مشاور معاون پارلمانی رییس‌جمهور گفت: استراتژی دولت در این دوره آن است که تجربه‌ دوره قبل را نداشته باشد؛ یعنی سعی بر آن است که وزرایی برای چهارسال داشته باشد.

ایرج ندیمی در گفت‌وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) افزود: البته ممکن است در طی راه اتفاقی بیافتد، اما واقعا دولت برای یک سال و دو سال نمی‌خواهد وزیر انتخاب کند، بلکه کسانی را انتخاب می‌کند که چهارسال با حرارت و هماهنگی تلاش کنند. علت این امر آن است که برنامه‌های دولت در این دوره تفصیلی‌تر است؛ برنامه چشم‌انداز 20 ساله، برنامه پنجم، سیاست‌های ابلاغی اصل 44 و اجرای مصوبات هیات وزیران از این جمله است.

وی درباره احتمال ابقای تعدادی از وزرای دولت نهم گفت: همه چیز تا شب آخر مشخص نیست، اما احتمال آن‌که 10 الی 15 نفر از وزرای دولت نهم تغییر کنند، وجود دارد؛ این احتمال به این دلیل است که چند نفر خودشان نمی‌خواهند بیایند، چند نفر هم شرایط اجازه نمی‌دهد و چند نفر هم ممکن است جابه‌جا شوند، بنابراین این تغییر که می‌گوییم لزوما خروج از دولت نیست. لذا احتمال تغییر 10 الی 15 نفر را با این تصور عنوان می‌کنم، نه این‌که 10 نفر از دولت خارج می‌شوند.

وی درباره این‌که آیا درست است که یک وزیر را بعد از حضور چندساله در یک وزارتخانه، به وزارتخانه دیگری فرستاد تا دوباره تجربیات جدید داشته باشد؟ گفت: این‌که آیا کسی برای وزارتخانه خاصی ساخته شده است، درستی و نادرستی این جابه‌جایی به آن است که اولا تضاد هدف‌ها در وزارتخانه‌ها کافی نیست، زیرا بسیاری از وزارتخانه‌ها همگانی‌های زیادی با هم دارند، مثل وزارتخانه‌های اقتصادی، وزارتخانه‌های صنعتی و یا آموزشی. مثلا اگر وزیر آموزش و پرورش با وزیر علوم جابه‌جا شد که اشکالی به وجود نمی‌آید. هم‌چنین اگر فردی در یک وزارتخانه تجربه خوبی داشته، شاید لازم باشد از تجربیاتش در وزارتخانه‌ای که مشکل داریم استفاده کنیم.

مشاور معاون پارلمانی رییس‌جمهور درباره حضور وزرای جوان در کابینه نیز گفت: منظور از جوانی از نظر شناسنامه نیست، بلکه از لحاظ نسبت سن مدیران در قیاس با مدیران قبلی است. ضمن آن‌که در دولت قبلی نیز برخی سن بالاتر و برخی سن پایین‌ترین داشتند.

وی خاطرنشان کرد: در دولت دهم راهکارها و برنامه‌ها مشخص است و به آن‌چه نیاز داریم، جذب انسان‌های بانشاط و با انگیزه بیشتر است که جویای نام آن‌ءها دلیلی شود که کار بیشتری انجام دهند، نه این‌که آن‌قدر معروف باشند که نیازی به معرفی آن‌ها نباشد و نه آن‌قدر آن امور را تجربه کرده باشند که انگیزه‌ای برای آن نداشته باشند. لذا جوان‌گرایی در دولت دهم از دیدگاه قیاس با دولت‌های قبل، نسبت سن مدیریتی است و در قیاس با دولت فعلی، توجه به شاخص سنی است.

وی با بیان این‌که " اگر فکر کنیم که توانایی مدیریتی به نسبت دیرپایی مدیریتی است، درست نیست" گفت: ما می‌گوییم مدیریت سه شاخص دارد؛ عقلی، انسانی، فنی. ما نمی‌گوییم اگر وزیر جوان‌تری به جای شش سال سابقه وزارت، دو سال سابقه داشته باشد و یا وزیری انتخاب شده که چهار سال معاون وزیر بوده، به تنهایی می‌تواند کار کند. ما می‌گوییم کسی که انتخاب می‌شود از این سه شاخص همزمان استفاده کند. به عنوان مثال در بعد عقلی، مشاوران، معاونان، مسوولان خوبی انتخاب کند. در بعد انسانی روابط خودش را با درون سازمان و بیرون سازمان به گونه‌ای سامان دهد که از آن‌ها به خوبی استفاده کند و در بعد فنی، تخصص لازم را داشته باشد.

ندیمی ادامه داد: در چنین شرایطی این وزیر حتما موفق است، اما اگر مدیر پیر از لحاظ سن کاری و شناسنامه‌ای بیاوریم که نتواند این سه شاخص را به کار گیرد و یا مدیر جوانی بیاوریم که از یک یا چند تا از مشخصات نتواند استفاده کند، موفق نخواهند بود.

وی با اشاره به این‌که " اگر کسی بخواهد قبل از ارائه‌ لیست وزرای پیشنهادی، افرادی را به عنوان وزرای آینده نام ببرد، کاری باطل انجام داده است" تاکید کرد: عدم افشای اشخاص در دوره‌ کنونی سه خصوصیت دارد؛ یکی آن‌که ما در دولت به نسبت چهار سال قبل همه سطوح را می‌شناسیم؛ یعنی معاونان وزرای خوب، استانداران خوب را می‌شناسیم. دومین خصوصیت آن است که نسبت به دوره‌ قبل ممکن است لابی‌های قوی‌تری صورت گیرد و رییس دولت را تحت فشار قرار دهند که چه کسانی باشند یا نباشند. سومین خصوصیت نیز آن است که در حال حاضر عده‌ای در حال کار هستند و حتی این چند روز باقی مانده هم نباید بی‌انگیزه شوند. لذا این سه خصوصیت باعث می‌شود که ما قبل از ارایه لیست رییس‌جمهور، نگوییم چه کسانی در دور بعد حضور خواهند داشت.

وی با بیان این‌که " معتقد به این حرف نیستم که گفته می‌شود برای معرفی وزرای کابینه دهم با مجلس مشورت نشده است" اظهار کرد: ما در مورد تعامل با مجلس باید قبول کنیم الزامی حقوقی و قانونی برای دولت نبوده که با مجلس مشورت کند. ضمن آن‌که تعامل به این است که ما بفهمیم مجلس به چه کسی رای می‌دهد و یا چه مشخصاتی مدنظر دارد که در این بعد، اطلاع داریم. در واقع اگر اکنون از بنده بپرسند، می‌گویم فلان وزیر فعلی را برای کابینه بعدی معرفی نکنید زیرا یا رای نمی‌آورد و یا رای پایینی خواهد داشت و یا اگر بخواهیم فردی را معرفی کنیم می‌گوییم این مشخصات فرد برای مجلس کافی نیست و یا هست.

مشاور معاون پارلمانی رییس‌جمهور خاطرنشان کرد: ما می‌دانیم که فراکسیون‌های اقلیت و اکثریت مجلس در چه وضعیتی است. ضمن آن‌که تعامل با مجلس به آن است که ما نظر مجلس را از طریق احدی از آحاد مجلس، مسوولی از مسوولان مجلس و یا رییسی از روسای کمیسیون‌ها و یا شخص موثری از مجلس دریابیم که این ارتباط‌ها برقرار است.

وی یادآور شد: ممکن است یک جلسه‌ غیرعلنی با 290 نماینده نگذاریم برای مشورت با همه نمایندگان، اما رابطه‌مان با بعضی یا همه روسای کمیسیون‌ها و رابطه‌مان با بعضی یا همه‌ اعضای هیات رییسه برقرار است که این رابطه‌ها گاهی مستقیم با شخص رییس‌جمهور است و یا بعضی با معاونان و رابطین دیگر رییس‌جمهور است؛ بنابراین واقعیت آن است که تعامل با مجلس هرچند غیرمحسوس، برقرار است.

وی با تاکید بر این‌که " کسانی که با دولت ارتباط داشته و از آن‌ها مشورت می‌گیرند در یک جریان فکری نیستند" گفت: ما حتی با اقلیت مجلس هم ارتباط داریم و با کسانی که معتدل‌تر هستند این ارتباط وجود دارد، اما این‌که گفته می‌شود با برخی از نمایندگان رابطه‌ها پررنگ‌تر است آن را انکار نمی‌کنیم؛ زیرا همه انسان‌ها ممکن است به دلیلی رابطه‌های پررنگ یا کمرنگ داشته باشند.

ندیمی در عین حال خاطرنشان کرد: ما از ابتدا تعریفی برای ارتباط با نمایندگان نکردیم که بگوییم یک نماینده خاص و غیرخاص، همه‌ نمایندگان برای ما نماینده هستند و همه حق رای دارند اما به طور طبیعی برخی با دولت ارتباط بیشتری داشته، دارند و یا می‌خواهند داشته باشند که همه این موارد متفاوت است. همان‌گونه که ما در حال حاضر نمایندگانی داریم که جزو رایحه خوش و فراکسیون انقلاب اسلامی نیستند اما رابطه خوبی با دولت دارند و مستقیم یا غیرمستقیم انتقال نظرات می‌کنند.

وی درباره بحث حضور برخی نمایندگان مجلس در کابینه دهم نیز گفت: اول آن‌که ما اصراری نداریم که از مجلس گزینه‌ای در دولت باشد، دوم آن‌که اگر هم باشد حداقل خواهد بود؛ زیرا در حال حاضر رییس‌جمهور در سطوح اجرایی افردی را دارد که آزاد هستند، ضمن آن‌که حق مردم هم از بین نمی‌رود؛ زیرا آمدن نماینده‌ای از مجلس به دولت موجب می‌شود که حوزه انتخابیه تا مدتی نماینده نداشته باشد. اما از مجلس نیز وزیری معرفی خواهد شد اما به اقل، و نه زیاد.