در بخشی از خاطرات علی کردان وزیر کشور استیضاح شده دولت نهم چنین آمده است:
خوب نزدیک‌های 18 تیر اینها ( دوم خرداد ) هدفشان را گذاشتند روی صدا و سیما. در آن ایام مرحوم آقای فردین هم فوت کرده بودند، اما جماعت مسجد بلال اشتباهی مرتکب شده بود آنها آمده بودند پیش‌اش و اجازه خواسته بودند که مجلس ختم‌ فردین را آنجا بگیرند و ایشان هم موافقت کرده بودند که مجلس ختم را آنجا بگیرند.

جریان برانداز آمده بود که از این کار استفاده ابزاری بکند و در مجلس هفتم آقای فردین از فراوانی جمعیت استفاده کرده یک نمادی از برخورد با صدا و سیما را به نمایش بگذارد. ما وقتی متوجه شدیممن 48ساعت نخوابیدم تا یک سیستمی را طراحی بکنم که هم این مجلس برگزار شود و هم جریان برانداز استفاده خودش را نبرد.
سخنران برایشان درست کردم، قاری برایشان درست کردم، آدم ریختم آنجا را پر کردیم و......

ماجرای دیگر این که به تحریک یکی از دوستان مجاهدین انقلاب، تصمیم گرفتند چند روز قبل از 18 تیر اغتششاشگران که آن روزها در میدان محسنی دست به تحرکاتی می زدند،بریزند و صدا و سیما را تصرف کنند.

اما صدا و سیما مملو از بچه حزب‌الهی‌ها بود. پنج هزار تا بچه حزب‌الهی آنجا بود که اینها می‌توانستند تهران را حفظ کنند، چه برسد به صدا و سیما.

به من خبر دادند می‌آیند ساختمان رادیو در میدان ارک را بگیرند. من فقط به بسیج صدا و سیما گفتم که ارک را مراقبت کنند، دو ساعت بعد خبر دادند 2 هزار تا از بچه‌های بسیج صدا و سیما آنجا هستند و هیچ کس نیست که اینها باهاش طرف بشوند.

خوب بعد آمدند این «سیمای لاریجانی خاموش باید گردد» و تبدیل کردند به شعار. در آن ایام ما هم به توسعه می‌رسیدیم، هم به تامین منابع قطع شده ی مالی صدا و سیما می‌رسیدیم و هم به پرسنل که آنها قصدشان این بود که اغتشاش ایجاد کنند درشان و هم من حداقل بیش از هزار سخنرانی به‌عنوان تبیین مواضع واقعی جمهوری اسلامی در سراسر کشور انجام دادم، بیش از 100 تا 150 سخنرانی در مراکز گوناگون سپاه کشور انجام می‌دادم، به‌ویژه در مراکز حفاظت اطلاعات سپاه که به‌عنوان هادی سیاسی می‌رفتم صحبت می‌کردم و شرایط کشور و چگونگی وضعیتی که بهش دچار بودیم را توضیح می‌دادم که دوستان ما بدانند.

این وسط حوادث دیگری هم خود به خود رخ می‌داد که بعضی‌هایشان دست خود ما نبود. واقعا یک بخش زیادی از برنامه‌سازی اصلا در اختیار مدیران اصلی صدا و سیما نیست، الان هم نیست. یعنی اگر کسی در این جور موارد یقه آقای ضرغامی را بگیرد، بی‌خود گرفته. مدیران صدا و سیما خیلی خیلی گردن کلفت باشند یک طبقه‌بندی بکنید، یک بخشی از برنامه‌های جهت‌ده اثرگذار را تحت کنترل داشته باشند.

منتها چون یک بدبینی شدیدی تبلیغ کرده بودند، بین صدا و سیما و دولت دوم خرداد، اگر یک برنامه به نفع دولت هم ساخته می‌شد، آنها می‌گفتند نه! این برنامه را هم به یک دوز و کلکی ساخته اند.