نامه توکلی به کروبی؛

گزارش خبرگزاری فارس، احمد توکلی نماینده مردم تهران و رئیس مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در پاسخ به نامه کروبی که نسخه‌ای از آن در اختیار خبرگزاری فارس قرار گرفته است، آمادگی خود برای دریافت مستندات کروبی اعلام کرد.
بر این اساس متن کامل پاسخ توکلی به به کروبی به این شرح است:

"باسمه تعالی "

برادر ارجمند جناب آقای مهدی کروبی

با عرض سلام و احترام و آرزوی قبولی طاعات؛

پاسخ مورخ 3/6/88 جنابعالی به نامه مورخ 30/5/1388 اینجانب حاوی مطالب متنوعی بود که اکثراً ناظر بر نامه بنده نبود. به همین دلیل ذکر چند نکته ضروری می‌نماید:

1. قصد من ارزیابی کل ماجراهای پیش و حین و پس از انتخابات نبود. انتخاباتی که با فضای باز رقابتی استثنایی خویش، نمایش اقتدار و آبروی سیاسی ایران اسلامی بود و با جلب مشارکت 85 درصدی مردم، می‌توانست طمع دشمنان را به تغییر نظام به یاس تبدیل کند و راهبرد براندازی را به تمکین در برابر اراده ملت ایران مبدل سازد. ولی در اعتراض به نتیجه، با عدم تمکین به روشهای قانونی و توقعات فرا قانونی، همراه با عوامل زمینه ساز دیگر، به تلخ‌ ترین حادثه سیاسی بعد از انقلاب تبدیل شد، که حوادث بعدی بسیار بر تلخی آن افزود.
اگر کاوش در این پدیده‌ها هدف بود، باید از کارهایی یاد میشد که پیروز و ناپیروز انتخابات یا عاملان نارضایتی‌های متراکم سال‌های متمادی، کردند که نمی‌بایست می‌کردند و کارهای زیادی که نکردند و می‌بایست می‌کردند. آنگاه سهم هر کدام در آن شیرینی‌ها و این تلخی‌ها به عنوان محرک یا مسبب یا مباشر معلوم می‌گردید.
2. قصدم به وضوح، این هم نبود که شما را به تسلیم در برابر مظالم بر مردم دعوت کنم؛ بلکه خود چنین نکرده ام و صریحاً شما را نیز از سستی در این راه بر حذر داشتم. در نامه خویش سعی کردم راه درست اعتراض به عملکردهای حاکمیت و پیگیری حقوق مردم یا حقوق شخصی را هدیه کنم و تذکر دهم که وقتی دشمنان قسم خورده بر امواج حاصل از کار من و شما سوار می‌شوند و کشتی خود را می‌رانند، چگونه باید از حق دفاع کرد؛ که اولاً به اجزاء سالم و صاحب قدرت حاکمیت برای اصلاح نقاط سیاه بیدار باش داد و آنها را تشویق و تقویت کرد؛ ثانیاً بهره برداری دشمنان را محدود ساخت. ظاهراً به رغم صراحت نامه، غفلت صورت گرفته است. خود نیز پیش از گفتن به جنابعالی چنین کرده‌ام و بحمدا... بی‌تاثیر نیز نبوده است.
3. از نقدهای صریح بنده به دولت برای توجیه کار خود شاهد آورده بودید. فرق است بین نقادی مستند کارکرد یا رویکردهای دولت، که هر چه صریحتر و البته منصفانه‌تر باشد، نشانه بالندگی، آزادگی و مردمسالاری است، گر چه مستمسک دشمن واقع شود، و بین متوجه کردن کثیفترین نسبت‌های قابل بررسی نه اثبات شده، به حاکمیت که ننگ بزرگی را متوجه تمام نظام می‌کند. زیرا نامه شما به یک سیاستمدار صاحب منصب که خود جزء گله‌مندان و معترضان است نوشته شده بود نه خطاب به ارکان رسیدگی کننده قانونی به سلسله مراتب. این فرق چندان به استدلال محتاج نیست، تصورش موجب تصدیق است. اولی ممدوح است و لازم حتی اگر از آن سوء استفاده شود، و دومی مذموم است و محکوم، حتی اگر با انگیزه حق‌مدارانه باشد. در این صورت فرقی نمی‌کند که زمینه حمله به نظام، امام، رهبری و مردم را مهدی کروبی فراهم کرده است یا احمد توکلی؛ هر کس باشد محکوم است و اگر امام رحمتا... علیه در قید حیات بود، همان برخوردی را با آن کس می‌کرد که با حاصل عمرش یا با اصحاب ثمانیه در قضیه مک فارلین کرد. حالا مدارا بیشتر شده است و باید قدر دانست.
4. برای اینکه نامه نگاری‌ها در این باب، که معلوم نیست دیگر نفعی برای کشور و مردم داشته باشد ادامه نیابد، اینجانب نیز به عنوان نماینده شما در خانه ملت آماده‌ام اگر مستنداتی از تعدیات مورد ادعا وجود دارد از جنابعالی دریافت و با همه توان شخصی یا حقوقی‌ام آن‌ها را پیگیری کنم. امیدوار به نتیجه گرفتن هم هستم. می‌دانم، با لطفی که به بنده دارید، در این ادعا تصدیقم میفرمایید.
بـرادر شما
احمد توکلی