مردم به جوش بیاید تا حماسه تاریخی ملت ایران در نهم دی سرمنشا بسیاری از تحولات پسینی قرار بگیرد.

حماسه 9 دی ، پایان انحراف از خط امام ...

9 دی ، فتح‌الفتوح ملتی بود که بر بومی‌گرایی در عرصه سیاست و حکومت تأکید کردند و پیوند جریاناتی که همانند جنگ احزاب د رصدر اسلام عمل می‌کردند را پاره نمودند.

از میان دستاوردها و پیام‌های قیام 9 دی‌ماه 1388، مسئله پایان یافتن قرائت‌های لیبرالی و جمهوری‌خواهی از امام راحل کمتر مورد توجه قرار گرفته است.

قطعاً کسانی که ضمن محوریت در مسیر فتنه، سال‌ها به بهانه مردم‌سالاری و خط امام نان خورده‌اند، نمی‌توانند قیام میلیونی اکثریت ملت را در مسیر امام ندانند.

شعارها و مطالبات مردمی که 9 دی‌ماه در سراسر کشور به میدان آمدند، تأکید بر غبارزدایی از خط نورانی امام بود؛ بنابراین مدعیان دروغین امام که به جای مطالعه عملکرد خویش، به سابقه خویش می‌چسبند، بدانند که 9 دی به مثابه فرقان بود که یک طرف آن خط نورانی امام و یک طرف آن پالایش‌شدگان این خط قرار داشتند، زیرا امام دارای شاخص‌های تعریف شده و مشخص بود که خوشبختانه در سیره و اندیشه وی درج شده و قابل دسترسی برای همگان است.

مطالبه مردمی در گرامی داشت حماسه عظیم مردمی 9 دی

و اینک در آستانه سالگرد حماسه عظیم مردمی 9 دی ، مطالبه عمومی دوستداران نظام و انقلاب اسلامی از دولتمردان و کارگزاران نظام این است ، که شرایط رابرای پاسداشت یاد و خاطره ی این حرکت عظیم مردمی فراهم نمایند.

استانداران ، فرمانداران و بخشداران به عنوان اصلی ترین عوامل اجرایی دولت در گوشه گوشه این خاک اسلامی به عنوان مدیر رده بالای اجرایی دستگاههای دولتی می بایست ، با تشکیل ستادهای بزرگداشت 9 دی نسبت به برنامه ریزی و اجرای مراسم گرامی داشت این یوم الله اقدام شایسته ای داشته باشند و کلیه دستگاههای شهرستانی و استانی را  در گرامی داشت  این امر دخیل نمایند.

قطعا چشمان بیدار و تیز بین مردم ولایت مدار ایران اسلامی و همچنین مردم فهیم و انقلابی استان یزد و شهرستان اردکان نیز مترصد تمامی تلاشها و فعالیتهای مسئولین و کارکنان دولتی می باشد که در این راستا تا چه حد قدر دان این مردم خواهند بود.

قضاوت و تحلیل پیرامون اهتمام استاندار محترم و فرماندار محترم شهرمان و دیگر مسئولین در خصوص گرامی داشت 9 دی را به پس از این مناسبت واگذار می کنیم ...

و خلاصه اینکه : 9 دی ...

نه دی، عرق شرم امت را در طول تاریخ به خاطر بی‌بصیرتی در ماجرای ثقیفه پاک کرد.

نهم دی ماه یک هزار و سی صد و هشتاد و هشت، جشن بلوغ فکری و شخصیتی نظام اسلامی بود.

نه دی، درد کوته‌بینی حکمیت را تا حدودی التیام داد و بر آن مرهمی شد.

نه دی، سوزش خیانت جمل و نهروان را کمی خنک کرد و از تکرار غربت 25 ساله جلوگیری کرد.

نه دی، زمستان بود ولی درخت انقلاب در آن سرمای زمستان گل داده بود.
نه دی، در ایران بود ولی پایه‌های کاخ سفید در مکان و کاخ سبز معاویه در زمان را لرزاند.
نه دی، قیام مختار نبود، ولی اگر مختار هم زنده بود در مقابل آن کرنش می‌کرد.
نه دی، مانور اعلام آمادگی یاران آخر الزمان مهدی (عج) بود.
نه دی، فرق کوفه و تهران، عراق و ایران را نشان داد و آب بسته را به جوب بازگرداند.
نه دی، ایران، بدون خواست سفیر حسین (ع)، بیعت مجدد کرد و بر سر بیعتش ماند.

نه دی، ندای هل من ناصر بلند نشد ولی فریاد لبیک یا حسین تا آسمان به گوش همه رسید.

نه دی، شش ماهه، سه ساله، جوان، پیر، زن، مرد، ویلچری، شیمیایی و... داشت.

نه دی، شروع حرکت و یک فرهنگ بود یعنی «عزت‌خواهی»

نه دی، یک روز بود ولی خیرٌ مِن الفِ شَهر بود.
نه دی، مبیّن کوثر و ابتر بود که گفتند خامنه‌ای کوثر است، دشمن او ابتر است.
نه دی، عاشورا بود و ایران کربلا.
نه دی، ثمره‌ی خون شهید آیت‌ها، مطهری‌ها، بهشتی‌ها، باکری‌ها، همت‌ها و... بود.
نه دی، تاریخ نبود، بلکه خود تاریخ‌ساز بود.
نه دی، روز بخشش فریب خوردگان و روز غضب بر فتنه‌گران توسط امت بود.
نه دی، آموخت که نیازی نیست همیشه ولیّ در بین باشد، بلکه کافی است ولیّ در دل باشد.
نه دی، نور بصیرت الهی بود در دل‌های امت.
هرچه خواستم بگویم که نه دی چیست، زبان الکن بود و قلم قاصر. فقط می‌توانم که بگویم نه دی، نه دی بود و بس..

16 آذرماه 1393

شعبانعلی قانعی اردکانی