ضعف اطلاعرسانی دولت نهم- که مقام معظم رهبری نیز به آن اشاره داشتند- باعث شده مخالفین این دولت برای جبران کمکاری گذشته و سئوالاتی که در اذهان عمومی در این رابطه ایجاد میشود، به نفی مطلق دستاوردهای دولت نهم بپردازند. تذکر موکد مقام معظم رهبری در 2 فروردین 1388 به این «بیانصافیها» در همین راستا قابل اشاره است.
برخورد مخالفین با دولت نهم در مقایسه با دولتهای گذشته آن چنان غیرمنصفانه و هتاکانه است که در طی تاریخ انقلاب کمنظیربه نظر میرسد. در حالی که واقعیات غیر از این است. عملکرد دولت نهم به گونه ای روشن و دارای جهتگیری پویا و فعال میباشد که رهبر انقلاب آن را «دولت اقدام» نامیدند. گرچه در این چند سال دولت با موانع و مشکلات زیادی روبرو بود، اما لحظهای از حرکت پرشتاب خود بازنایستاد. آمار و ارقام داخلی و خارجی و واقعیات موجود بیانگر این است که عملکرد دولت نهم در طی 2 سال گذشته در زمینههای مختلف نسبت به مدت مشابه آن در دولتهای گذشته به طور قابل توجهی رشد داشته است که در اینجا برخی از این آمارها را مرور میکنیم. عملکرد اقتصادی بر اساس گزارش توسعه انسانی سازمان ملل در سال 2008 جمهوری اسلامی ایران با 10 پله صعود در جایگاه 84 جهان در بین 179 کشور قرار گرفت. در واقع ایران در دومین سال فعالیت دولت نهم 10 پله به سمت توسعه یافتگی نزدیکتر شده است. بر اساس همین گزارش طی سال گذشته (2008) ایران 15 رده در شاخصهای توسعه یافتگی صعود داشته است در حالی که این رتبه درگذشته در بین 108 کشور جهان 30 بوده است. (1) بر اساس گزارش سازمان توسعه صنعتی سازمان ملل (یونیدو) ایران در شاخص رقابت صنعتی ارتقای 13 پلهای داشته است و نمره ایران بر اساس این گزارش در سال 2000 میلادی 98 بوده است و در سال 2005 به 85 رسیده است.(2) بر اساس گزارش سازمان تجارت جهانی که توسط 15 کارشناس و در 255 صفحه منتشر شد، شاخصهای صادرات و واردات در دولت نهم بهبود یافته است. بر اساس این گزارش جمهوری اسلامی ایران در سال 2007 با صادرات 86 میلیارد دلاری کالا رتبه سی و هفتمین صادر کننده جهان را به خود اختصاص داده در حالی که با 46 میلیارد دلار واردات کالا در رتبه 48 جهان قرار دارد. این گزارش میگوید ایران در حالی 6/0 صادرات جهان را به خود اختصاص داده که سهم ایران از واردات جهان 3/0 درصدمیباشد.(3) علیرغم تحریمهای گسترده علیه دولت نهم کل صادرات غیرنفتی کشور از سال 1358 تا 1383 رقم 5/64 میلیارد دلار بوده است در حالی که در طول 3 سال و نیم از فعالیت دولت نهم با احتساب میعانات گازی 5/68 میلیارد دلار و بدون میعانات گازی 5/54 میلیارد دلار بوده است. کل صادرات طی برنامه اول، دوم و سوم توسعه (15سال) 53 میلیارد دلار بوده است که میزان صادرات غیرنفتی در هیچ کدام از برنامههای توسعه عملی نشد. ولی در برنامه چهارم 8/52 میلیارد دلار هدفگذاری شد که علیرغم محدودیتهای خارجی به 7/54 میلیارد دلار رسیده است. نسبت صادرات به واردات در برنامههای دولتهای قبلی ثابت بوده ولی در دولت نهم 17 درصد افزایش یافت. ارزش واردات محصولات کشاورزی طی سالهای 1381 تا 1383، 2/6 میلیارد دلار و از نظر وزنی 22 هزار و 270 تن بوده است و صادرات آن نیز 5/3 میلیارد دلار و از نظر وزنی 3 هزار و چهارصد و هفتاد تن بوده است، در دولت نهم طی سالهای 84 تا 86 واردات محصولات کشاورزی 7/6 میلیارد دلار و از نظر وزنی 20 هزار و هشتصد و ده تن بوده است. محصولات کشاورزی نیز طی این مدت 9/6 میلیارد دلار به وزن 7120 تن بوده است.(4) کل صادرات غیرنفتی در سه برنامه گذشته (15 سال) 53 میلیارد دلار بوده است. لکن صادرات غیرنفتی در 5/3 سال گذشته 5/54 میلیارد دلار بوده است که بر اساس برنامه چهارم توسعه میبایست 53 میلیارد دلار بوده است. صادرات غیرنفتی در سال 1383، 7 میلیارد دلار و در سال 1386، 21 میلیارد دلار بوده است.(5) همچنین رشد واردات از سال 1374 با یک سیر صعودی به رقم بیسابقه 35% در سال 83 افزایش یافت و در سال 1384 با آغاز روند نزولی در نهایت به 15% در سال 1386 رسید، یعنی رشد واردات در دولت نهم 20% کاهش داشته است. صادرات کالاهای غیرنفتی سالیانه 3 تا 5 میلیارد دلار در دولت اصلاحات بوده است که به بیش از 15 میلیارد دلار در دولت نهم رسیده است. (6) حجم قراردادهای مربوط به صادرات خدمات فنی و مهندسی کشور در سال 1387 به 2 میلیارد و 547 میلیون دلار رسید در حالی که در سال 1381 و 1382 به ترتیب معادل 257 میلیون دلار و 530 میلیون دلار بوده و در سال 1383 با رشد مناسبی به 941 میلیون دلار رسید.(7) بنابر آمار رسمی وزارت اقتصاد و بانک مرکزی عملکرد عمرانی 3 ساله دولت نهم به 50 میلیارد دلار رسید که 35% از عملکرد 8 ساله دولت اصلاحات با 37 میلیارد دلار بیشتر است، بنابراین دولت اصلاحات طی 8 سال گذشته سالانه تنها 4 هزار و 250 میلیارد تومان صرف بودجه عمرانی کرده است در حالی که دولت نهم سالانه بیش از 16 هزار و 600 میلیارد تومان به بودجه عمرانی اختصاص داده است.(8) که خود باعث افزایش نقدینگی میشد یعنی حجم گسترده فعالیتهای عمرانی به ناچار افزایش نقدینگی را منجر میشد. در بخش حمل و نقل طول بزرگراههای احداث شده در دولت نهم 1558 کیلومتر است که در مقایسه با 4 سال قبل (912 کیلومتر) بیش از 70% رشد داشته است. در بخش راهآهن در طول 4 سال عملکرد دولت نهم 1894 کیلومتر خط آهن احداث شده که نسبت به 4 سال مشابه (1050کیلومتر) حکایت از رشد 80% داشته است. (9) در سال 84 تا 87، نزدیک به 5/2 میلیون مسکن در کشور ساخته شده است و طی برنامه سوم و دوم مجموعا 29 هزار میلیارد تومان کار عمرانی انجام شد و در دولت نهم 87 هزار میلیارد تومان کار عمرانی صورت گرفت.(10) نرخ بیکاری نیز در دولت نهم در حالی تک رقمی شد که رشد بیکاری در کشور همواره صعودی بوده است. در سال 75، یک میلیون و 456 هزار نفر، در سال 76، یک میلیون و 957 هزار، در سال 1377، دو میلیون و 935 هزار و در سال 79، سه میلیون 41 هزار نفر بیکار وجود داشته است، نرخ بیکاری در سال 86 به 7/9 درصد رسید و تنها از محل بنگاههای زود بازده برای حدود یک میلیون نفر شغل ایجاد شد. فروش نظامی و غیرنظامی در سال 1383، 13587 میلیارد ریال بوده که در سال 1386 به 38932 میلیارد ریال رسید. (11) در بخش خصوصی سازی تا سال 1384، 3 هزار میلیارد تومان واگذاری صورت گرفت و از آن سال تا امروز بیش از 38 هزار میلیارد تومان واگذاری صورت گرفته است و بیش از سی میلیون نفر سهام عدالت دریافت کرده اند. علیرغم فشارها و تحریمها بالغ بر 48 میلیارد دلار در صنعت نفت سرمایهگذاری صورت گرفته است در حالی که در دولت قبلی طی سالها 80 تا 83 تنها 37 میلیارد سرمایهگذاری صورت گرفت. (12) شفافیت درآمدهای نفتی در دولت نهم نسبت به دولت قبل بیش از 10 برابر افزایش یافته است، بر اساس گزارش تفریغ بودجه سال 83 تنها 28 میلیارد دلار از درآمد 34 میلیارد دلاری نفت خام به خزانه واریز شده بود و بر اساس تفریغ بودجه سال 85 دولت نهم مبلغ 56 میلیارد دلار از درآمد 57 میلیارد دلاری فروش نفت را به خزانه واریز کرد و مابقی هم در حساب شرکت ملی نفت باقی مانده است. همچنین در سال 1383، 96 درصد شرکتهای دولتی تحت امر دولت اصلاحات قانون بودجه را رعایت نکرده بودند، بر اساس گزارش تفریغ بودجه سال 83، 21/82 درصد شرکتهای دولتی دولت اصلاحات، پرداختهای غیرقانونی به پرسنل خود و 7/2 درصد پرداختهای غیرقانونی به سایر اشخاص داشتهاند.(13) در سال 1383 تعداد سدهای ساخته شده به 173 مورد رسیده که در سال 1387 به 211 مورد افزایش یافته و بیش از 17 سد دیگر در دست مطالعه قرار دارد.(14) همچنین از 60 ایستگاه تقویت فشار گاز در مسیر خطوط انتقال فشار قوی گاز 20 ایستگاه در دولت نهم احداث شده است. همچنین از 157000 کیلومتر شبکه گذاری گاز طبیعی 53000 کیلومتر در زمان دولت نهم صورت گرفته است.(15) به نحوی که در سال 1384، 2 هزار و 166 روستا گاز داشتهاند و در سال 1387، 6 شش هزار و 600 روستا از گاز برخوردار شدند. تولید آلومینیوم از 25 هزار تن در 30 سال پیش به 218 هزار تن در سال 1384 و به 457 هزار تن در سال 1387 افزایش یافته است. یعنی در 5/3 سال گذشته بیش از همه تاریخ ایران به تولید آلومینیوم اضافه شده است. تولید مس در سال 1384 به 178000 تن رسیده و هماکنون به 260000 تن افزایش یافته است. ظرفیت تولید سیمان نیز از 6 میلیون و 200 هزار تن در ابتدای انقلاب به 36 میلیون تن رسید و در سال 1387 به 110 میلیون تن رسید به نحوی که ایران هماکنون به خودکفایی کامل در زمینه تولید سیمان رسیده است. ظرفیت تولید زغال سنگ نیز تا سال 1384 یک میلیون تن بود که در 5/3 سال اخیر به بیش از 5/2 میلیون تن افزایش یافته است. تولید فولاد نیز از 9 میلیون تن در ابتدای کار دولت نهم به 15 میلیون تن افزایش یافته است. رسیدگی به محرومین در سراسر کشور از دیگر اقدامات مهم دولت نهم بوده است. به نحوی که دریافتی خانوادههای زیر پوشش امداد و بهزیستی در سال 1381 تا 1383 8 تا 16 هزار تومان بود که در دولت نهم به 35 تا 60 هزار تومان رسیده است.(16) در سال 1383 متوسط حقوق بازنشستگان 139 هزار تومان بود که در سال1387 به 458 هزار تومان رسید. همچنین احداث مسکن برای محرومان از 1871 واحد در سال 1383 به 37422 واحد در سال 1387 افزایش یافته است. در سه سال فعالیت دولت نهم 430 هزار واحد مسکونی روستایی ساخته شد که در دوره مشابه دولت گذشته 60 هزار واحد بوده است. عملکرد قانون مدارانه و مردمی دولت نهم باعث شد که کمترین شکایت از این دولت ثبت شود. محمدرضا فاکر رئیس کمیسیون اصل 90 مجلس در این رابطه اعلام کرد که شکایات مردمی از دستگاههای اجرایی در دولت نهم بسیار کمتر از دولتهای قبلی بوده است.(17) ساده زیستی و مردمداری دولت نهم و شفافیت مسائل اقتصادی آن از اموری است که میتواند ملاک بررسی دولتها باشد. کما این که حضرت علی (ع) فرمود: «ای مردم کوفه اگر دیدید که من از شهر شما بیرون رفتم بغیر از آن وضعی که قبلاً داشتم و لباس و خوراک من یا مرکب و غلام من عوض شده و در مدت حکومت من زندگی مرفه برای خود درست کردهام بدانید که من در حکومت به شما خیانت کردهام. (18) عملکرد سیاسی در عرصه سیاسی علاوه بر آرامش سیاسی که بر جامعه حاکم است و دیگر شاهد جنجال آفرینی افراطیون و ضد انقلاب در دانشگاه و نهادها نمیباشیم، گفتمان امام و انقلاب بر جامعه حاکم شده و ارزشهای انقلابی در تمام زمینهها بار دیگر احیا شده است. مقام معظم رهبری امتیاز دولت نهم را هم گفتمانی با امام (ره) و انقلاب دانسته و میفرمایند: «خصوصیت و امتیازی که در این دولت هست، شعار و گفتمان کلی این دولت است. که منطبق بر شعار و گفتمان امام و انقلاب است و این چیز خیلی با ارزشی است.» (19) علاوه بر آن در عرصه خارجی استکبارستیزی دولت نهم که از اصول اساسی انقلاب اسلامی میباشد بسیار خودنمایی میکند. مسالهای که مقام معظم رهبری در 2/1/1388 از آن به عنوان یک نقطه قوت تحسین برانگیز یاد کردند. جریان سیاسی اصلاحات و لیبرالیسم در هر مواجههای که به خاطر زورگویی دشمن پدید میآمد حق را به جانب دشمن داده و ملت و حاکمیت را دعوت به کوتاه آمدن میکرد. جریانی که در سال 2003 و در زمان قشونکشی آمریکا به افغانستان و عراق و متهم شدن ایران به محور شرارت، نامهای پنهانی و از سر تسلیمطلبی و ضعف به دشمن ارسال کرد، در واقع او را به تشدید فشار علیه ایران امیدوار میساخت. نامهای که به اعتراف دنیس رایس مشاور اوباما و دیگر رؤسای جمهوری آمریکا، توسط معاون وقت وزارت خارجه ایران در دولت اصلاحات نوشته شده بود. به راستی سیره حضرت امام و مقام معظم رهبری و اولیا الهی در برخورد با مستکبرین و ظالمین چه بوده است؟آیا حضرت امام در برابر آنها نرمش از خود نشان میدادند، مگر حضرت امام نفرمودند که ما به یاری خدا ریشه سرمایهداری، کمونیسم و صهیونیسم را میخشکانیم، پس چه شده که امروز عدهای از احیای گفتمان امام احساس خطر میکنند، پاسخ روشن است افرادی که هیچگاه به امام، انقلاب و اسلام ایمان نداشته و مجذوب فرهنگ و تمدن غرب بودهاند، به طور طبیعی چنین رفتارهایی خواهند داشت. مقام معظم رهبری در تاریخ 4/6/1386 در ارتباط با استکبارستیزی دولت نهم فرمودند: «این دولت در برابر زیادهخواهی استکبار دچار انفعال نشد. این به نظر من خیلی مهم است.» دکتر احمدینژاد بعد از 16 سال برخلاف روندی که دنبال میشد، در دفاع از اندیشههای اسلامی بسیار صادقتر و بیپرواتر بود و در محافل جهانی از بیان آنها بیمی نداشت. چرا که معتقد به یک اندیشه حقی بوده که کوتاه آمدن از آن هیچ توجیه شرعی و عقلانی نداشت. او به پاشنه آشیلهای سیاست غرب مانند هولوکاست، حقوق بشر، اومانیسم و ... حمله کرد و از آنها شروع به تقدسزدایی نمود و مخالفین در محاق رفته آنها را بار دیگر احیا کرد و این ضربه بزرگی برای غرب بود. زیرا هم رسوا میشد و هم نمیتوانست در این زمینه آزادی بیان بدهد و دولتهای گذشته میل به ادغام در حوزههای امنیتی، اقتصادی و سیاسی در فضاهای جهانی داشتند و ایران میبایست ذیل نظام سلطه عمل میکرد. برنامههای توسعه آنها کاملاً لائیک و سکولار بود لذا از سال 1370 به بعد شبکههای اقتصادی و نفتی مرتبط با آنها شکل گرفت و در دوران دوم خرداد زمینههای تئوریک آن فراهم شد. این شبکه با ارتباط خارجی در فضای رسانهای هم بسیار فعال بود، دولت نهم این شبکه را بهم ریخت لذا دشمنیها و کینهورزیها نسبت به دولت بیدلیل نمیباشد. امروز آمریکاییها اعتراف میکنند که حضور ایران در حیات خلوت آنها چنان قوی شده که میتواند در آنجا (عملیاتهای براندازانه و خرابکارانه) انجام دهد که از جمله «رابرت گیتس» وزیر دفاع آمریکا گفت: «من از این سطح آشکار فعالیت براندازانه و خرابکارانه ایران که طی آن مقامات ایرانی در برخی از کشورهای آمریکای لاتین به ویژه آمریکای جنوبی و مرکزی به آن مبادرت میورزند، نگران هستم، نگرانی من از فعالیت براندازانه ایران در آمریکای لاتین از لشکرکشی اخیر روسیه به این منطقه نیز بیشتر است.»(20) البته حضور ایران در این مناطق کاملا سازنده و عادی و به صورت همکاریهای فرهنگی، سیاسی و اقتصادی میباشد. و «گیتس» مدرکی برای ادعای خود بروز نمیدهد. برخی از افراد ناآگاه و یا مغرض به روابط گسترده و به نگاه ایران به کشورهای در حال توسعه خرده میگیرند، در حالی که ظرفیت این کشورها در عرصه اقتصادی و سازندگی مزایای زیادی برای کشور دارد و با استفاده از جو انقلابی، آنها میتوانند یک جبهه متحد ضد استکباری ایجاد کرده و توان چانهزنی و قدرت دیپلماتیک خود را افزایش دهد. به راستی اگر این کشورها مهم نیستند چرا قدرتها نسبت به این روابط نگرانند. و چرا آنها نسبت به گسترش روابط و نفوذ خود در این مناطق جدی هستند. اصولا به فرض مثال روابط گسترده ایران با آلمان یا انگلیس چه سود قابل توجهی دارد، تراز روابط اقتصادی ایران با اروپا همواره به ضرر ایران بوده است و به ازای هر دلار سودی که به ایران میرسد 30 تا 50 دلار سود نیز به آنها میرسد و این روابط مزیتی برای ایران نداشت جز وابستگی، به ویژه که آنها از صادرات کالاهای صنعتی استراتژیک به ایران همواره خودداری کردهاند. «جیمز ریچارد» کارشناس ارشد روابط بینالملل انگلیسی در ارتباط با قدرتگیری جمهوری اسلامی ایران میگوید: «ایران بدون نیاز به آمریکا قدرت اول منطقه شد. ایران در دوران خاتمی نفوذ و تاثیر خود را به صورت عجیبی از دست داد که با آمدن احمدینژاد دوباره به قدرت منطقهای و جهانی تبدیل شد.» مخالفین دولت نهم با نادیده گرفتن اقدامات صورت گرفته توسط دولت با نمایش نقطه ایده آل و تاکید بر آن به نفی اقدامات دولت میپردازند. مثلا در جنگ تحمیلی نابودی صدام و بعث ایده آل بود لکن باز هم ما پیروز بودیم زیرا دشمن به اهداف خود برای نابودی جمهوری اسلامی ایران و تجزیه آن دست نیافت، لکن دشمن میگفت چون صدام سقوط نکرد پس شما ناکام هستید. دکتر احمدینژاد اهداف بلند و آرمانی مردم را که نقطه ایدهآل بود، مانند مبارزه با فساد، سادهزیستی، گسترش عدالت، کار و تلاش، احیای آرمانهای انقلاب ... را اعلام کردند و در این مسیر حرکت نمودهاند. آیا دولت نهم تمام تلاش خود را در این راستا بکار نبست و آیا فرصتسوزی کرد و هیچ موفقیتی نداشت؟ چرا مسئولان اقتصادی و سیاسی دارای منزلت در گذشته به مخالفان او تبدیل شدهاند. آیا حرکت انقلاب از مسیر خود منحرف نشده بود، چرا دشمنان خارجی با دولت نهم بسیار مخالفت میکردند. آیا سیاست خارجی دولت نهم عزتمدارانه و موفق نبوده است؟ چرا غرب این همه بر ضد او هزینه میکنند؟ آیا آمریکا دوست ملت ایران است؟ نگاهی گذرا به مخالفان و دوستان احمدینژاد خیلی از مسائل را روشن میکند. آیا مخالفان تابلودار امام و انقلاب امروزه مخالفان دولت نهم نیستند؟ دو گزارش ذیل بیانگر این واقعیات است. خبرگزاری انگلیسی رویتر در تحلیلی نوشت: باید رئیسجمهور غربگرا از اردوگاه اصلاحطلبان روی کار آید. برای روی کار آمدن آنها باید تلاش بینالمللی صورت گیرد، انتخاب احمدینژاد نتیجه خسارت باری برای غرب است و نشانه عدم تاثیر تحریمهاست. خانم رایس در همین فضا معتقد بود: «در ایران امید ما به اشخاصی است که درک میکنند شیوه دولت کنونی شیوه صحیحی برای اداره کشورشان نیست.» مقام معظم رهبری در این رابطه فرمودهاند: «دولت نهم به این علت هدف حملات بیوقفه قرار دارد که گفتمان آن گفتمان امام و انقلاب است.» ایشان با انتقاد از دولتها به خاطر انفعال در برابر بیگانگان زیادهخواه فرمودند: « این دولت در تعاملات جهانی وفاداری به گفتمان انقلاب را افتخار خود میداند و روند بسیار خطرناک غربزدگی و گرایشهای سکولاریستی که متاسفانه در حال نفود در بدنه مدیریتی کشور بود را سد کرده است.» مخالفین دولت نهم به بهانه نقد، تمام اقدامات دولت نهم را زیر سوال میبرند. سؤال اساسی از آنها این است که آیا دولت نهم هیچ نقطه مثبت و موفقیتی نداشته است که به آن اشاره نمیکنید و به همین دلیل بود که مقام معظم رهبری در دوم فروردین 1388 از بیانصافیهایی که در مورد دولت نهم میشود انتقاد کردند. دولت نهم هیچگاه خود را مصون از خطا و اشتباه نمیداند، لکن حجم اشتباهات بسیار کمتر از آنی است که به جامعه القاء میکنند. ایراد به استراتژیها و رویههای اساسی نیست، تصمیمات اجرایی و انتصابات میتواند مورد نقد قرار بگیرد لکن مخالفین میخواهند تمام اقدامات دولت را اشتباه جلوه دهند و سخنی از اشتباهات استراتژیک دولتهای قبلی نمیگویند. اگر به ادعای اصلاحطلبان آقای احمدینژاد به منافع ملی آسیب وارد ساخته و رشد کشور کاهش پیدا کرده، آمریکا و متحدینش باید از این ماجرا خوشحال باشند، پس چرا اینقدر مخالفت میکنند، شاید آنها طرفدار رشد و اعتلای ایران شدهاند؟ آیا همخوانی این گروهها و نظام سلطه جهانی سوال برانگیز نیست؟! این مقایسه یک فرمول منطقی و بیابهام است مگر در جریان اصلاح طلب فریاد نمیزدند که توپ، تانک، بسیجی دیگر اثر ندارد، مگر نمیگفتند تفکر شیعه باعث انحطاط کشور است مگر به مقدسات مذهبی و ائمه اطهار و احکام اسلامی اهانت نمیکردند، آیا اینها شعار و خواستهای دشمن ملت ایران نبوده است؟ قطعا آنها با ناکارآمد جلوه دادن دولت نهم میخواهند کمکاریهای خود را پنهان کنند. مثلا با ناکارآمد جلوه دادن سفرهای استانی میخواهند کمکاری خود را در این رابطه رفو کنند. دولت نهم هیچگاه بر سر منافع ملی با اجنبی معامله نکرد. آیا ایستادگی در برابر نظام سلطه و احقاق حقوق هستهای نتیجهای جز عزت برای ایران و عقبنشینی برای نظام سلطه داشت؟ آیا تاریخ فراموش میکند که «جک استراو» وزیر خارجه انگلیس و متحدانش در سعدآباد بدون دادن کوچکترین امتیازی ایران را در دوران اصلاحطلبان مجبور به تعلیق غنیسازی نمود. شاخصها و چهارچوب اسلام حقیقی و اندیشههای حضرت امام «ره» برای مردم بسیار واضح است که به راحتی میتوان با استفاده از آن به قضاوت عملکرد دولتها نشست. عملکرد علمی و فرهنگی فعالیت دولت نهم در این عرصه نیز بسیار چشمگیر بوده است. تعداد اختراعات در برنامه سوم توسعه 5 هزار مورد بوده که در 4 سال برنامه چهارم به 25 هزار مورد رسید که 10 هزار اختراع در سال 1387 به ثبت رسیده است.(21)همچنین برای اولین بار بیش از 4 هزار نخبه در سراسر کشور شناسایی و مورد حمایت بنیاد نخبگان قرار گرفتهاند. در گذشته سالانه کمتر از 4 هزار اختراع علمی داشتیم لکن در دولت نهم سالانه بیش از 11 هزار اختراع علمی داشتیم، بیش از 3500 مجوز نشریه صادر شده است. که تعداد 2408 مجوز مربوط به 19 سال مدیریت دولتهای قبلی بوده و طی 3 سال علمکرد دولت نهم 1153 نشریه مجوز دریافت کردند.(22) تعداد پذیرفتهشدگان در دانشگاهها و موسسههای آموزش عالی در سال 1357، 56 هزار و 800 نفر، در سال 1383، 666 هزار و 875 نفر و در سال 1387 به 1 میلیون و 307 هزار و 60 نفر رسید. تعداد مراکز تحقیقاتی وزارت علوم از 195 مرکز در سال 1383 به 494 مرکز در سال 1387 افزایش یافت. تعداد مقالات چاپ شده محققان ایرانی در مجلات ISI در سال 1383، 3855 مقاله بوده که در سال 1387 به 13500 مقاله افزایش یافت. همچنین ایران در فهرست 10 کشور دارای فنآوری سلولهای بنیادین- نخاعی، ساخت داروی آنژیپارس، IMOD برای درمان ایدز و غیره رسید.(23) فضای ورزشی ایران تا قبل از آغاز بکار دولت نهم 3850 فضا بوده که در دولت نهم 2500 فضای ورزشی به این تعداد اضافه شده است. در فاصله سالهای 80 تا 84 یک میلیون و دویست هزار متر مربع فضای ورزشی در کشور ساخته شد در حالی که در دولت نهم بیش از 8 میلیون متر مربع به فضای ورزشی کشور اضافه شده است. بودجه 2 میلیارد تومانی سالانه بخش ورزش همگانی کشور در دولت نهم به 100 میلیارد تومان افزایش یافت. (24) ورود گردشگران خارجی به عنوان شاخص مهم امنیت و پیشرفت در سال 1383، 800 هزار نفر بوده است و در سال 1386، 22 میلیون و 200 هزار گردشگر به ایران سفر کردهاند در حالی که مخالفین تبلیغ میکردند که ایران منزوی شده است. منابع: 1- هفته نامه صبح صادق، 16 دی 1387 ص 2. 2- روزنامه ایران، 14 اسفند 1387، ص 2. 3- روزنامه کیهان 1 بهمن 1387، شماره 19282 ص 4. 4- سید مسعود میرکاظمی [وزیر بازرگانی]، روزنامه کیهان 17 بهمن 1387، شماره 19296 ص 4. 5- محمود احمدینژاد، روزنامه ایران 1 بهمن 1387 شماره 4150، ص 6. 6- هفته نامه صبح صادق 28 بهمن 1387 شماره 389 ص9. 7- روزنامه کیهان، 18 فروردین 1388، شماره 19329، ص 4. 8- هفته نامه صبح صادق، پیشین. 9- روزنامه ایران، 19 فروردین 1388، شماره 4179، ص 3. 10- محمود احمدینژاد، روزنامه اعتماد ملی، 23 بهمن 1387، شماره 858 ص 2. 11- سایت |WWW.SANAYENEWS.COM 20 فروردین 1387. 12- محمود احمدینژاد،روزنامه اعتماد ملی 23 بهمن 1387 شماره 858 ص 2. 13- مرتضی تمدن، روزنامه ایران 19 بهمن 1387 شماره 4141 ص 5. 14- روزنامه کیهان 23 بهمن 1387، شماره 89300، ص 140 15 ویژهنامه 30 سال با انقلاب اسلامی، کیهان، پیشین، ص 108 16- محمود احمدینژاد، روزنامه ایران، پیشین. 17- روزنامه جام جم، 12 بهمن 1387، شماره 2489، ص 2. 18- محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، جلد 41 ص 137. 19- سخنرانی مقام معظم رهبری 2/6/87. 20- روزنامه کیهان 10 بهمن 1387 شماره 19290 ص 2. 21- روزنامه ایران 1 بهمن 1387 شماره 4150 ص 4. 22- روزنامه کیهان 5 دی 1387 شماره 19263 ص 13. 23- سایت WWW.SANAYENEWS.COM 24- محمود احمدینژاد، روزنامه ایران 10 اسفند 1387، شماره 4150 ص 6.