اقدام اخیر هیات موسس  دانشگاه آزاد در وقف تمامی اموال این دانشگاه که در واکنش به انتقادهای سیاسی ،اقتصادی حامیان دولت نهم  نهم صورت گرفت اقدامی هوشمندانه و غیر قابل پیش بینی برای دولتی ها بود.
دولتی ها برای کنترل خود بر سود سرشار و رانت شدید این دانشگاه، اتهام هایی  سیاسی و اقتصادی به مدیران  ارشد این دانشگاه وارد نموده بودند که این مدیران هم برای رهایی از اقدامات تندو تیز آن ها این اموال را به سود مردم و تحصیل و آگاهی ایرانیان، وقف کردند و بی اعتنایی خود را نسبت به تصرف شخصی این اموال نشان دادند.

وقف دانشگاه آزاد مزایای بسیاری برای مردم ایران دارد. از جمله اینکه 1- با وقف دانشگاه آزاد دیگر هرگز هیچ شخص، مقام، دولت یا نیرویی نمی تواند بر اموال و دارایی های دانشگاه آزاد، اعمال مالکیت کند یا قادر به تغییر جهت وقف یا خارج کردن از وقفیت نمی شود. امام خمینی(ره) در پاسخ به استفتا مورخ 7/12/63 محمد علی نظام زاده (نماینده وقت امام در اوقاف)، گفته اند: «آنچه که اینک موقوفه است به وقفیت باقی و ملی نمی شود.»
2- سازمان اوقاف در پایان سال مالی موظف به نظارت مالی بر این دانشگاه است. 3- دانشگاه آزاد به عنوان یک سرمایه عظیم اقتصادی- ملی برای مردم ایران باقی خواهد ماند. 4- احتمالاً با توجه به متن وقفنامه و نظر واقفان و متولیان شرعی و قانونی آن، امکان تخفیف شهریه ها در آینده برای دانشجویان میسر خواهد شد.

برای اینکه چیزی وقف شود پیش از هر چیز باید دست کم «یک مال و یک مالک» وجود داشته باشد تا فرد یا افراد بتوانند مال یا اموال خود را وقف کنند و چون طبق اساسنامه دانشگاه آزاد که بیش از 25 سال از تاسیس و گسترش آن می گذرد، این دانشگاه، یک دانشگاه غیردولتی تعریف شده در نتیجه اموال و دارایی ها و سود آن هیچ ارتباطی به دولت ندارد و متعلق به بخش خصوصی است.
وقف دانشگاه آزاد، علاوه بر اینکه گامی بزرگ برای ارتقای فرهنگ و دانش این کشور است دست دولتی ها را نیز در تصرف این دانشگاه در حنا گذارد که البته نباید نقش هاشمی رفسنجانی را به عنوان نفر اول این دانشگاه در این اقدام تاکتیکی فراموش کرد.